ชีวิตนี้สวี่รั่วฉิงเพิ่งเคยเห็นคนที่เอาแต่ใจกว่าเธอเป็นครั้งแรก
แต่ดูเหมือนเธอไม่มีสิทธิ์ใดๆที่จะสามารถกล่าวโทษฉินซวี่เลย
ก็เหมือนที่ฉินซวี่พูด เขาจะชอบใครเป็นสิทธิ์ของเขา เขาจะทำอะไรก็เป็นสิทธิ์ของเขาเหมือนกัน
ไม่มีใครมีข้ออ้างใดๆทั้งสิ้นที่จะสามารถขัดขวางเรื่องใดๆที่เขาอยากทำ
สวี่รั่วฉิงมองดูร่างเงาที่ฉินซวี่จากไป หลังจากครุ่นคิดอยู่เงียบๆครู่นึง เธอได้หันไปถามด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย:“ประธานลี่ คุณคงไม่ใช่หึงคำพูดที่ฉินซวี่พูดเมื่อกี๊มั้งคะ?”
ลี่ถิงเซิ่งหลุบตาลง:“อ๋อ?ถึงขั้นเรียกชื่อของเขาเลยเหรอ?”
สวี่รั่วฉิง:“……งั้นฉันเรียกเขาประธานฉิน?”
ลี่ถิงเซิ่งฮื้ออย่างเย็นชาทีนึง และพูดอย่างเรียบเฉย:“แล้วแต่คุณ”
ยังบอกไม่ได้หึงอีก เธอไม่เชื่อหรอกว่าเขาไม่หึง
สวี่รั่วฉิงฉวยโอกาสตอนที่ลี่ถิงเซิ่งไม่สังเกตเห็น ได้ทำหน้าผีทีนึง
ลี่ถิงเซิ่งจูงมือของสวี่รั่วฉิงเบาๆ:“ไปเจอคุณนายหลินหน่อย เดี๋ยวถ้ารู้สึกเบื่อ ก็ไปพักที่โซนพักผ่อนสักพัก อย่าดื่มเหล้าเยอะ”
สวี่รั่วฉิงพยักหน้า
เธอควรจะบอกเรื่องที่เมื่อครู่ตัวเองดื่มไวน์แดงไปแก้วนึงให้ลี่ถิงเซิ่งฟังหรือเปล่า?
คุณนายหลินอายุเกินเลขสี่แล้ว แต่กลับดูแลตัวเองได้ดีมาก
เธอเห็นลี่ถิงเซิ่ง ใบหน้าได้เผยรอยยิ้มออกมาทันที:“ถิงเซิ่งวันนี้มาแล้วเหรอ?เมื่อกี๊น้ายังเห็นแม่นายด้วย เราได้พูดคุยกันสักพัก……”ระหว่างที่คุณนายหลินพูด สายตาได้หยุดอยู่ที่บนตัวของสวี่รั่วฉิงแล้วหยุดชะงักเล็กน้อย:“คนนี้คือ?”
หญิงสาวที่ควงแขนลี่ถิงเซิ่งไว้ไม่ใช่สวี่รั่วยีแน่นอน
คุณนายหลินเคยเจอสวี่รั่วยีอยู่นะ
ถึงแม้ลี่ถิงเซิ่งกับสวี่รั่วยียังไม่ได้จัดพิธีงานหมั้น แต่คนที่ไปมาหาสู่กับตระกูลลี่และตระกูลสวี่เป็นประจำต่างก็พอรู้ข่าววงในอยู่บ้าง รู้ท่าทีของผู้ปกครองทั้งสองครอบครัว
คิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าลี่ถิงเซิ่งเด็กคนนี้จะพาหญิงอื่นมาร่วมงานเลี้ยงของคืนนี้
คุณนายหลินเริ่มมองสำรวจสวี่รั่วฉิงอย่างละเอียด
ไม่ยอมรับไม่ได้ว่าหน้าตาสวยเป๊ะ ดวงตาทั้งคู่กลมโตแวววาวเหมือนอำพันที่อ่อนโยน และแฝงด้วยความปราดเปรื่องเสี้ยวนึง
ลี่ถิงเซิ่งตอบคล้อยตาม:“เป็นหัวหน้านักปรุงน้ำหอมของบริษัทผมครับ”
คุณนายหลินมองเขาอย่างลึกซึ้งแว๊บนึง
เขาแค่ไม่ได้พูดคำพูดครึ่งท่อนหลังออกมาเฉยๆ
สวี่รั่วฉิงก็ไม่ได้แคร์อะไร แค่รักษารอยยิ้มบนใบหน้าไว้
ก่อนที่เธอจะรับปากจะมาออกงานราตรีนี้ก็รู้แล้วว่าจะมีใครมาในวันนี้
แต่ในใจเธอก็ยังรู้สึกไม่ค่อยพอใจอยู่ดี
“เมื่อกี๊น้าได้คุยกับแม่ของนายไปพักนึง วันนี้คนของตระกูลสวี่ก็มาด้วย” คุณนายหลินพูดอ้อมค้อม เพื่อส่งสัญญาณให้ลี่ถิงเซิ่งว่าเดี๋ยวอย่าทำเรื่องอะไรที่เลยเถิดออกมา
ลี่ถิงเซิ่งยิ้มอ่อนๆ:“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้วครับ”
ยังไงซะคุณนายหลินก็ไม่ใช่ญาติของลี่ถิงเซิ่ง เรื่องที่เกี่ยวข้องกับสวี่รั่วฉิงเธอจะพูดอะไรมากก็ไม่ดี
เพียงแต่จู่ๆนึกถึงหัวหน้านักปรุงน้ำหอมของลี่ซื่อกรุ๊ปก็คือนักปรุงน้ำหอมที่ปรุงเมลิโลตัสออกมา ก็เกิดความสนใจขึ้นมา
“ฉันจำได้ว่าคุณเป็นคนปรุงเมลิโลตัส?”คุณนายหลินถาม
สวี่รั่วฉิงยิ้มอ่อนๆ:“ใช่ค่ะ”
“งั้นช่วยปรุงน้ำหอมที่มีกลิ่นหอมเฉพาะให้ฉันได้มั้ย?”คุณนายหลินยิ้มอย่างเมตตาอ่อนโยน:“วางใจได้ ค่าตอบแทนของคุณจะไม่น้อยแน่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แฝดชายหญิง:แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ