แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 25

บทที่ 25 สายเลือดนอกตระกูลของประธานลี่?

ดวงตากลมโตของสวี่อี้ฝานเจือไปด้วยความรำคาญเสียงประตู

เขามองชายหนุ่มแปลกหน้าผ่านกล้องวงจรปิด พร้อมกับขมวดคิ้วมุ่น “คุณเป็นใคร?”

เด็กคนนี้คงเป็นลูกของญาติแอนนาสินะ? ระวังตัวเก่งเหมือนกันนี่นา ค่อนข้างเหมือนแอนนาเลย หลี่อานคิดอยู่สักพัก ก็อธิบายว่า “ฉันเป็นเพื่อนร่วมงานของผู้ช่วยแอน เป็นเลขาและผู้ช่วยของประธานลี่ซื่อกรุ๊ปด้วย ตอนนี้ผู้ช่วยแอนกำลังทำโอทีอยู่ที่บริษัท ประธานลี่เลยให้ฉันมารับนายไปส่งที่โรงเรียน”

เลขาของคุณพ่อ? สวี่อี้ฝานจ้องหลี่อานที่อยู่อีกฟากของประตูอย่างนิ่งๆ เพื่อจดจำหน้าตาของเขาเอาไว้

“พี่คะ ใครน่ะ? เช้าขนาดนี้มาเคาะประตูทำไม.......” สวี่อี้หานได้ยินเสียงเคาะประตูเหมือนกัน จึงวิ่งด้วยเท้าเปล่าๆมาที่หน้าประตู มือเล็กยกขึ้นขยี้ตาตัวเอง พร้อมกับเอ่ยถามอย่างงัวเงีย

“คุณรอสักครู่” สวี่อี้ฝานเอ่ยพูดกับหลี่อานที่อยู่ข้างนอก

สวี่อี้ฝานหันหลังเดินไปยังห้องของพวกเขาสองพี่น้อง จากนั้นก็เปิดโน๊ตบุ๊ค เพื่อแฮ็กเข้าระบบภายในของลี่ซื่อกรุ๊ป เพื่อตรวจสอบเลขประจำตัวของหลี่อาน แล้วทำการจดจำเงียบๆ

“พี่คะ แล้วแม่ล่ะ?” สวี่อี้หานเดินตามเข้ามาด้วยความข้องใจ

สวี่อี้ฝานสืบค้นข้อมูลเกี่ยวกับหลี่อานอย่างใจเย็น “แม่ทำโอทีอยู่ที่บริษัท ป่าปี๊ให้คนที่อยู่ข้างนอกมารับเราไปโรงเรียน ฉันเลยอยากเช็กดูสักหน่อยว่าเขาใช่คนของผู้หญิงนิสัยไม่ดีคนนั้นไหม”

“แล้วใช่ไหม?” สวี่อี้หานเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น

“ไม่ใช่” สวี่อี้ฝานกวาดสายตาอ่านประวัติของหลี่อานอย่างรวดเร็ว

ผู้ชายที่อยู่ข้างนอกเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของคุณพ่อ เขาติดตามคุณพ่อตั้งแต่ที่คุณพ่อรับช่วงต่อบริษัทแรกๆ ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆกับสวี่รั่วยี

สวี่อี้ฝานจูงมือสวี่อี้หานกลับมาที่หน้าประตู “ผมขอถามคุณหน่อย หมายเลขประจำตัวในบริษัทของคุณคืออะไร?”

หลี่อานที่อยู่หน้าประตูชะงักงัน เจ้าเด็กนี้ รู้หมายเลขประจำตัวเขาเหรอ?

แม้หลี่อานจะสงสัย แต่ก็ต้องบอกตัวประเลขประจำตัวของตัวเองออกไป ตามที่สวี่อี้ฝานร้องขอ

สวี่อี้ฝานเช็กความถูกต้อง เมื่อพบว่าไม่มีคมผิดปกติใดๆ ถึงได้เปิดประตู

วินาทีที่หลี่อานเห็นหน้าสวี่อี้ฝาน ก็แทบทรุดลงกับพื้น

เด็กคนนี้ คือมินิประธานลี่ชัดๆ

ถ้าไม่ใช่เพราะรู้อยู่แล้วว่าประธานลีไม่เคยพัวพันกับผู้หญิงคนไหน เขาคงคิดว่าเด็กคนนี้เป็นลูกนอกสมรสของประธานลี่ไปแล้ว

สวี่อี้ฝานผงกหัวให้หลี่อานเล็กน้อย หลังจากที่ทักทายกัน เจ้าภาพตัวน้อยก็เอ่ยพูดขึ้นมาว่า “คุณรอที่ห้องรับแขกสักครู่นะครับ ผมกับอี้หานขอไปอาบน้ำทานข้าวก่อน”

หลี่อานหอบความรู้สึกตกอกตกใจเอาไว้ จากนั้นก็เปลี่ยนรองเท้า แล้วเดินมานั่งรอที่โซฟา

เหมือนมาก เหมือนจริงๆ

ถ้าไม่ใช่ว่าเขาติดตามประธานลี่มาหลายปี เขาคงคิดไปแล้วว่าเจ้าก้อนถั่วสองลูกนี้เป็นสายเลือดนอกตระกูลของประธานลี่

สวี่อี้ฝานกับสวี่อี้หานกินข้าวเช้าเสร็จ “เอาล่ะ เราไปกันเถอะ”

พฤติกรรมของเด็กสองคนนี้ ยังมีกลิ่นอายความเป็นประธานลี่อีกด้วย！หลี่อานดึงสติกลับมา “รถจอดอยู่ข้างล่าง เชิญทั้งสองคนเลย"

……

เพราะอดหลับอดนอนเมื่อคืน ตอนนี้เลยแทบจะลืมตาไม่ขึ้น

สวี่รั่วฉิงลืมตาขึ้นมาด้วยความสับสน

ทว่าภาพที่ฉายเข้ามาในสายตาของเธอเกือบทำให้เธอกรี๊ดออกมาเสียงแหลม

เธอมานอนกับลี่ถิงเซิ่งได้ยังไง！

ภายในห้องส่วนตัวกว้างๆ ลี่ถิงเซิ่งในสภาพถอดเนกไทนอนอยู่บนเตียงหลังใหญ่สีขาว บริเวณอกแกร่งโผล่ออกมาให้เห็นวับๆแวมๆ ตามลมหายใจเข้าออกของเขา

สวี่รั่วฉิงกลืนน้ำลายเบาๆ