แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 65

ฟ่านเซียวเซียวเป็นตัวแทนลี่ซื่อกรุ๊ปเข้าร่วมการแข่งขันปรุงน้ำหอม

สวี่รั่วยีกัดริมฝีปากอย่างไม่เต็มใจ เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยน

เธอลุกขึ้น เงยหน้ามองไปที่ลี่ถิงเซิ่งอย่างอ่อนโยน ความอ่อนโยนในดวงตาราวกับน้ำไหลออกมาได้ “ถิงเซิ่ง เมื่อกี้ฉันถามผู้ช่วยหลี่ ว่าน้ำหอมที่นายใช้เมื่อวานเป็นปรมาจารย์ท่านไหนปรุงมาให้ ฉันเองก็อยากให้เขาทำน้ำหอมนอนหลับให้ขวดนึง ช่วงนี้แม่มักจะนอนไม่ค่อยหลับ หาหมอมาไม่น้อย ไม่มีวิธีแก้ไขที่ดีเป็นพิเศษเลย วันนี้เห็นนายพักผ่อนได้ไม่เลว ก็เลยอยากถามดู......”

เสียงของสวี่รั่วยีชัดเจนนุ่มนวล คนทั่วไปได้ยินเสียงของเธอก็จะไม่โกรธ

ลี่ถิงเซิ่งกวาดตามองไปที่สวี่รั่วยีเงียบๆ ไม่ได้ส่งเสียง

สวี่รั่วยีจิตใจประหม่า เหงื่อเริ่มออกมือ

ถ้าลี่ถิงเซิ่งเป็นเพราะเห็นเธอพูดคุยกับหลี่อาน เลยเกิดความสงสัยขึ้นมาก็จะแย่

ยังไม่ได้แต่งเข้าตระกูลลี่ ทั้งสองตระกูลแม้ว่าจะอยากปรองดองกัน แต่ในตอนที่ยังไม่ได้แต่งงาน พฤติกรรมของเธอเมื่อกี้ง่ายมากที่จะถูกลี่ถิงเซิ่งสงสัยว่าคิดจะขโมยความลับทางธุรกิจ

“หลี่อาน เอานามบัตรของปรมาจารย์น้ำหอมที่ฉันเจอวันนั้นให้รั่วยี” ในดวงตาสีดำลุ่มลึกของลี่ถิงเซิ่ง สงบนิ่งราวกับน้ำ

หลี่อานตะลึงเล็กน้อย “ได้ครับ ประธานลี่”

เขาหยิบตลับนามบัตรของตนออกมาทันที หยิบนามบัตรใบหนึ่งส่งให้สวี่รั่วยี

สวี่รั่วยีรับไปดู ขมวดคิ้วล็อคแน่น

ปรมาจารย์น้ำหอมที่มาจากยุโรป หรือว่าจะไม่ใช่แอนนาจริงๆ?

เธอกำลังคิดอยากที่จะถามอีกสองสามประโยค เงยหน้าขึ้นก็เห็นลี่ถิงเซิ่งเดินไปไกลแล้ว

หลี่อานอยู่ด้านหลังเขา ถือกระเป๋าเอกสาร รีบร้อนตามไป

สวี่รั่วยีกระทืบเท้าอย่างรุนแรง กำนามบัตรในมือแน่น

ไม่ว่าจะจริงหรือไม่จริง โทรไปถามดูก็รู้

หลี่อานช่วยเปิดประตูรถให้ลี่ถิงเซิ่ง จากนั้นก็นั่งลงบนที่นั่งข้างคนขับ

“ประธานลี่ นามบัตรใบเมื่อกี้......น้ำหอมเมื่อวานนี้อันที่จริงเป็นผู้จัดการแอนปรุงขึ้นมานี่ครับ ทำไมคุณถึงบอกว่าเป็นคนอื่นปรุง ผมจำได้ว่าปรมาจารย์น้ำหอมคนนั้นตอนที่เยี่ยมเยียนหลินชวนเมื่อเดือนที่แล้ว ได้พบคุณหนึ่งครั้ง ไม่ได้ปรุงน้ำหอมอะไรให้คุณนี่นา? คุณสวี่รั่วยีเพียงแค่โทรศัพท์ไปหาคนคนนั้นก็รู้ความจริงแล้ว ถึงตอนนั้นเกรงว่าระหว่างคุณกับคุณสวี่รั่วยี......”

หลี่อานขมวดคิ้ว ใบหน้าสงสัย

ด้วยความฉลาดของประธานลี่แล้ว จะเผยข้อบกพร่องที่ชัดเจนแบบนี้ออกมาได้ยังไงล่ะ?

ลี่ถิงเซิ่งได้ยินคำพูดของหลี่อาน นิ้วที่เคาะแป้นพิมพ์อยู่ก็ไม่ได้หยุด สายตามองไปที่หน้าจอเงียบๆ เม้มริมฝีปากบางแน่น

หลี่อานยิ่งคิดก็ยิ่งแปลก

ไม่ควรนะ หรือว่าจะ......

ทันใดนั้น ก็มีเสียงแสงประกาย

“ไม่หรอกน่าประธานลี่ หรือว่าคุณคาดไว้นานแล้วว่าคุณสวี่จะซักถาม?” หลี่อานหันตัวไปด้านข้าง มองเจ้านายของตัวเอง เอ่ยปากอย่างรวดเร็วและจริงจัง “เพราะรู้ว่าคุณสวี่รั่วยีจะต้องถามถึงที่มาของน้ำหอมแน่ เพื่อที่จะปกป้องผู้ช่วยแอน ดังนั้นคุณจึงติดต่อปรมาจารย์น้ำหอมจากต่างประเทศไว้ก่อนแล้ว สมเป็นประธานลี่จริงๆ!”

สำหรับคำเยินยอของหลี่อาน ลี่ถิงเซิ่งหัวเราะเบาๆ

อันที่จริงหลี่อานคิดเยอะเกินไปแล้ว ลี่ถิงเซิ่งไม่ได้วางแผนที่จะปกป้องสวี่รั่วฉิงเลย

ถ้าต้องการให้เขาปกป้อง เขาจะได้เห็นนาทีที่หญิงสาวไขความลับบนตัวได้ยังไง

ภายใต้เปลือกตาของเขา สวี่รั่วยีคิดจะทำการเคลื่อนไหวเล็กๆน้อยๆอะไร ก็เป็นแค่ความฝันอย่างถ่องแท้

แต่การวางแผนเล็กๆของสวี่รั่วยี ในสายตาของลี่ถิงเซิ่งขี้เกียจที่จะพูดถึง

หกปีก่อนผู้หญิงที่ช่วยเขาไว้คือสวี่รั่วยี ด้วยเหตุนี้ จึงควรไว้หน้าเธอหน่อย