แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 7

บทที่ 7 ถึงเธอจะหน้าตาสวย แต่ก็อย่าคิดให้มันสวยหรูเกินไป

นิ้วเรียวยาวของสวี่รั่วฉิงค่อย ๆ เคาะตัวหนังสือขึ้นบนแป้นพิมพ์ขึ้นมาประโยคหนึ่ง

“ได้รับเงินแล้ว”

แล้วก็ใช้เม้าท์เลือกส่งออก แล้วกดส่งไป

สวี่รั่วยีที่ได้รับอีเมลตอบกลับของสวี่รั่วฉิง ก็ดีอกดีใจเป็นอย่างมาก

แล้วความหงุดหงิดที่โดนลี่ถิงเซิ่งปฏิบัติอย่างเย็นชาใส่ ก็ลดไปได้หลายส่วน

แอนนานักปรุงน้ำหอมอันดับหนึ่งของโลก ตอนนี้มีแต่เธอเท่านั้นที่จะสามารถแก้ไขปัญหาให้กับตัวเองได้

ขอแค่แอนนาปรุงน้ำหอมสูตรนั้นออกมาได้ ลี่ถิงเซิ่งก็คงจะไม่รังเกียจเธอเหมือนอย่างตอนนี้แล้ว!

สวี่รั่วยีโดนความดีอกดีใจพุ่งขึ้นมาจนสมองเบลอไปแล้ว และแทบจะไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่าที่อยู่ที่สวี่รั่วฉิงส่งมานั้นเป็นตึกสำนักงานใหญ่ลี่ซื่อกรุ๊ป!

“คุณแม่ จะช่วยผู้หญิงชั่วคนนั้นปรุงน้ำหอมจริง ๆ เหรอคะ?” สวี่อี้หานเห็นยอดค่าตอบแทนสูงบนโทรศัพท์ของแม่แล้ว ก็แบะปากเล็กน้อยอย่างไม่เข้าใจ “ทำไมแม่จะต้องช่วยผู้หญิงชั่วคนนั้นปรุงน้ำหอมด้วย เธอคู่ควรด้วยเหรอคะ?”

คนอื่นเขามาขอให้แม่ปรุงน้ำหอมให้ ไม่เพียงแต่ต้องจ่ายเงินจำนวนมาก ยังจะต้องมาเยี่ยมเยียนถึงที่ด้วย

แต่ผู้หญิงชั่วคนนั้น แค่ส่งอีเมลมาไม่กี่ฉบับแม่ก็จะปรุงน้ำหอมให้แล้ว นี่มันช่างให้เธอเอารัดเอาเปรียบจริง ๆ!

สวี่อี้หานกำหมัดเล็ก ๆ ของตัวเองไว้แน่น แล้วก็หึเสียงเย็นทีหนึ่ง

สวี่รั่วฉิงเก็บโทรศัพท์กลับมาอย่างน่าขำ แล้วก็ปิดคอมพิวเตอร์ลง มือเรียวขาวใสขยี้ผมของสวี่อี้หานเบา ๆ ที่มุมปากมีรอยยิ้มที่มีความหมายว่าทุกอย่างอยู่ในแผนการแฝงอยู่ “มีเงินเข้ามาทำไมจะไม่เอาล่ะ? และที่สำคัญแม่ก็ไม่มีทางที่จะช่วยเธอปรุงน้ำหอมตามที่เธอต้องการอย่างแท้จริงด้วย”

สวี่อี้ฝานและสวี่อี้หานมองสบตากันทีหนึ่ง แล้วเอียงหัวเล็กน้อย นี่แม่หมายความว่ายังไงกันเนี่ย?

สวี่รั่วฉิงไม่ได้อธิบายกับเจ้าตัวเล็กทั้งสองคน หลังจากที่เก็บกวาดข้าวของบนโต๊ะหนังสือเสร็จแล้ว ก็จูงมือเจ้าตัวเล็กทั้งสองไว้ “เอาล่ะ งานของแม่ทำเสร็จแล้ว! ตอนนี้เราควรจะไปอาบน้ำเตรียมตัวนอนกันได้แล้ว!”

หลังจากที่สวี่รั่วฉิงอาบน้ำให้สวี่อี้ฝานและสวี่อี้หานเสร็จ และก็พาเข้านอนเรียบร้อยแล้ว ก็มาเปิดโคมไฟขึ้น แล้วยกโน้ตบุ๊คมาและเริ่มต้นตรวจค้นดูขอบเขตงานของลี่ถิงเซิ่งที่อยู่ในบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปในหลายปีมานี้อย่างละเอียด

ในเมื่อลี่ถิงเซิ่งยอมตอบตกลงในคำขอสมัครตำแหน่งผู้ช่วยของตัวเองแล้ว แน่นอนว่าหน้าที่รับผิดชอบในงานเธอก็จะต้องทำให้ดีอยู่แล้ว

ในตอนที่สมัครนั้นตัวเองได้เอ่ยถึงสองสามีภรรยาฮิลล์แล้ว ก็จะต้องเอาน้ำหอมที่สามารถให้สองสามีภรรยาฮิลล์ชื่นชมตัวเองมากขึ้นออกมาได้

ไม่งั้นถ้าอยากจะให้สองสามีภรรยาฮิลล์มาร่วมงานกับลี่ถิงเซิ่งได้ ความยากก็จะสูงมากแน่

สวี่รั่วฉิงกดหัวคิ้วที่เหนื่อยล้าของตัวเองไปอย่างน่าปวดหัว เธอคิดวิเคราะห์อย่างยากลำบากว่าจะปรับแก้ไขยังไงดี แล้วผ่านไปไม่นานก็เผลอนอนหลับไป

วันรุ่งขึ้น สวี่รั่วฉิงใส่แว่นกันแดดสีดำไว้อันหนึ่ง พอเหยียบเข้ามาในตึกสำนักงานลี่ซื่อกรุ๊ป ก็เดินไปถึงหน้าฟร้อน แล้วเอานิ้วมือเคาะโต๊ะทีหนึ่ง แล้วก็พูดกับพนักงานต้อนรับด้วยความมีเสน่ห์มากมายขึ้นว่า “มีพัสดุของฉันไหม?”

พนักงานต้อนรับเงยหน้าขึ้นมาดู

นี่มันผู้หญิงคนเมื่อวานที่มาโหวกเหวกโวยวายว่าจะขอเข้าพบประธานลี่ไม่ใช่เหรอ!

วันนี้ทำไมมาอีกแล้วล่ะ ยังมาถามว่ามีพัสดุของเธออีกหรือเปล่า

ผีเท่านั้นที่รู้ว่าเธอชื่ออะไร?

แล้วก็ไม่ได้เป็นพนักงานของลี่ซื่อกรุ๊ปสักหน่อย ใครจะส่งพัสดุมาให้เธอที่นี่ได้ล่ะ? คงจะไม่ใช่เพราะว่าเมื่อวานโดนประธานลี่พาตัวไปแล้ว ก็ได้ใจขึ้นมา สมองก็เลยมีปัญหาไปแล้วหรอกมั้ง

แววตาที่พนักงานต้อนรับมองไปที่สวี่รั่วฉิงยังไงก็มีแววรังเกียจอยู่บ้าง

“คุณผู้หญิงท่านนี้ บริษัทของเรารับแค่พัสดุของพนักงาน คุณไม่ได้เป็นพนักงานของเราสักหน่อย ใครจะส่งพัสดุมาที่บริษัทได้ล่ะ?”

หลังจากที่สวี่รั่วฉิงฟังจบแล้ว ปากแดงระเรื่อก็คลี่ออก นิ้วมือเรียวยาวถอดแว่นกันแดดออก แล้วก็เปิดเผยรูปโฉมที่ทำให้พนักงานต้อนรับถึงกับต้องสูดลมหายใจเข้าทีหนึ่งออกมา

เรียวปากแดงบนล่างกระทบกับเบา ๆ นิ้วมือยันอยู่บนโต๊ะหน้าฟร้อน “เมื่อวานประธานลี่รับฉันเข้ามาเป็นผู้ช่วยของเขาแล้ว ถ้าหากไม่เชื่อละก็ คุณสามารถโทรศัพท์หาเขาได้ หรือว่า……โทรหาผู้ช่วยของเขา”

พนักงานต้อนรับจ้องมองสวี่รั่วฉิงอย่างอึ้ง ๆ

ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ ท่ามกลางความมีเสน่ห์แฝงไว้ด้วยความสง่างาม เสื้อเชิ้ตOLสีขาวทำให้เห็นรูปร่างที่เรียวบางของเธอ