แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 89

บทที่89 ออกไปข้างนอกโดยไม่ดูปฏิทิน

“รั่วฉิง ถ้าคุณสงบแบบนี้มาโดยตลอด ฉันก็วางใจ” หลังจากฟังการวิเคราะห์ของสวี่รั่วฉินแล้ว ซูจิ่วเอ๋อร์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“บางครั้ง ฉันกลัวว่าคุณจะแก้แค้นจนไม่ลืมหูลืมตามาก เมื่อขาดสติ ผู้คนมักจะทำผิดพลาดได้ง่าย โชคดีที่คุณใจเย็นดู ดูเหมือนว่าแม้ว่าฉันจะออกจากหลินชวน คุณก็จะไม่มีปัญหาอะไร”

ซูจิ่วเอ๋อร์หามากะพริบตากัยสวี่รั่วฉิง จากนั้นเธอก็มองลงไปที่แผนที่ในโทรศัพท์และถามสวี่รั่วฉิง: “เนื่องจากคุณต้องการหลีกเลี่ยงห้างสรรพสินค้าภายใต้ลี่วื่อกรุ๊ป งั้นก็ไปห้างสรรพสินค้าใกล้ ๆ กันเถอะ!”

ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ มักจะแบ่งผู้คนด้วยราคาเสมอ

แม้กระทั่งในวันเสาร์ ผู้คนในห้างสรรพสินค้าสุดหรูยังคงพูดคุยกัน ประตูดูเงียบเชียบ

การแนะนำการบริการการช็อปปิ้งมากมายกับผู้บริโภคหนึ่งคนเริ่มเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้น

สวี่รั่วฉิงและซูจิ่วเอ๋อร์คุ้นเคยกับฉากนี้มานานแล้ว การแนะนำการบริการไม่ได้ทำให้พวกเขารู้สึกไม่สบายใจ แต่อย่างใด

จุดประสงค์ของสวี่รั่วฉิงในการมาที่ห้างสรรพสินค้านั้นง่ายมาก ช้อปปิ้งเป็นเพื่อนซูจิ่วเอ๋อร์ ซื้อกระเป๋าและน้ำหอมตัวเอง

เธอเลือกกระเป๋าเดินทางแบบลิมิเต็ดตามฤดูกาลของ Hermès รูดบัตรเพื่อรับสินค้าทันที

ตรงกันข้ามซูจิ่วเอ๋อร์ ที่กำลังยุ่งกับการเลือกกระเป๋าหลากสไตล์

รู้จักกันในนาม: ความยุ่งยากในการเลือก

สวี่รั่วฉิงไม่รีบร้อน เธอรออย่างอดทน ซูจิ่วเอ๋อร์ถามความคิดเห็นของเธอ และเธอก็แสดงความเห็นของเธอเองโดยไม่รีบร้อน

ท้ายที่สุดคือเพื่อนที่ดีของเธอ ตั้งแต่เธอมาที่หลินชวน ทั้งสองก็ไม่ได้เจอหน้ากัน โอกาสหายากเช่นนี้

ก็ควรตามใจซู่จิ่วเอ๋อร์สักหน่อย

“ขอโทษจริงๆคะ คุณผู้หญิง”หลังจากพนักงานแนะนำการซื้อกลับมา สีหน้าของเธอก็ดูอึดอัด เธอก้มหัวเล็กน้อยให้กับ สวี่รั่วฉิงและซูจิ่วเอ๋อร์และพูดว่า “คุณซู กระเป๋าที่ท่านเพิ่งจะดู มีคนจองแล้ว”

ซูจิ่วเอ๋อร์ตะลึงไปชั่ววินาที จากนั้นกะพริบตาและถามอย่างอธิบาย “มีคนจองแล้ว?ในร้านนี้นอกจากเพื่อนฉันและฉันยังมีคนอื่นอีกหรือ? จองมาจากที่ไหน?”

สวี่รั่วฉิงเข้าใจในทันทีว่า อาจเป็นคุณหนูใหญ่ในหลินชวนที่รู้มาว่าซูจิ่วเอ๋อร์มองกระเป๋าใบนี้ไว้ จึงใช้อำนาจตัวเองในการจองกระเป๋าใบนี้โดยตรง

ท้ายที่สุดอำนาจของตระกูลซูส่วนใหญ่อยู่ในต่างประเทศ หลินชวนรู้ดีว่าตระกูลซูมีไม่กี่คน

ไม่รู้ว่าคุณหนูใหญ่ที่ไหนไม่มีตาหรือไง อารมณ์โกรธของซูจิ่วเอ๋อร์ ... ค่อนข้างเย่อหยิ่ง

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ สวี่รั่วฉิงก็ยิ้มเบา ๆ “พนักงานแนะนำการซื้อสินค้า คุณก็ไม่ต้องรู้สึกลำบากใจ บอกเราว่าลูกค้าคนไหนสั่งจองกระเป๋าใบนี้ไม่ดีกว่าหรือ ถ้าพวกเราไม่สามารถจ่ายได้ งั้นพวกเราก็จะออกไป คุณมองว่าโอเคไหม?”

พนักแนะนำการซื้อสินค้ามีสีหน้าลำบาก

ในขณะนี้ เสียงที่อ่อนโยนดังขึ้น

“คุณผู้หญิง ขอโทษจริงๆ กระเป๋าใบนี้ที่ฉันเห็นก่อน เกรงว่าจะมีแค่ใบนี้ในหลินฉวน คุณก็อย่าทำให้พนักงานแนะนำการซื้อลำบากใจเลย ....”

คำพูดของคนนั้นพูดมาได้ครึ่งทาง ทันทีที่เห็นสวี่รั่วฉิงบทสนทนาก็เปลี่ยนไป

“แอนนา ทำไมคุณอยู่ที่นี่?”

สวี่รั่วยีมองไปที่สวี่รั่วฉิงและซูจิ่วเอ๋อร์ น้ำเสียงเสียดสีผสมกับความไม่พอใจ

เรื่องที่สนามบิน เธอยังจำได้

ลี่ถิงเซิ่งไม่ได้ทิ้งเธอไว้ตรงนั้น มันเป็นเพียงการสั่งสอน

เมื่อใดกันที่สวี่รั่วยีได้รับความไม่เป็นธรรมเช่นนี้ แม้แต่ก่อนหน้าที่เธอจะกลายเป็นคู่หมั้นของลี่ถิงเซิ่ง เธอยังเป็นเจ้าหญิงที่เพศตรงข้ามชื่นชอบ

มันเกิดขึ้นตั้งแต่ที่แอนนาปรากฏตัว แม้แต่คนที่เดินผ่านไปมาก็ไม่ได้สนใจเธอ

สวี่รั่วยีกัดฟันด้วยความเกลียดชัง แต่เมื่อเธอนึกถึงน้ำหอมของแอนนาที่อยู่ในมือตัวเอง จำต้องกลืนลมหายใจกลับเข้าไปในท้องของเธอ

อย่างน้อยหลังจากการประกวดน้ำหอมสิ้นสุดลง ค่อยจะฉีกหน้าแอนนาออกเป็นชิ้นๆ

ถ้าหากว่าแอนนาเห็นว่าตัวเองมีผลิตภัณฑที่แอนนาทำอยู่ในมือ มันจะน่าอายมาก

ดวงตาของสวี่รั่วฉิงเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย

ไม่เคยคิดว่าจะพบสวี่รั่วยีในห้างสรรพสินค้าที่นี่