แฝดสี่บันดาลรัก นิยาย บท 13

“จ้านอวี่หาน คุณต้องคืนความบริสุทธิให้ฉันแน่”

“ไปตายซะ”

บอดี้การ์ดลากตัวลงไปขั้นล่าง เยี่ยชิงชิงยิ้มอย่างสะใจ

รถพยาบาล 120 มาถึง หน่วยพยาบาลทำการผายปอด และนำคุณท่านจ้านส่งโรงพยาบาล

ส่วนหลินซวงได้ถูกส่งไปห้องกักสถานีตำรวจ

ไม่นานเถายวนก็มาถึง มาพร้อมกับผู้บัญชาการสถานีตำรวจดังกล่าว

หลินซวงได้ถูกเชิญไปที่ห้องทำงานของผู้บัญชาการ

ประตูปิด ผู้บัญชาการเฉินปลดล็อคกุญแจมือ เกือบจะคุกเข่าลง

คุณพี่ไปยุ่งกับใครไม่ยุ่ง ไปยุ่งกับตระกูลจ้านทำไม แล้วผมจะเคลียยังไงเนี่ย

“ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่ใช่ฆาตกร” หลินซวงดื่มน้ำชาไปอึกหนึ่ง “ฉันพอเดาออกว่าเป็นฝีมือใคร”

“ห้องนอนนั้นไม่มีกล้องวงจรปิด” ผู้บัญชาการเฉินพูด “และคุณก็ทิ้งลายนิ้วมือไว้ คุณเดาออกแล้วไงละ”

“จะยากอะไรละ” หลินซวงเอาขาไขว่ห้าง “ส่งฉันกลับเข้าไปห้องขังเหมือนเดิม อีกไม่นานตระกูลจ้านต้องมาขอร้องฉัน”

“ผมรู้ว่าพี่ใหญ่ คุณมีความสามารถ” ผู้บัญชาการเฉินหน้าเครียด “แต่ผมนึกไม่ออกว่าตระกูลจ้านมีอะไรที่ต้องมาขอร้องคุณ เท่าที่ทราบตอนนี้พวกเขาเตรียมให้ทนายมาฟ้องว่าคุณลอบฆ่า จะตัดสินประหารชีวิตคุณ”

“ฉันบอกแล้วว่าฉันจะกลับห้องขัง” หลินซวงกล่าวอย่างรำคาญ “พูดมากอยู่นั่นแหละ”

“คุณพี่ใหญ่กำลังเล่นแง่อะไรเหรอ” ผู้บัญชาการเฉินกระวนกระวาย “ผมรู้ว่าคุณมีอิทธิพลใหญ่ แต่อย่าใช้วิธีนี้กับผมเลย”

“ฉันเป็นคนใจแคบแบบนั้นเหรอ” หลินซวงเลิกคิ้วอย่างยียวน “ฉันบอกแล้วว่าฉันจะเข้าห้องขัง ฟังไม่รู้เรื่องหรือไง”

“ท่านเถา” ผู้บัญชาการเฉินมองไม่ที่เถายวน ด้วยสายตาที่ร้องขอความช่วยเหลือ

“ท่านก็ทำตามที่พี่ใหญ่สั่งก็แล้วกัน” เถายวนโบกมือ “ยังลังเลอะไรอีก”

“เอางั้นก็ได้” ผู้บัญชาการเฉินพยักหน้า “เดี๋ยวผมจะไปส่งด้วยตัวเอง และจะสั่งให้ลูกน้องดูแลท่านเป็นอย่างดี บริการน้ำท่าอาหารไม่ให้ขาด รับรองสบายกว่าโรงแรม

“ที่สำคัญ" หลินซวงพูด"ต้องคอยแอบดูแลลูกชายฉันตลอดเวลา อย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขาเด็ดขาด"

"เรื่องนี้ได้จัดการวางแผนเรียบร้อยแล้วครับ"เถายวนบอก "พี่ใหญ่วางใจได้เลยครับ

"ค่อยยังชั่ว" หลินซวงพยักหน้าอย่างพอใจ พร้อมยกสองแขนขึ้นให้ผู้บัญชาการเฉิน

"ทำอะไรเหรอพี่ใหญ่ "

"ใส่กุญแจมือ"หลินซวงพูดอย่างรำคาญ "มายังไงก็ไปอย่างนั้น ท่านคงไม่อยากให้ตระกูลจ้านรู้ถึงเบื้องหลังฉันมั้ง"

"ก็ใช่อยู่" ผู้กำกับเฉินหันหลังไปหยิบกุญแจมือ ใส่ให้หลินซวง

~

คุณท่านจ้านอยู่ห้อง ไอซียู ผ่านการช่วยฉุกเฉินทำให้ฟื้นขึ้นหายใจได้ แต่ระบบย่อยเนื่องจากขาดอ๊อกซิเจนมีเลือดไหลตลอด

ทางโรงพยาบาลก็ใช้ทุกวิถีทาง แต่ก็ไม่ได้ผล

ณ ตอนนี้เป็นเวลาช่วงเช้าของวันที่สอง

“หลินซวง” จ้านอวี่หานมีใบหน้าเคร่งเครียด กัดฟัดกรอด “ฉันต้องให้เธอชดใช้ด้วยชีวิต”

“ถูกต้อง” เยี่ยชิงชิงบอก “ผู้หญิงคนนั้นโหดเหี้ยมเกิน ทำร้ายคนแก่ได้ยังไง”

“ประเด็นคือหลินซวงมีเหตุผลอะไรที่มาทำร้ายคุณปู่” จ้านอวี่ปิงเร่งตามมาตั้งแต่เมื่อคืน

“คุณชายสองอยากจะช่วยหลินซวงให้พ้นจากความผิดเหรอ” เยี่ยชิงชิงหัวเราะเยือกเย็น “ผู้หญิงคนนั้นทำร้ายคุณปู่ เพราะอยากให้คุณชายสามแต่งงานกับหล่อน ไม่ใช่ยอดฝีมือ”

“แต่หลินซวงไม่ใช่ของน้องสามนี่” จ้านอวี่ปิงโต้ตอบ “เธอมีลูกกับฉัน คนที่จะแต่งงานด้วยคือฉัน”