แค่เมียคนใช้ นิยาย บท 12

ใบบัว....

"อ้าขาออกหน่อยฉันจะเข้าไปในตัวเธอ" ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ฉันทำตามที่เขาบอกอย่างง่ายดาย และในเวลาเพียงเสี้ยววินาทีฉันก็ต้องกรีดร้องออกมาอย่างสุดจะกลั้นเมื่อเขาสอดแทรกตัวตนเข้ามาในร่างกายของฉันอย่างรวดเร็วฉันจุกจนพูดไม่ออกเพราะของๆ เขามันทั้งใหญ่และยาว เขาสอดใส่มันเข้ามาเร็วมากจนฉันตั้งตัวไม่ทันมันเจ็บแทบขาดใจ

"กรี๊ดดดดดดดดด เจ็บ ฮือออ เจ็บ คุณฟิว เอามันออกไป ฮือออ บัวเจ็บ บัวเจ็บ ฮืออออ"

"บัว?? " เสียงคุณฟิวเอ่ยชื่อฉันเหมือนทวนสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่แล้วจู่ๆ ร่างกายของคุณฟิวก็หยุดการกระทำลงในทันทีที่ฉันเอ่ยชื่อตัวเอง เขาเงยหน้าขึ้นมามองฉันด้วยความตกใจเพราะฉันไม่ใช่คุณฟ่างอย่างที่เขาเข้าใจ

"นี่เธอ!!!"

"ฮือออ คุณฟิวบัวเจ็บ ฮือออ"

"แม่งเอ้ยยย เกิดอะไรขึ้นวะเป็นเธอไปได้ยังไง" เหมือนเขาจะรู้สึกตัวแล้วว่าใครคือคนที่เขากำลังมีอะไรด้วยเขามองหน้าฉันก่อนจะก้มลงไปมองส่วนที่เชื่อมต่อกันของเราสองคนทำให้ฉันก้มมองตามและสิ่งที่ฉันกับเขาเห็นพร้อมกันก็คือท่อนเอ็นของเขาที่ขยับออกมาเพียงเล็กน้อยมันมีเลือดติดมาด้วย โดยที่ไม่ต้องสงสัยว่ามันคือเลือดของใครถ้าไม่ใช่ของฉัน ความบริสุทธิ์ของฉันที่เขาได้มันไปครองแม้จะรู้ว่ามันคงไม่มีความหมายความสำคัญเพราะฉันไม่ใช่คนที่เขาต้องการตั้งแต่แรก

"อ๊ะเจ็บ" เพียงแค่เขาจะขยับออกฉันก็เจ็บจนต้องร้องออกมา

"ซี๊ดดดด ทำไมมันเจ็บแบบนี้วะ" แต่คงไม่ใช่มีเพียงฉันที่เจ็บคุณฟิวเองก็คงจะเจ็บเหมือนกันดูจากสีหน้าของเขา ถ้าฉันฟังไม่ผิดเมื่อกี๊เขาพูดว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกของเขานั่นก็หมายความว่าทั้งฉันและเขาต่างก็เป็นคนแรกของกันและกันสินะฉันควรจะต้องดีใจไหม แต่คงมีแค่ฉันที่ดีใจแต่สำหรับเขามันคงไม่ใช่ ฉันยอมรับกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ซึ่งแน่นอนว่าเขาคงจะโกรธและคงจะเกลียดฉันที่รู้ทั้งรู้ว่าเขาเข้าใจผิดแต่ก็ยังปล่อยให้เขาทำจนเกินเลยถึงขั้นมีอะไรกันแล้ว

"คุณฟิว..เอามันออกไปสิคะ" ฉันกลั้นใจพูดออกมาโดยไม่กล้าสบตากับเขาเพราะตอนนี้เขารู้แล้วว่าฉันคือใครฉันไม่ใช่คุณข้าวฟ่างผู้หญิงที่เขารัก

"เอาออกยังไงวะ ทำยังไม่เสร็จ" พอฉันได้ยินแบบนั้นฉันก็รีบหันกลับไปมองหน้าเขาทันที นี่หมายความว่าเขาจะยัง.....

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ

"แม่งงง จะแตก อ่าาาาส์"