เช้าวันต่อมา...
หญิงสาวสะลึมสะลือเมื่อแสงแดดในยามเช้าสาดส่องมากระทบใบหน้าของเธอ ร่างบางค่อยๆ เปิดเปลือกตาที่หนักอึ้งขึ้นและมองไปรอบๆ ห้องที่เธอนอนอยู่ และเธอก็ได้เห็นกับแผ่นหลังแกร่งกำลังยืนอยู่ที่หน้าระเบียงห้องพร้อมกับควันสีขาวลอยคละคลุ้งไปทั่วบริเวณนั้น
แน่นอนว่าเธอต้องนอนที่นี่ทั้งคืนเพราะไม่สามารถออกไปจากห้องได้
ฟืบ~ เสียงเลื่อนประตูระเบียง
ชายหนุ่มเดินเข้ามาขณะที่หญิงสาวกำลังจะลุกไปเข้าห้องน้ำ
"วันนี้ฉันจะไปส่งเธอที่มหาลัย" คนตัวสูงเอ่ยพูดขึ้น
"...." เธอไม่ได้ตอบอะไร เพราะต่อให้เธอตอบเขาไปสุดท้ายเธอก็ต้องยอมให้เขาไปส่งเธออยู่ดี
"เป็นใบ้หรือไง ถึงไม่ยอมพูด"
"...." หญิงสาวหันมองหน้าชายหนุ่มที่กำลังยืนส่งสายตามองเธอ "ปากคุณนี่มันก็สกปรกเหมือนกันนะ"
"นี่เธอ!"
"ถ้าอยากให้ฉันพูดด้วยก็พูดให้มันดีๆ บ้าง" ร่างบางพูดทิ้งท้ายเอาไว้จากนั้นเธอก็เดินเข้าไปในห้องน้ำทันที
เวลาผ่านไป...
มหาวิทยาลัย...
"ตอนเย็นฉันจะแวะมารับ แต่ถ้าเธอเลิกเรียนก่อนก็ไปหาฉันที่บริษัทก็ได้"
"อืม.."
"เดี๋ยว.."
"อะไรของคุณอีก?" หญิงสาวหันกลับมามองด้วยท่าทางที่ดูหงุดหงิด
"บัตรเครดิตวงเงินไม่จำกัด อยากจะเอาไปใช้อะไรซื้ออะไรก็ตามใจเธอ"
"เอาเก็บไว้ให้ผู้หญิงของคุณเถอะ ฉันไม่อยากได้" เธอโยนบัตรเครดิตที่เขายื่นให้คืนกลับไป จากนั้นก็เดินเข้าไปในมหาลัยทันที
ตึก ตึก ตึก
เสียงรองเท้าส้นสูงกระแทกพื้นขณะที่หญิงสาวกำลังเดินตรงเข้าไปยังจุดที่ประจำของเธอ เพื่อนสนิทที่ได้เห็นท่าทางดูหงุดหงิดของเพื่อนก็หันกลับมามองด้วยความสงสัย
"เป็นอะไรไปยัยฟ้า?"
"ไม่มีอะไรหรอก"
"หน้าตาอย่างกับไปกินรังแตนรังผึ้งที่ไหนมาเลยนะ ใครยั่วโมโหเธออีกล่ะ?"
"ไม่มีหรอก"
"อะนี่" จู่ๆ ต้นหอมก็หยิบถุงเบเกอรี่ให้กับเพื่อนสาว ดูจากชื่อร้านที่ติดอยู่บนถุงก็รู้แล้วว่าเป็นร้านหรูที่เธอชอบไปกินอยู่บ่อยๆ
"ซื้อมาให้ฉันหรอ?"
"แหม เธอนี่ก็ถามมาได้นะ สภาพอย่างฉันจะซื้อของแพงๆ แบบนี้เหรอ" ต้นหอมตอบปนขัน
"...."
"รับไปสิ ฉันถือหนักเหมือนกันนะ"
"อ่าๆ แล้วจะบอกได้หรือยังว่าใครเป็นคนซื้อมา"
"อาชิ"
"อาชิ?" ร่างบางทวนชื่อที่เพื่อนสนิทเอ่ยออกมาอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเธอได้ยินไม่ผิด
"อืม เห็นว่าเจอเธอเมื่อหลายวันก่อนสีหน้าเธอไม่ค่อยดีก็เลยคิดว่าเธอไม่สบาย ซื้อขนมฝากฉันมาให้เธอเนี่ย"
"อ๋อ ถ้าเจออาชิก็ฝากขอบคุณด้วยนะ"
"แล้วนี่เธอจะบอกใครบ้างหรือเปล่า ว่าเธอแต่งงานแล้ว ฉันไม่อยากให้ใครมองเธอไม่ดีหรอกนะ ต่อให้เธอจะแต่งงานด้วยความเต็มใจหรือไม่เต็มใจก็ตาม อย่างน้อยเธอก็มีสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายแล้ว"
"ไม่ล่ะ" เธอปฏิเสธก่อนจะสะบัดความคิดนั้นออกจากหัว มือเล็กล้วงไปหยิบขนมที่อาชิซื้อฝากเพื่อนสนิทของเธอมาแกะกินอย่างเอร็ดอร่อยเพราะไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรัก คู่หมั้นร้าย
เว็บเถื่อน ใครเข้ามาแล้วช่วยกันกดรายงานค่ะ...
กรุณาลบออกด้วยค่ะ ฉันไม่อนุญาต ให้เอานิยายของฉันมาลงแบบนี้...
นิยายของฉัน ดูดมาลงแบบนี้ได้ยังไคะ? แย่จัง...