หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
"เก็บของมาหมดแล้วใช่มั้ย"
"อืม ว่าแต่คุณจะไปอยู่หลายวันเลยหรอ?" เธอเตรียมเสื้อผ้าไปหลายชุดอยู่เพราะไม่รู้ว่าเขาจะไปอยู่หลายวันหรือเปล่า และก็มีรถอีกคันนึงที่ไว้ใส่กระเป๋าเดินทางโดยเฉพาะ ส่วนเขาและเธอก็ขับรถส่วนตัวไปกันสองคนโดยมีลูกน้องขับรถตู้ขนของตามไปให้อีกที
"ก็แล้วแต่เธอ อยากกลับเมื่อไหร่ก็กลับ"
"แล้วเราจะไปอยู่โรงแรมหรือบ้านเช่า?"
"บ้านของฉัน"
"ห๊ะ?"
"ลืมบอกไปว่าฉันมีบ้านติดริมทะเลอยู่อีกหลังนึง"
"โห รวยจัง"
"ไปกันเถอะ กว่าจะไปถึงกันอีก"
"อื้ม..."
ชินกรณ์ขับรถมุ่งหน้าไปยังบ้านพักส่วนตัวที่อยู่ติดริมทะเล โดยมีฟ้าฝันนั่งอยู่ข้างๆ ไปด้วย และใช้เวลาในการเดินทางประมาณหกชั่วโมงได้
"ฟ้าฝันถึงแล้ว"
"อืม..." เสียงพูดของชายหนุ่มทำให้เธอตื่นขึ้นมา ตลอดทางเธอหลับซะมากกว่า เครื่องปรับอากาศในรถมันเย็นบวกกับน้ำหอมที่ติดกับรถมันทำให้เธอหลับสบายจริงๆ "ถึงนานแล้วหรอ?"
"เพิ่งมาถึง เข้าไปดูบ้านสิ"
เธอเปิดประตูลงมาจากรถพร้อมกับบิดขี้เกียจยกใหญ่ จากนั้นก็เดินเข้าไปในบ้าน ด้านในมีแม่บ้านหลายคนมายืนรอต้อนรับอยู่
"สวัสดีค่ะคุณชินกรณ์ คุณฟ้าฝัน"
"ระ รู้จักฟ้าด้วยหรอคะ?" เธอถามน้ำเสียงตะกุกกัก ไม่คิดว่าแม่บ้านที่นี่จะรู้จักเธอด้วย ไม่เหมือนกับที่คิดเอาไว้ตอนแรกเลย และเธอก็คิดว่าคงจะต้องมาแนะนำตัวเธอให้กับทุกคนรู้จักซะอีก
"ทำไมจะไม่รู้จักล่ะคะ คุณฟ้าเป็นภรรยาของคุณชินกรณ์เจ้านายของพวกเราก็ต้องรู้จักอยู่แล้ว"
"อ๋อ สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ"
"เชิญเข้ามาก่อนนะคะ"
"พี่ครับ รบกวนวันนี้ทำอาหารให้อย่างสุดฝีมือเลยนะครับ"
"แน่นอนค่ะ พวกเราจะทำอาหารต้อนรับคุณฟ้าอย่างสุดฝีมือเลย"
"ขอบคุณมากๆ นะคะ"
"ขึ้นไปดูด้านบนกันเถอะ"
"ค่ะ"
ชินกรณ์พาฟ้าฝันขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน ซึ่งอีกฝั่งของบ้านก็จะเป็นทะเล ทุกห้องมีระเบียงที่ลมทะเลพัดผ่านเข้ามา
"คุณสร้างเอาไว้อยู่กับใครหรอ?"
"ฉันไม่ได้เป็นคนสร้าง บ้านหลังนี้เป็นมรดกตกทอดมาจากคุณปู่นะ พ่อฉันไม่ได้อยู่ก็เลยยกบ้านหลังนี้ให้"
"อ๋อ แต่สภาพก็ยังดูใหม่เหมือนเพิ่งสร้างเสร็จเลยนะ"
"มานี่สิ"
"อ๊ะ อะไรเนี่ย!?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรัก คู่หมั้นร้าย
เว็บเถื่อน ใครเข้ามาแล้วช่วยกันกดรายงานค่ะ...
กรุณาลบออกด้วยค่ะ ฉันไม่อนุญาต ให้เอานิยายของฉันมาลงแบบนี้...
นิยายของฉัน ดูดมาลงแบบนี้ได้ยังไคะ? แย่จัง...