แค้นรัก คู่หมั้นร้าย นิยาย บท 39

วันต่อมา...

ชินกรณ์พาฟ้าฝันมาเดินเล่นที่ริมชายหาดในช่วงเช้า เพราะบรรยากาศค่อนข้างดี ลมทะเลพัดเย็นๆ บวกกับแสงแดดช่วงเช้ามันเป็นอะไรที่บริสุทธิ์และสดชื่นมากๆ

"คุณชินกรณ์"

"อืม"

"คือฉันมีเรื่องอยากจะถาม"

"ว่ามาสิ"

"คนเราจากที่ไม่ชอบหน้ากันเลย จู่ๆ จะเปลี่ยนไปชอบคนนั้นโดยไร้เหตุผลเลย คุณว่ามันเป็นไปได้หรือเปล่า?"

"ไม่รู้สิ"

"คนเราจะไม่ชอบหน้ากันก็ต้องมีเหตุผล และถ้าจะเปลี่ยนไปก็ต้องมีเหตุผล"

"เธอจะถามถึงอะไร?"

"คุณเปลี่ยนไปเพราะอะไร คุณสงสารฉันหรอ?"

"ทำไมถามแบบนั้น"

"ก็จู่ๆ คุณก็มาทำดีกับฉัน พูดดีกับฉัน มันแปลกไป"

"แล้วไม่ดีหรือไง?"

"ก็ ไม่รู้สิ ฉันก็แค่กลัวว่าคุณจะหลอกทำดีกับฉัน"

"หึ ฉันมีเหตุผลในแบบของฉัน เธอรู้แค่นี้ก็พอแล้วล่ะฟ้าฝัน"

"เรื่องที่ผ่านมา ถ้ามันยังทำให้คุณคาใจ ฉันก็ขอโทษนะ เรื่องของแม่คุณด้วย ฉันเสียใจ ฉันรู้สึกผิด..."

"...."

"อะ โอ้ย คุณชินกรณ์ ฉะ ฉันเจ็บ!" ฟ้าฝันรีบดึงมือของเธอออกไป เมื่อจู่ๆ ชินกรณ์ก็บีบมือเธออย่างแรง ขณะที่กำลังเดินจับมือไปด้วยกัน

"ฉันขอโทษ คือฉัน.."

"คุณยังโกรธครอบครัวของฉันอยู่ คุณก็เลยไม่พอใจที่ฉันพูดถึง ขอโทษนะคะ ฉันไม่น่าพูดเลย" ฟ้าฝันพูดเบาๆ เพราะน่าจะเป็นเพราะเธอพูดถึงเหตุการณ์ในวันนั้น เลยทำให้ชินกรณ์ไม่พอใจ

"ฉันเปล่าโกรธเธอ ฉันแค่เจ็บใจที่ตอนนั้นฉันไม่เข้าไปช่วยแม่"

"แต่คุณยังเด็กหนิ คุณจะเข้าไปยังไง"

"ไม่รู้สิ ถ้าย้อนกลับไปได้ ฉันจะเป็นคนเข้าไปช่วยแม่เอง และถ้าจะต้องตาย ฉันก็อยากจะตายพร้อมแม่"

"ฉันว่าแม่คุณคงไม่ได้ต้องการแบบนั้นนะ"

"แต่ฉันต้องการแบบนั้น"

"ถ้าคุณตายแล้วพ่อของคุณจะอยู่ยังไง"

"...."

"ฉันผิดเองแหละที่พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา กลับเข้าไปด้านในกันเถอะ แม่บ้านคงเตรียมอาหารเช้าให้เสร็จแล้ว จะได้กินข้าวเช้ากัน"

"อื้ม เมื่อคืนเสียแรงไปเยอะ สนใจไข่ลวกสักหน่อยมั้ย"

"บ้า! พูดอะไรของคุณเนี่ย!"

"ก็พูดความจริงไง เมื่อคืนเราสองคนใช้แรงกันไปเยอะ สว่างคาตาเลย"

"พูดมั่วจริงๆ!"

เธอฟาดฝ่ามือลงบนหน้าอกของชายหนุ่มอย่างแรง จากนั้นก็หันหลังเดินกลับเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ทันที

"คุณฟ้า คุณชิน กลับกันมาแล้วหรอคะ อาหารเช้าจัดเตรียมเสร็จพอดีเลยค่ะ"

"งั้นผมรบกวนทำไข่ลวกให้ผมสักสามฟองนะครับ เมื่อคืนใช้แรงไปเยอะก็เลย...รู้สึกไม่ค่อยมีแรง" พูดจบเขาก็เหล่ตามองไปที่หญิงสาวเล็กน้อย ทำเอาเธอเขินอายจนใบหน้าแดงก่ำ

"ได้เลยค่ะคุณชิน ข้าวใหม่ปลามันก็เงี้ย อีกไม่นานก็คงจะได้อุ้มหลานแล้วใช่มั้ยคะ"

"ถ้าเจ้าตัวไม่ติดอะไรก็คงจะเป็นแบบนั้นล่ะครับ" ชินกรณ์ตอบพร้อมกับส่งยิ้มให้แม่บ้าน

"พูดอะไรของคุณเนี่ย! ป้าคะฟ้าขอเต้าหู้อุ่นๆ สักแก้วนึงนะคะ"

"ได้เลยค่ะ รอสักครู่นะคะคุณฟ้าคุณชิน"

"ครับ//ค่ะ"