หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
เพราะถูกสั่งห้ามไม่ให้เข้าใกล้ลูกน้อย ชินกรณ์จึงต้องคอยแอบมองอยู่ห่างๆ เช่นเดิม ถึงแม้ตอนนี้เธอจะยอมอ่อนข้อลงมาบ้างแล้ว แต่ก็ใช่ว่าเขาจะเข้าใกล้ลูกได้ และที่สำคัญเขาเองก็ไม่อยากจะขัดคำสั่งเธอเพราะกลัวว่าเธอจะไล่กลับ กลัวว่าตัวเองจะไม่ได้เห็นหน้าลูกอีก
หลายเดือนที่ผ่านมาเธอเปลี่ยนไปมากจริงๆ เธอกลายเป็นผู้หญิงที่เด็ดขาดพูดคำไหนคำนั้นไม่มีผิดคำพูดตัวเอง นั่นจึงทำให้คนอย่างเธอดูน่ากลัวมากขึ้นในสายตาของเขา
บรืน~
เสียงรถดังมาจากทางด้านหน้าของตัวบ้าน ก่อนที่เสียงรถจะเงียบสงบลง
"ใครมาหรอคะพี่หวานเสียงรถไม่คุ้นเลย"
"คุณไอวากับสามีมาค่ะ พาคุณหนูน้อยมาด้วย" แม่บ้านตอบ
"อ้าว ไม่เห็นโทรบอกกันก่อนเลย เสียงรถก็ไม่คุ้นด้วย"
"ไม่ใช่รถคันเดิมที่คุณไอวาเคยขับค่ะ น่าจะเป็นรถของสามี"
"พี่หวานไปบอกให้พี่ผึ้งมาเฝ้าลูกหมูหน่อยนะคะเดี๋ยวฟ้าจะออกไปต้อนรับพวกเขาเอง"
"ได้ค่ะคุณฟ้า"
ตอนนี้ลูกชายตัวจ้ำม่ำของเธอเพิ่งจะนอนหลับกลางวันไป กว่าจะตื่นนอนก็คงอีกสองสามชั่วโมงเลย
ฟ้าฝันทิ้งลูกชายที่กำลังนอนหลับไว้อยู่กับพี่เลี้ยงส่วนเธอก็เดินออกไปหาเพื่อนที่ไม่ได้เจอหน้ากันอยู่ร่วมเดือน
"ไอวา..."
"เป็นยังไงบ้างสบายดีไหมอยู่ที่นี่"
"สบายดีมากๆ เลย"
"...."
"คุณตรีศูลสวัสดีค่ะ"
"ครับ" ตรีศูลตอบรับพร้อมกับยิ้มให้ฟ้าฝัน
"จะมาทำไมถึงไม่โทรบอกก่อนล่ะ คงไม่ได้เล่นกับลูกหมูหรอกนะเพิ่งจะนอนหลับกลางวันไปวันนี้เล่นเหนื่อยมาตั้งแต่เช้าแล้วเพิ่งจะนอนหลับเนี่ยแหละ"
"ไม่เป็นไรฉันไม่รบกวนหลานหรอก ปล่อยให้ลูกหมูนอนไปเถอะ" ไอวาตอบ
"แล้วนี่จะมาอยู่กันนานหรือเปล่า? จะมานอนค้างคืนไหม?"
"ไม่หรอกแค่แวะมาเยี่ยมเฉยๆ ไม่ได้มาหานานเลยคิดถึงลูกหมูน่ะ คุณตรีศูลเองก็อยากเห็นเด็กอ้วน ทำไงได้ล่ะลูกแต่ละคนไม่มีใครจ้ำม่ำเลย" ว่าแล้วไอวาก็หัวเราะออกมาเบาๆ เพราะลูกทั้งสองคนของเธอไม่มีใครตัวอ้วนจ้ำม่ำอย่างเจ้าลูกหมูลูกชายของฟ้าฝันเลย
"ดีแล้วไม่ต้องให้ตัวใหญ่นักหรอกอุ้มแล้วเมื่อย หุ่นดีแบบแม่นั่นแหละดีแล้ว"
"เธอก็พูดเกินไป"
"ลูกหมูนอนอยู่ในเปลด้านในโน่นค่ะถ้าคุณตรีศูลอยากเห็น"
"ไม่เป็นไรฉันไปหาเพื่อนก่อนดีกว่ามีเรื่องจะคุยกับมันน่ะ เอาไว้ลูกหมูตื่นแล้วค่อยมาเล่นด้วยกันทีหลัง"
"ค่ะ"
เมื่อตรีศูลเดินออกไปไอวาก็รีบดึงมือของเพื่อนสนิทไปนั่งลงที่โซฟาทันที
"อะไรเนี่ยไอวา?"
"เป็นยังไงบ้าง เรื่องของเธอ"
"...."
"ฉันขอโทษนะที่บอกเรื่องนั้นกับเขา แต่ฉันเห็นเขาพยายามตามหาเธอตลอดเลยนะ"
"ไม่เป็นไรหรอก เพราะยังไงสักวันเขาก็ต้องรู้อยู่ดีว่าฉันอยู่ที่ไหน"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรัก คู่หมั้นร้าย
เว็บเถื่อน ใครเข้ามาแล้วช่วยกันกดรายงานค่ะ...
กรุณาลบออกด้วยค่ะ ฉันไม่อนุญาต ให้เอานิยายของฉันมาลงแบบนี้...
นิยายของฉัน ดูดมาลงแบบนี้ได้ยังไคะ? แย่จัง...