แค้นรัก คู่หมั้นร้าย นิยาย บท 74

ตกดึกวันเดียวกัน...

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"ใคร?"

"ฉันเอง"

"มีอะไร?"

"นอนหรือยังฉันขอเข้าไปได้หรือเปล่า"

"มีอะไรก็พูดมา"

"ฉันขอเข้าไปพูดข้างในนะ"

"อืม.." ฟ้าฝันเปิดประตูให้ชินกรณ์เดินเข้ามา ตอนนี้ลูกชายของเธอยังไม่ได้นอนหลับกำลังนั่งเล่นของเล่นอยู่ข้างเตียง

"จ๊ะเอ๋ลูกหมูน้อยของพ่อ"

"มีอะไรคุณก็รีบพูดมาสิ จะได้ออกไปฉันจะได้พาลูกหมูนอน"

"ฉันรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังโกรธพ่อของเธออยู่ แต่ทุกอย่างฉันเป็นคนทำมันเอง เธอโกรธฉันแค่คนเดียวก็พอ"

"ถ้าคุณจะมาเพื่อพูดเรื่องนี้กลับไปซะเถอะ ฉันไม่มีอะไรจะพูดด้วย"

"เธอจะไม่หายโกรธจริงๆ หรอ"

"ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่มีอะไรจะพูดทั้งนั้นเมื่อไหร่คุณจะพูดเข้าใจสักที?"

"ขอโทษๆ ฉันไม่พูดแล้วก็ได้"

"ดูลูกหมูให้หน่อยนะฉันจะไปอาบน้ำ"

"ครับ"

ชินกรณ์ตอบรับจากนั้นก็เดินไปนั่งลงเล่นอยู่ใกล้ๆ ลูกชายที่กำลังเล่นของเล่นอยู่คนเดียว ส่วนฟ้าฝันก็รีบไปอาบน้ำเพื่อที่จะมาพาลูกชายของเธอเข้านอน

ผ่านไปไม่นาน...

แกร้ก!

ฟ้าฝันเดินออกมาแต่แล้วก็พบว่าลูกชายของเธอนั้นนอนหลับปุ๋ยไปแล้วโดยมีชินกรณ์คอยตบตูดอยู่ข้างๆ

"ลูกหมูหลับตั้งแต่เมื่อไหร่?"

"สักพักแล้ว เหมือนลูกจะร้องหิวนมฉันก็เลยเอานมมาให้กินไปกินมานอนเล่นไปนอนเล่นมาก็เลยหลับอย่างที่เห็นนี่แหละ"

"ฉันเสร็จแล้วคุณก็ออกไปสิ"

"ลูกหลับง่ายดีนะ กินก็ง่ายหลับก็ง่ายเลี้ยงง่ายดีจัง"

"อืม.."

"ฉันขอนอนกับลูกได้ไหม นอนข้างล่างก็ได้ไม่ไปนอนเบียดเธอข้างบนหรอก เผื่อลูกหมูตื่นนอนกลางดึกฉันจะได้ตื่นขึ้นมาดูให้เธอเองก็จะได้นอนพักผ่อนไง"

"ลูกหมูไม่เคยตื่นนอนกลางดึก คุณกลับไปนอนห้องคุณเถอะ"

"ถ้าฉันทำให้เธอโกรธเรื่องพ่อฉันขอโทษด้วยนะ แต่ฉันก็เห็นใจคุณอาเหมือนกัน ฉันเป็นคนวางแผนเรื่องราวทั้งหมดโดยมีแม่เลี้ยงของเธอเป็นหมากในเกม ส่วนพ่อของเธอก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย" ชินกรณ์พูดพร้อมกับดันตัวลุกขึ้นออกจากที่นอน เพื่อหลบให้ฟ้าฝันเข้าไปนอนกับลูกแทน

"เลิกพูดได้ยัง ฉันไม่อยากให้ลูกหมูตื่นเพราะเสียงพูดคุย"

"ตกลงเธอจะไม่คุยกับพ่อเธอจริงๆ หรอ"

"ฉันยังไม่พร้อมจะคุยอะไรทั้งนั้น และถ้าคุณยังไม่หยุดพูดฉันก็จะไม่คุยกับคุณอีกคนด้วย"

"...."

"ฉันจะพักผ่อนแล้วคุณกลับไปได้แล้ว"

"งั้นหลับฝันดีนะ พรุ่งนี้เช้าเดี๋ยวฉันทำอาหารให้ลูกหมูเอง ลูกหมูชอบกินอะไรหรอ?"

"เด็กตัวแค่นี้จะกินอะไรได้"

"ฉันไม่รู้"

"ให้ป้าแกเป็นคนทำนั่นแหละดีแล้ว คุณไม่ต้องรู้หรอก ถ้าลูกกินเข้าไปท้องเสียขึ้นมาจะทำยังไง"

"...."

"เด็กน้อยแบบนี้กินอะไรที่มันย่อยยากยังไม่ค่อยได้หรอก ส่วนใหญ่ก็จะเป็นโจ๊กกับของอ่อนๆ ที่รสชาติไม่จัด ผักบดผลไม้บดเพราะยังไม่มีฟัน"

"อ๋อ งั้นเดี๋ยวฉันลองไปคอยดูป้าทำอาหารก่อนก็ได้"

"อืม ออกไปสิฉันจะได้นอน"

"โอเคๆ"

ชินกรณ์ยอมเดินออกไปอย่างว่าง่าย ปล่อยให้สองแม่ลูกได้นอนพักผ่อนกัน

เช้าวันต่อมา...