แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1077
สรุปบท บทที่ 1077 ฉันโกหกทั้งนั้น / บทที่ 1078 ใช่ว่าเลี้ยงไม่ได้สักหน่อย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
สรุปเนื้อหา บทที่ 1077 ฉันโกหกทั้งนั้น / บทที่ 1078 ใช่ว่าเลี้ยงไม่ได้สักหน่อย – แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดย Internet
บท บทที่ 1077 ฉันโกหกทั้งนั้น / บทที่ 1078 ใช่ว่าเลี้ยงไม่ได้สักหน่อย ของ แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี ในหมวดนิยายจีนปัจจุบัน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 1077 ฉันโกหกทั้งนั้น
ความหมายแฝงในคำพูดของเยี่ยหงเหวยชัดเจนมาก เขาตั้งใจจะให้เยี่ยมู่ฝานกลับบริษัทแล้ว โดยเงื่อนไขคือเขาต้องเอาผลงานออกมา
ถึงแม้ท่าทีของเยี่ยหงเหวยที่มีต่อเขาระยะนี้จะอ่อนโยนขึ้นเรื่อยๆ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เจ้าตัวให้คำมั่นสัญญาแบบนี้กับเขาด้วยปากตัวเอง
เรื่องครั้งนี้ ถึงแม้เหมือนจะเป็นแค่ความขัดแย้งในครอบครัว แต่กลับกลายเป็นสายฉนวนที่ทำให้เยี่ยหงเหวยตัดสินใจแน่วแน่
เยี่ยมู่ฝานได้ยินแบบนั้นก็พลันใจสั่นสะท้าน “คุณปู่ ผมเข้าใจแล้วครับ! ผมจะให้คุณปู่ได้เห็นความสามารถของผมแน่นอน!”
…
หลังเยี่ยมู่ฝานพูดคุยกับเยี่ยหงเหวยจบก็จากบ้านเยี่ยไป
เยี่ยเส่าถิงกับเหลียงเหม่ยเซวียนไปเอารถแล้ว ส่วนเยี่ยหวันหวั่นรอเขาอยู่ที่หน้าประตู
ทันทีที่เห็นเยี่ยหวันหวั่น เยี่ยมู่ฝานก็สบถด่าด้วยความโมโหทันที “เชี่ยเอ๊ย! เหลี่ยงเหม่ยเซวียนนังชั่วนั่น! ถึงกับขโมยแหวนแกแล้วยังใส่ร้ายแกอีก! หน้าไม่อายชะมัดยาด! หน้าด้านเป็นบ้า! โชคดีที่ด้านในแหวนสลักชื่อของแกไว้ ไม่งั้นแกได้ตายอย่างไม่เป็นธรรมแล้ว! หวันหวั่นแกไม่ต้องเสียใจ พรุ่งนี้เรื่องนี้จะว่อนไปทั่วทั้งวง ฉันรอดูเลยว่าต่อจากนี้พวกนั้นจะอยู่ในวงยังไง!”
เยี่ยหวันหวั่นชำเลืองมองเยี่ยมู่ฝานอย่างไม่ช้าไม่เร็ว “ใครบอกว่าพวกนั้นขโมยแหวนฉัน? ”
เยี่ยมู่ฝานได้ยินแบบนั้นก็อึ้ง “หา ก็แกพูดว่าเธอ…”
“เธอไม่ได้ขโมย ฉันใส่ร้ายเธอเอง” เยี่ยหวันหวั่นตอบ
“เอ่อ…แก…แกว่าไงนะ” เยี่ยมู่ฝานมีสีหน้าโง่งม จากนั้นก็เอ่ยอย่างุนงง “งั้น…ตัวอักษรที่ด้านในแหวนนั่นมันเรื่องอะไรกัน”
เยี่ยหวันหวั่นเลิกคิ้ว “ฉันใช้เล็บแกะเอาน่ะ!”
เยี่ยมู่ฝานหน้าคล้ำเล็กน้อย “เลิกล้อเล่นได้แล้ว!”
เยี่ยหวันหวั่นหัวเราะ เลิกอุบให้คาใจแล้วเอ่ยว่า “วงที่หายไปเป็นแหวนหมั้นของเยี่ยอีอีจริงๆ แต่วงที่แกะตัวอักษรนั่น เป็นของฉัน”
เยี่ยหวันหวั่นพูดพลางล้วงนิ้วบนเสื้อสูทของเยี่ยมู่ฝาน วินาทีถัดมา ในฝ่ามือก็มีแหวนหยกเจไดต์เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งวง
“นี่มัน?” เยี่ยมู่ฝานเบิกตากว้าง
เยี่ยหวันหวั่นเอาด้านในแหวนวงนี้ให้เยี่ยมู่ฝานดู ด้านในไม่ได้สลักตัวอักษรอะไร
“แหวนที่ไม่ได้สลักตัวอักษรวงนี้ต่างหากที่เป็นของเยี่ยหวันหวั่น ตอนที่หวงหมิงคุนเอามันวางในกระเป๋าฉัน ฉันก็หยิบมันออกมา ย้ายไปไว้บนตัวพี่ ส่วนในกระเป๋าฉันเป็นแหวนแกะสลักชื่อฉันซึ่งฉันเตรียมไว้นานแล้ว”
“เชี่ย!” เยี่ยมู่ฝานได้ยินก็ตาโตอ้าปากค้าง “มีแผนอย่างนี้อยู่ด้วย? งั้นก็หมายความว่าแกใส่ร้ายเหลียงเหม่ยเซวียนตั้งแต่แรกแล้ว? ”
เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า “ใช่!”
เยี่ยมู่ฝานเอ่ย “ทักษะการแสดงแก ต้มฉันซะเปื่อยเลยโอเคไหม”
เยี่ยหวันหวั่นเลิกคิ้ว “ต้มพี่ยากมากเหรอ”
เยี่ยมู่ฝานพูดไม่ออก
เยี่ยมู่ฝานกระแอมเล็กน้อย “ทำไมแกถึงคิดเตรียมการเรื่องนี้ล่วงหน้าได้”
เยี่ยหวันหวั่นคิดเล็กน้อย จากนั้นจึงตอบ “ฉันมีลู่ทางของฉัน เลยได้ข่าวมาล่วงหน้านิดหน่อย”
อันที่จริง เป็นเพราะชาติก่อนเยี่ยอีอีกับเหลียงเหม่ยเซวียนเคยใช้วิธีเดียวกันมาก่อน…
แต่งานหมั้นตอนนั้นซือเยี่ยหานห้ามเธอไปร่วมงาน เป้าหมายที่พวกเขากล่าวหาไม่ใช่เธอ แต่เป็นเยี่ยมู่ฝาน
ต่อมาเธอจึงได้ยินว่า ว่ากันว่าเยี่ยมู่ฝานขโมยแหวนหมั้นของเยี่ยอีอีในงานหมั้นของเธอ หลังถูกเปิดเผยให้ตายเขาก็ไม่ยอมรับแถมยังลงไม้ลงมือครั้งใหญ่
เดิมทีชื่อเสียงของเยี่ยมู่ฝานก็แย่มากอยู่แล้ว หลังเรื่องครั้งนั้นเกิดขึ้นก็ราวกับหนูข้างทางที่คนรังเกียจ…
หลังเกิดใหม่ เพราะทฤษฎีผีเสื้อกระพือปีก เรื่องมากมายจึงเกิดการเปลี่ยนแปลง หลายเรื่องเธอก็ไม่สามารถคาดการณ์แม่นยำได้อีก
แต่เพื่อป้องกัน เธอจึงยังเตรียมทุกอย่างไว้ล่วงหน้า โชคดีที่ได้ใช้ในยามจำเป็น
ไม่ว่าโชคชะตาจะพัฒนาไปอย่างไร แต่นิสัยคนไม่มีทางเปลี่ยนแปลง แม่ลูกคู่นั้นไม่หยุดจริงๆ แค่เปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นเธอที่ดูจัดการได้ดีกว่า
เยี่ยมู่ฝานพูดไม่ออก
…
คฤหาสน์กุหลาบ
บนโซฟาห้องรับแขก ซือเยี่ยหานถือหนังสือเล่มหนึ่งนั่งอยู่ตรงนั้น
บนพรมอีกด้านของโซฟา สลอเทอร์กำลังหมอบตาปรือง่วงงุนอยู่ตรงนั้น เด็กน้อยราวหยกแกะสลักพิงอยู่บนตัวต้าไป๋
เด็กน้อยนั่งตัวตรงอยู่เสมอ แต่คงเพราะง่วงเกินไปจริงๆ เขาตาปรือง่วงงุน ร่างกายส่ายโงนเงน ยื่นมือน้อยไปขยี้ตาเป็นพักๆ
ซือเยี่ยหานคลุมผ้าห่มสีชมพูบนตัวเขา ทุกครั้งตอนที่เด็กน้อยง่วงจนนั่งไม่มั่นคงกำลังจะล้ม ก็จะยื่นแขนข้างหนึ่งมาช่วยดันเขาหนึ่งที
“จะไปนอนไหม” ซือเยี่ยหานมองถังถังแล้วเอ่ยถาม
เด็กน้อยส่ายหน้าทันที “ผมจะรอคุณแม่”
ซือเยี่ยหานได้ยินแบบนั้นก็ไม่พูดอีก
เด็กน้อยตาปรือ เกาะบนตัวต้าไป๋เอ่ยพึมพำอย่างง่วงนอน “ต้าไป๋ๆ …คุณแม่ไปไหนแล้ว…ทำไมคุณแม่ยังไม่กลับมา…เมื่อไรแม่จะกลับมา…ตอนที่กลับมายังจะรักฉันไหม…ยังต้องการฉันไหม…”
ซือเยี่ยหานนิ่งเงียบ
ต้าไป๋ลืมดวงตาสัตว์ป่าน้อยๆ ชำเลืองมองเด็กน้อยที่เกาะอยู่บนร่างตัวเอง หลังผ่านไปชั่วครู่มันก็หลับตาอีก
ผ่านไปสักพัก ไม่รู้ได้ยินเสียงอะไร หูของต้าไป๋ตั้งชันขึ้นมา มองไปยังทิศทางของทางเข้าคฤหาสน์
หลังลงจากรถ เยี่ยหวันหวั่นก็ก็วิ่งตึกๆ ไปถึงห้องรับแขก กำลังจะขึ้นชั้นบนไปห้องนอน แต่กลายเป็นว่าเพิ่งผลักประตูเข้ามาก็เห็นว่าในห้องรับแขกมีฉากน่าอบอุ่นเหนือบรรยาย จนหัวใจเธอเต้นรัว
…………..
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี