แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1155

บทที่ 1155 มีแผนล่วงหน้า

ส่วนกองถ่ายทำก็เหมือนกลัวโลกไม่ถล่มอย่างเห็นได้ชัด จงใจให้ช่างกล้องเล็งเลนส์กล้องไปที่เยี่ยหวันหวั่น เสมือนกับว่าอยากดูท่าทีเสียกิริยาของเยี่ยไป๋

แต่น่าเสียดาย เยี่ยหวันหวั่นยังคงมีท่าทีเอื่อยเฉื่อยผ่อนคลายตั้งแต่ต้นจนจบไม่เปลี่ยนแปลง กระทั่งว่ามองเลนส์กล้องที่จับเขาไม่ปล่อยด้วยสีหน้าใจเย็น และยิ้มบางๆ

รอยยิ้มนั้นปรากฏบนจอใหญ่ของงานตอนนี้ แทบจะได้ยินเสียงสูดหายใจของทุกคน

“ละ…หล่อจัง…” ศิลปินหญิงคนหนึ่งเอ่ยเสียงเบา

“นั่นคือเยี่ยไป๋? ใบหน้านั้นไปเป็นผู้จัดการน่าเสียดายจริงๆ!”

ไช่หย่งเซิ่งมองท่าทีแสร้งทำใจเย็นของเยี่ยไป๋ก็ลอบยิ้มเยาะไม่จบสิ้น

ความตายจวนจะเกิดขึ้นแล้วยังแสร้งทำท่าทางแบบนั้นอยู่อีก!

เจ้าเด็กเหม็น รอจนมันสิ้นหนทางแล้ว ก็อย่ากลับมากระดิกหางคุกเข่าขอข้าวกินกับเขาเชียว!

พิธีมอบรางวัลเริ่มดำเนินต่อ

ตามมาด้วยรางวัลสำคัญอย่างรางวัลนักแสดงชายสมทบยอดเยี่ยม และนักแสดงหน้าใหม่ยอดเยี่ยม

รางวัลยอดนิยมสองอันนี้ทั้งหมดล้วนตกเป็นของโกลบอลเอ็นเตอร์เทนเมนต์ จากนั้นโกลบอลเอ็นเตอร์เทนเมนต์ก็ยังได้รับอีกสองรางวัลได้แก่การถ่ายทำยอดเยี่ยม และเพลงประกอบภาพยนตร์สร้างสรรค์ยอดเยี่ยม…

แนวโน้มเริ่มต้นดีมาก ฉู่หงกวงยิ้มหน้าบานตลอดกระบวนการ เห็นได้ชัดว่าพึงพอใจมาก

ส่วนฝั่งหวงเทียนเอ็นเตอร์เทนเมนต์ เยี่ยอีอีกลับสงบเยือกเย็น สีหน้าแสดงท่าทีมีแผนล่วงหน้าแล้ว

ยังไงรางวัลใหญ่ที่แท้จริงก็ยังไม่เริ่ม

ในเวลานี้เอง บนเวที พิธีกรก็เริ่มประกาศรางวัลบทละครดัดแปลงยอดเยี่ยม….

“ผู้ได้รับรางวัลบทละครดัดแปลงยอดเยี่ยมคือ…หรงจวินเหว่ย!”

คนในงานปรบมือกันระนาว ต่างก็แสดงความยินดีกับหรงจวินเหว่ยและกองถ่าย เลนส์กล้องของจอใหญ่สลับไปยังเยี่ยอีอีและหลิงเส่าเจ๋อ

หรงจวินเหว่ยคือผู้สร้างมือทอง ผลงาน ‘ฤดูร้อนปีนั้น’ ของปีนี้โด่งดังไปทั่วประเทศ ครั้งนี้ด้วยความสัมพันธ์กับกู้เยว่เจ๋อเยี่ยอีอีจึงสามารถเชิญเขาออกมาจากเขาได้

ผู้สร้างแข็งแกร่งแบบนี้กับสมาชิกกองถ่าย หลิงเส่าเจ๋อจะไม่ดังก็ไม่ได้

ช่างน่าขันว่า ไม่นานมานี้หวงเทียนเพิ่งเกิดข้อพิพาทกับผู้เขียนบทเพราะปัญหาเรื่องบทละคร แต่กลับได้รับรางวัลบทละครดัดแปลงยอดเยี่ยม

เห็นได้ชัดว่าหวงเทียนเอ็นเตอร์เทนเมนต์ต้องการล้างมลทินผ่านรางวัลจินหลาน และพวกเขาก็ประสบความสำเร็จจริง

เห็น ‘ฤดูร้อนปีนั้น’ ได้รับรางวัล พวกหลิวชิงก็รู้สึกหนักหน่วงอยู่บ้าง

กงซวี่ทนไม่ไหวอดแขวะไม่ได้ “แค่รางวัลบทอันเดียว น่าทึ่งตรงไหน! เจ้าหลิงเส่าเจ๋อนั้นไม่ได้แม้แต่ถูกเสนอชื่อด้วยซ้ำ!”

แต่ทว่า เยี่ยหวันหวั่นกลับชัดเจนดี ตัวหลิงเส่าเจ๋อไม่จำเป็นต้องรับรางวัลใด แค่ต้องเกาะกระแส ‘ฤดูร้อนปีนั้น’ ไปก็พอ

“รางวัลจินหลานครั้งนี้…ผู้ได้รับรางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยมคือ…ผู้กำกับเรื่อง ‘ตำนานเทพแห่งแม่น้ำลั่ว’ เหรินจื่ออัน! ผู้กำกับเหริน! ยินดีด้วย!”

จากนั้น ‘ตำนานเทพแห่งแม่น้ำลั่ว’ หนังอีกเรื่องของหวงเทียนเอ็นเตอร์เทนเมนต์ก็ได้รับรางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยม…

‘ตำนานเทพแห่งแม่น้ำลั่ว’ ก็คือหนังที่หวงเทียนเอ็นเตอร์เทนเมนต์ใช้มาชิงชัยรางวัลครั้งนี้ หนังได้รับเสนอชื่อชิงหลายรางวัลอย่างพร้อมกัน เช่นรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยม รางวัลผู้กับยอดเยี่ยม ผู้รับบทนักแสดงนำชายเผยเหิงก็ยังได้รับเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยม

บนเวทีเริ่มแสดงการร้องเล่นเต้นรำ หลักพักผ่อนชั่วครู่ ก็เริ่มมอบรางวัลต่อ

เยี่ยมู่ฝานมีสีหน้าน่าเกลียดอย่างยิ่ง “ต่อไปเป็นรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยม…”

บนเวที แขกผู้มีเกียรติผู้มามอบรางวัลเอ่ยประกาศอีกครั้ง “ภาพยนตร์ที่ได้รับรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยมคือ… ‘ตำนานเทพแห่งแม่น้ำลั่ว’!”

ตำนานเทพแห่งแม่น้ำลั่วอีกแล้ว…

คัตซีนของตัวอย่างหนังเป็นฉากตอนเซวียเส้าหยางกำลังใกล้ตายลั่วเฉินกอดเขาไว้อย่างโศกเศร้า

ดวงอาทิตย์สนธยาดุจเลือด ธารน้ำตาไหลไหลผ่านใบหน้าเปื้อนเลือดของชายหนุ่ม พริบตานั้นพานให้คนรู้สึกถึงอารมณ์เจ็บปวดหนักหน่วงถึงขั้นไม่อาจสลัดพ้น

ลั่วเฉินต้องฉากบนจอใหญ่นิ่งไม่ไหวติง ฝ่ามือเต็มไปด้วยเหงื่อกาฬ

กงซวี่บ่นงึมงำ “เกินไปแล้วนะ เอาฉากตอนฉันตายมาใช้ เป็นลางร้ายซะไม่มี…”

กงซวี่พูดจบ ก็มองเยี่ยหวันหวั่นที่อยู่ด้านข้างอย่างร้อนรน “พี่เยี่ย…”

เยี่ยหวันหวั่นไม่แม้แต่มองเขาเอ่ยปากโดยตรง “อยากให้ฉันสวม ก็ได้ ไปเอาราชาจอเงินมา”

กงซวี่พูดไม่ออก

ไร้หัวใจเหลือเกิน…

“ผู้เข้าชิงรางวัลราชาจอเงินครั้งนี้เข้มข้นมากจริงๆ ค่ะ มีม้ามืดสุดทรงพลังหานอี้ จิงว่านชิงผู้รับบทนักแสดงนำชายในหนังทุ่มทุนสร้างมูลค่าสองร้อยล้าน ‘นักฆ่า’ นักแสดงสายความสามารถที่ได้รับการเสนอชื่อสามครั้งติดต่อกันจี้เหวินจิ้ง แล้วก็ยังมีผู้สมกับเคยได้รับรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมถึงสองครั้งในครั้งก่อนๆ จักรพรรดิเผยเหิงผู้เก่งกาจ อีกทั้งยังมีลั่วเฉินกับกงซวี่ในหนังเรื่อง ‘เป็นหรือตาย’ ที่ได้รับการเสนอชื่อพร้อมกัน…”

พิธีกรเอ่ยอย่างกระตือรือร้น ขับบรรยากาศตึงเครียดอย่างสุดความสามารถ

เยี่ยหวันหวั่นมองลั่วเฉินอย่างเป็นห่วง ลั่วเฉินแสดงท่าทีตัวเองไม่เป็นไร สูดหายใจลึกแล้วหลับตา

กงซวี่เห็นเยี่ยหวันหวั่นแลกเปลี่ยนทางสายตากันก็นั่งบนหงุงหงิงอย่างน่าสงสาร “พี่เยี่ยๆ เขาก็เครียดนะ…”

เยี่ยหวันหวั่นกลอกตาใส่อีกฝ่าย เดิมทียังคิดเมินเฉย แต่ทว่าหางตาไม่รู้เหลือบเห็นอะไรเข้า จากนั้นก็ชะงักงันแล้ว

ก่อนหน้านี้กงซวี่เจ้าเด็กนี่นั่งก็ไม่นั่งยืนก็ไม่ยืน แต่เวลานี้กลับแข็งค้างในท่านั่งอยู่ตรงนั้น…

เยี่ยหวันหวั่นยื่นมือออกไป จับไหล่กงซวี่อย่างไร้สุ้มเสียง แล้วจึงตบเบาๆ

…………………………………….