แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1161

บทที่ 1161 พลาดเงินร้อยล้านแล้ว!

โฮ่วฉงเลี่ยงเห็นผู้ช่วยน้อยไม่เหมือนล้อเล่นก็หน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย คว้าโทรศัพท์มา

จากนั้นในฉากเขาก็เห็นพิธีกรเชิญกงซวี่กับลั่วเฉินขึ้นมารับรางวัลบนเวทีด้วยกัน…

บนหน้าจอ รูปลักษณ์ของลั่วเฉินกับกงซวี่วันนี้หล่อเหล่าเปี่ยมพลังทำลายล้างผ่านหน้าจอ ทั้งสองกำลังยืนอยู่ใต้แสงสปอตไลท์เอ่ยถ้อยคำแสดงความรู้สึกที่ได้รับรางวัล…

ได้รับรางวัลราชาจอเงินจริงๆ ด้วย!

แถมยังได้รับด้วยกันสองคน!

โฮ่วฉงเลี่ยงเอ่ยอย่างโง่งม “รางวัลจินหลานมีนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมสองคนได้ด้วยเหรอ”

ผู้ช่วยน้อยพูดอย่างตื่นเต้น “ไม่เคยมีมาก่อน! นี่เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์! บนโลกโชเชียลกำลังดุเดือดเลยครับ! โดยเฉพาะกงซวี่ ศิลปินที่ไม่มีทักษะการแสดงที่สุดในวงการบันเทิงได้รางวัลราชาจอเงิน ความย้อนแย้งกันนี้ บวกกับเวยป๋อก่อนหน้าที่เขาบอกว่าไม่ได้รางวัลราชาจอเงินจะไปกินขี้โพสต์นั้น ระดับความเป็นประเด็นเกินพิกัดไปแล้วครับ!”

โหวฉงเลี่ยงจ้องหน้าจอมือถือ ดวงตาใกล้จะถลนออกมาแล้ว “นี่…นี่มันเป็นไปได้ยังไงกัน…”

ผู้ช่วยน้อยเอ่ย “ไม่น่าเชื่อจริงๆ แหละครับ ตอนที่ผมได้ยินชื่อสองคนนี้ก็ตกใจสะดุ้งแน่ะ ผู้จัดการที่ชื่อเยี่ยไป๋คนนั้นสุดยอดเกินไปจริงๆ เอาเป็นว่า พรุ่งนี้หนังสือพิมพ์ทั้งหมดต้องระเบิดแน่นอนครับ…”

เทียบกัยชุยหมิงเจ๋อ ต่อให้เทียบกับเผยเหิง ทั้งหมดก็ไม่เป็นประเด็นร้อนเท่าข่าวสองคนนี้หรอก!

สีหน้าโหวฉงเลี่ยงเวลานี้ดำคล้ำแล้ว ก่อนหน้านี้เพื่อเอาใจหวงเทียนเอ็นเตอร์เทนเมนต์กับหลิงเส่าเจ๋อ เขาจงใจเย็นชาใส่กงซวี่กับลั่วเฉิน ตัดบทพวกเขาออก สุดท้ายกระทั่งตัดฉากที่บันทึกเสร็จแล้วของพวกเขาออกหมด…

“บัดซบ! เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง!” โหวฉงเลี่ยงแทบจะเป็นบ้าอย่างเสียใจภายหลังแล้ว

ผู้ช่วยน้อยพึมพำอย่างเสียดาย “ถ้าตามแผนการที่กำหนดไว้ตอนแรก เนื้อหาสัปดาห์นี้ก็ทันกับความร้อนแรงของรางวัลจินหลานพอดี แถมยังจะเร็วกว่าสื่อไหนๆ …เรตติ้งรายการต้องสูงเป็นประวัติการณ์แน่นอน…น่าเสียดาย…”

“หุบปาก! ก็รู้อยู่ว่าไม่ทันกาล! ทำอะไรไปก็เปล่าประโยชน์แล้ว!” โหวฉงเลี่ยงเสียใจน้ำตาแทบตกในแล้ว เคียดแค้นยิ่งกว่าพลาดเงินร้อยล้านซะอีก

โอกาสดีขนาดนั้นเชียวนะ!

ตอนนี้ต่อให้จ่ายราคาสิบเท่าร้อยเท่าก็หมดหวังแล้ว!

“จริงสิ สิบนาทีนั้น ไม่ใช่ว่ายังเหลือเนื้อหาบันทึกสิบนาทีเหรอ” โหวฉงเลี่ยงรีบร้อนเอ่ย

ผู้ช่วยน้อยตอบ “เอ่อ ผู้กำกับโหวครับ สิบนาทีนั้นลบตามคำขอคุณไปแล้ว…”

โหวฉงเลี่ยงตวาด “ลบแล้วก็คิดหาวิธีเอาคืนมาให้ฉัน ไม่ใช่ว่าสำรองไว้เหรอ สิบนาที! ห้ามขาดสักวินาทีเดียว! เอากลับมาให้ฉันทั้งหมด! แล้วก็รีบโทรหาเยี่ยไป๋ นัดรายการหน้า! ต้องให้กงซวี่กับลั่วเฉินมาด้วยกันทั้งคู่!”

ผู้ช่วยน้อยได้ยินแบบนั้นก็หัวบวมแล้ว

เวลานี้ทุกคนต้องกำลังรีบติดต่อจูเสินสือไต้อยู่แน่ อยากแย่งความนิยมอันดับหนึ่งนี้ พวกเขาเพิ่งทำให้จูเสินสือไต้ไม่พอใจมา ตอนนี้จะนัดยังไงกัน…

ไม่ใช่เพียงแค่ฝ่ายเดียว อีกด้านหนึ่ง ยังมีคนที่อยากตายกว่าโหวฉงเลี่ยง

ผู้กำกับเฝิงเคอของกองถ่ายรายการเรียลิตี้โชว์ ‘ศึกผจญภัยเลือดร้อน’…

“เชี่ยเอ๊ย! นี่มันเห็นผีแล้วชัดๆ!” เฝิงเคอเพิ่งได้รับข่าวก็โกรธจนเกือบทำลายโทรศัพท์

รองผู้กำกับที่อยู่ด้านข้างเอ่ยปลอบ “เอ่อ ผู้อาวุโสเฝิง! ใจเย็นๆ!”

เฝิงเคอกุมหน้าอกที่จวนเจียนจะกระอักเลือด โกรธจนหัวหมุน “แม่งเอ๊ย บิดาเพิ่งเปลี่ยนตัวราชาจอเงินออกไปหยกๆ จะให้บิดาใจเย็นยังไง”

คนมีสายตาล้วนรู้ว่า ความนิยมของราชาจอเงินคู่จะดังถล่มทลายขนาดไหน โอกาสดีขนาดนี้ทุกคนต่างกำลังแย่งชิง ต่างอยากถูไถคลื่นความนิยมนั้น

————————————————————————————-

บทที่ 1162 ทำไมสนใจขนาดนั้น

รางวัลที่ได้รับความสนใจที่สุดคืนนี้…ผู้ชนะรางวัลราชินีจอเงินกำลังจะประกาศแล้ว!

พิธีกรเอ่ยด้วยสีหน้าเปี่ยมความตื่นเต้น “ในที่สุดก็ถึงเวลาที่น่าตื่นเต้นที่สุดแล้วค่ะ! ทุกคนต่างรู้ว่าการแข่งขันชิงรางวัลราชินีจอเงินครั้งนี้ เรียกได้ว่าเป็นอีกครั้งหนึ่งที่ดุเดือดที่สุดในรอบหลายปี! มงกุฎของราชินีจอเงินสุดท้ายแล้วจะตกอยู่ที่ใครกันแน่นะ! พวกเรามารอรับชมกัน! เชิญทุกคนดูบนจอใหญ่เลยค่ะ!”

บนจอใหญ่เริ่มฉายและแนะนำผลงานห้าเรื่องที่เข้ารอบ

‘ใบไม้ในพายุ’ ผู้รับบทนักแสดงนำหญิงคืออิ๋นเสี่ยวเสวียน

‘รหัสลับ’ ผู้รับบทนักแสดงนำหญิงคือเฉียวชู

‘คุณไม่มีวันรู้’ ผู้รับบทนักแสดงนำหญิงคือหานชิงหลิง

‘ตำนานเทพแห่งแม่น้ำลั่ว’ ผู้รับบทนักแสดงนำหญิงคือเล่อเวยเวย

‘ดอกมะลิ’ ผู้รับบทนักแสดงนำหญิงคือเจียงเยียนหราน…

…

เยี่ยหวันหวั่นมองแต่ละผลงานที่ปรากฏบนจอใหญ่อย่างตั้งใจ การแข่งขันชิงรางวัลราชินีจอเงินครั้งนี้ดุเดือดกว่ารางวัลราชาจอเงินซะอีก ยากคาดเดาอย่างแท้จริง

กงซวี่ยื่นนิ้วจิ้มๆ แขนเยี่ยหวันหวั่น “พี่เยี่ย! พี่เยี่ย…”

เยี่ยหวันหวั่นยังคงจับจ้องจอใหญ่ “เงียบ”

กงซวี่งึมงำอย่างสงสัย “ถัดไปเป็นประกาศรางวัลนักแสดงนำหญิง…ไม่เกี่ยวกับบริษัทพวกเราสักหน่อย…ทำไมพี่สนใจขนาดนั้นนะ!”

………………………………