แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1165

บทที่ 1165 ขอบคุณคนคนหนึ่งเป็นพิเศษ

เซี่ยงเจี๋ยเอ่ยว่า “เข้าใจแล้วครับประธานฉู่! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”

ฉู่หงกวงไม่วางใจ จึงเอ่ยเสริมอีก “ไม่ว่าหวงเทียนจะเสนอให้มากแค่ไหน นายก็ต้องเอาชนะพวกนั้นให้ได้! รีบไปทันทีที่พิธีมอบรางวัลจบเลยนะ!”

เซี่ยงเจี๋ยรับคำ “ครับ…”

พอได้ยินที่ฉู่หงกวงคุยกับเซี่ยงเจี๋ย ไช่หย่งเซิ่งแอบกระซิบบอกว่า “ลุงครับ ถ้าไงให้ผมไปจัดการเรื่องนี้เองไหมครับ? ผมจะไม่ทำให้ลุงผิดหวังแน่นอน!”

ฉู่หงกวงตวาดเสียงต่ำ “แกหุบปากไปเลย! ถ้าแกกล้าเข้ามายุ่งเรื่องนี้ล่ะก็ ฉันจะไล่แกออกซะ! ไร้ประโยชน์จริงๆ!”

ไช่หย่งเซิ่งรู้สึกว่าไม่ยุติธรรม “ผะ…ผมจะไร้ประโยชน์ได้ยังไง…ยังไงผมก็คว้ารางวัลนักแสดงหน้าใหม่ยอดเยี่ยมมาได้นะครับ…”

“ยังกล้าพูดถึงอีกเหรอ!” ฉู่หงกวงเดือดดาล

เซี่ยงเจี๋ยเงียบไม่กล้าพูดอะไร พยายามทำตัวให้ไร้ตัวตนมากที่สุด ไม่อยากเข้าไปแทรกกลางความขัดแย้งของทั้งสอง

แต่เขากลับรู้สึกเห็นใจฉู่หงกวงอยู่ไม่น้อย เพราะถึงยังไงเขาก็เป็นคนที่แหกกฎเพื่อจ้างเยี่ยไป๋ด้วยตัวเอง

ถึงแม้ตอนแรกจะทำไปเพื่อรั้งโจวเหวินปิน แต่นึกไม่ถึงว่ากลับได้คนมากความสามารถหาตัวจับยากมา ภายใต้การนำของเขา กวงเย่ามีเดียดีขึ้นเรื่อยๆ

สำหรับอุตสาหกรรมหนึ่ง บุคคลที่มีความสามารถมีความสำคัญมาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงอัจฉริยะอย่างเยี่ยไป๋เลย

พอเห็นเยี่ยไป๋ที่ตัวเองเป็นคนบีบให้ลาออกกำลังพลิกกลับมามีชัย แม้จะถูกหวงเทียนเอ็นเตอร์เทนเมนต์กับโกลบอลกดดัน ก็ยังปั้นราชาจอเงินขึ้นมาได้ถึงสองคน…

แล้วพอคิดว่าหากตอนนั้นไม่ได้บีบให้เยี่ยไป๋ลาออก ผลประโยชน์ทุกอย่างในตอนนี้ก็คงเป็นของโกลบอล…

เฮ้อ ถ้าเขาเป็นฉู่หงกวง เขาก็คงโกรธจนแทบบ้าเหมือนกัน…

……

ด้านล่างเวที บรรดาแขก นักแสดง และผู้บริหารของบริษัทต่างพากันจับจ้องไปที่หญิงสาวบนเวที

หลายบริษัทเตรียมตัวที่จะเปิดศึกแย่งชิงคนแล้ว…

วันนี้เจียงเยียนหรานใส่ชุดเดรสสีแดงตัวสั้นที่เยี่ยหวันหวั่นเป็นคนเลือกให้เธอ ดุจดอกไม้ที่รอวันเบ่งบาน เจิดจรัสอยู่บนเวที

“เชิญราชินีจอเงินคนใหม่ของเรากล่าวอะไรสักหน่อย! เชิญคุณเจียงเยียนหรานค่ะ!” พิธีกรส่งไมค์ให้เธออย่างเกรงอกเกรงใจ

“ขอบคุณค่ะ” ถึงยังไงเจียงเยียนหรานก็เพิ่งเคยได้รับรางวัลอย่างนี้เป็นครั้งแรก จึงไม่แปลกถ้าเธอจะประหม่า มือที่ถือไมค์สั่นระริกเล็กน้อย

ด้านล่างเวที สายตาของเยี่ยหวันหวั่นมองผ่านกลุ่มคนไป จดจ้องที่หญิงสาวแต่เพียงผู้เดียว

พอนึกย้อนไปถึงจุดจบของเจียงเยียนหรานในชาติก่อน เทียบกับหญิงสาวที่กำลังเปล่งประกายอยู่ตรงหน้า หัวใจของเยี่ยหวันหวั่นก็เต็มไปด้วยความตื้นตัน

มอบความอบอุ่นให้ผู้อื่น ก็เท่ากับมอบความอบอุ่นให้ตัวเองเหมือนกัน

เจียงเยียนหรานมองคนที่อยู่ด้านล่าง ขอบตาร้อนผ่าวเล็กน้อย

เจียงเยียนหรานก้มตัว ค้อมกายอย่างสวยงาม จากนั้นก็สูดหายใจลึกๆ เงยหน้าแล้วจับไมค์พูด

“ก่อนอื่น ขอขอบคุณคณะกรรมการและฝ่ายผู้จัดที่มอบโอกาสนี้ให้ดิฉัน ขอขอบคุณผู้กำกับเผิงที่ไว้วางใจให้ดิฉันรับบทนี้ ขอบคุณเพื่อนร่วมงานทุกคนในกองถ่าย ขอบคุณที่ทุกคนพยายามด้วยกันมาในตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา…”

ด้านล่างเวที เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่วทั้งฮอลล์

เจียงเยียนหรานเลือกพูดเปิดบทอย่างเหมาะสม ด้วยการขอบคุณทุกคน

เจียงเยียนหรานชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นก็พูดด้วยสีหน้าหนักแน่น “นอกจากนี้ ดิฉันยังต้องขอบคุณคนคนหนึ่งเป็นพิเศษ”

โดยทั่วไปแล้ว เมื่อนักแสดงได้รับรางวัลแล้วกล่าวว่าต้องการขอบคุณคนคนหนึ่งเป็นพิเศษ หากไม่ใช่เรื่องซุบซิบ ก็เป็นอะไรที่เป็นประเด็นได้

ฉะนั้น ทุกคนจึงรอฟังเจียงเยียนหรานอย่างใจจดใจจ่อ

สายตาของเจียงเยียนหรานเต็มไปด้วยแววอบอุ่นและซาบซึ้งใจ “ถ้าหากไม่มีคนคนนี้ ก็คงไม่มีเจียงเยียนหรานที่ยืนอยู่ตรงนี้”

————————————————————————————-

บทที่ 1166 ตะลึงทั้งงาน