แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1171
บทที่ 1171 เรื่องที่สำคัญกว่า
เจียงเยียนหรานครุ่นคิด แล้วพูดด้วยสีหน้าจริงจัง เธอน่าจะตัดสินใจติดตามหวันหวั่นตั้งแต่อยู่มอ 6 แล้ว
ฉะนั้นจึงตอบว่า “ตอนฉันอยู่มอปลาย…”
พอคำนวณตั้งแต่ตอนนั้น ก็ถือว่ามาก่อนลั่วเฉินอีก…
กงซวี่เหมือนโดนฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ “เชี่ย! มอปลาย? ตอนนั้นเธอยังไม่บรรุนิติภาวะเลยไม่ใช่เหรอ!”
เอ่ยจบ ก็หันไปมองหน้าเยี่ยหวันหวั่นอย่างปวดร้าว เหมือนมองหน้าผู้ชายหลายใจ “พี่เยี่ย ทำไมพี่ถึงทำอย่างงี้!”
เยี่ยหวันหวั่นจนใจ “พอเลย หยุดเล่นได้แล้ว ถึงเยียนหรานจะอยู่กับฉันนานกว่า แต่มาทำงานสายนี้ทีหลัง เป็นรุ่นน้องนาย นายช่วยทำตัวเป็นรุ่นพี่หน่อยไม่ได้หรือไง”
กงซวี่รู้สึกราวกับหัวใจที่เดิมแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ตอนนี้ได้แหลกละเอียดเป็นผุยผงไปแล้ว
พี่เยี่ยมีคนโปรดคนใหม่แล้ว เขาจะตกกระป๋องแล้ว…
เฟ่ยหยางกระดกคิ้ว เขาหันไปมองกงซวี่ แล้วหันไปกระซิบกับหานเซี่ยนอวี่ “เซี่ยนอวี่ นายว่าทำไมกงซวี่ถึงทำหน้าอย่างนั้น น้องใหม่เป็นรุ่นน้องสาวสวยขนาดนี้ ต้องดีใจไม่ใช่เหรอ? ทำหน้าเหมือนเจอศัตรูหัวใจอย่างนั้นแหละ! คนอื่นเห็นคงคิดไปว่าเขากับเยี่ยไป๋คบกันอยู่!”
หานเซี่ยนอวี่ขมวดคิ้ว “พี่หยาง อย่าพูดไปเรื่อย”
เฟ่ยหยางสัมผัสได้ถึงสายตาของหานเซี่ยนอวี่ก็อึ้ง แค่ล้อเล่นเฉยๆ ทำไมเซี่ยนอวี่ต้องจริงจังขนาดนี้ด้วย?
เฟ่ยหยางเห็นหานเซี่ยนอวี่ไม่พอใจ จึงรีบหัวเราะกลบเกลื่อน “ล้อเล่นน่า ล้อเล่นเฉยๆ!”
ทำไมเขารู้สึกว่าคนที่แปลกไม่ได้มีแค่กงซวี่นะ?
เฟ่ยหยางมองข้ามความคิดอันยุ่งเหยิง แล้วพูดว่า “ถ้างั้นเราไปปาร์ตี้ฉลองกันดีกว่า! คืนนี้ไม่เมาไม่เลิก! ฉันจองห้องไว้แล้ว!”
บนที่นั่งข้างคนขับ เยี่ยมู่ฝานเหลือบมองเฟ่ยหยาง “เมื่อกี้นายว่าไงนะ?”
เฟ่ยหยางงุนงง “ไปปาร์ตี้ฉลองกันเถอะ…มีอะไรงั้นเหรอ?”
เยี่ยมู่ฝานเอ่ย “ไม่ใช่ประโยคนี้”
“เอิ่ม ไม่ใช่ประโยคนี้? งั้น…ไม่เมาไม่เลิก?” เฟ่ยหยางชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นก็เข้าใจ “ยกเว้นผู้อำนวยการเยี่ย!!!”
หานเซี่ยนอวี่ยิ้ม “ผมบอกเด็กเสิร์ฟแล้วว่าให้เตรียมน้ำผลไม้ให้เขา”
เยี่ยหวันหวั่นได้แต่เงียบ พูดอะไรไม่ออก
น่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ?
ในที่สุดก็มีเวลาว่างแล้ว เยี่ยหวันหวั่นรีบส่งข้อความบอกข่าวดีให้ซือเยี่ยหานรู้ แล้วยังจงใจพูดเสริมไปว่า “วางใจ ถึงฉันจะดีใจแค่ไหนก็ไม่ดื่มเหล้าหรอกค่ะ!”
อีกอย่างถึงเธอจะอยากดื่มก็ไม่มีประโยชน์
เพราะทุกคนจับตาดูเธออย่างเข้มงวดมาก…
“เดี๋ยว…เดี๋ยวก่อนๆ!” จู่ๆ กงซวี่ก็ตะโกนเสียงดังก้องรถ “ผมได้รางวัลราชาจอเงินแล้ว! ผมได้รางวัลราชาจอเงินแล้วใช่ไหม?”
เฟ่ยหยางมองกงซวี่ที่พูดด้วยความตื่นเต้นอย่างเอือมๆ “ไอคิวอย่างนาย…ทำไมถึงได้รางวัลราชาจอเงินก็ไม่รู้”
“ไปไกลๆ เลย! ผมจะเอาไอคิวไปทำอะไร? มันกินได้เหรอ? พี่เยี่ยบอกว่าผมมีหน้าที่รักษาใบหน้างดงามดุจบุปผานี้ไว้ก็พอแล้ว!”
กงซวี่ไม่สนใจเฟ่ยหยาง หันไปมองเยี่ยนหวันหวั่นด้วยแววตาร้อนแรง “พี่เยี่ย ผมได้รางวัลราชาจอเงินแล้ว! ราชาจอเงิน!”
เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้ว แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง “แล้วไง?”
กงซวี่ร้อนใจ “พี่เยี่ย พี่คงจะไม่กลับคำใช่ไหม? มี่เจี้ยนของผม! เสี่ยวมี่เจี้ยนของผมเล่า! เร็วๆ เลย รีบโทรหาเธอเลย!”
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยอย่างไม่แยแส “จะรีบไปทำไม? เดี๋ยวคืนนี้นายก็ได้เจอเอง”
ได้เจอคืนนี้…
คืนนี้จะได้เจอเสี่ยวมี่เจี้ยนแล้ว!!!
กงซวี่รู้สึกเหมือนตัวเองฝันไป เขาลืมเรื่องรุ่นน้องสาวกับเรื่องโดนสวมหมวกเขียนไปจนหมด
จริงด้วย ยังมีเรื่องที่สำคัญกว่าอยู่อีกเรื่อง…
————————————————————————————-
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี