แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1183

บทที่ 1183 พี่ชายภรรยา?

ชั่วพริบตาที่หญิงสาวข้างกายเยี่ยมู่ฝานย่างเข้าสู่งานเลี้ยง ทั่วทั้งโถงใหญ่เงียบลงแทบจะทันที

เดิมทีคิดว่าราชินีจอเงินหน้าใหม่ของคืนนี้มีค่าความหน้าตาดีสูงมากแล้ว แต่เมื่อเทียบกับหญิงสาวตรงหน้า กลับดูจืดชืดไปทันตา

แม้จะเป็นหลินชิงหรานที่ได้ชื่อว่าคนสวยอันดับหนึ่งของวงการบันเทิง ก็ไม่อาจสู้หญิงสาวแปลกหน้าคนนี้ได้ ถ้าหลินชิงหรานคือแสงของหิ่งห้อย หญิงสาวคนนั้นก็เป็นเหมือนดวงอาทิตย์ร้อนแรง

ถึงแม้ทั้งตัวจะสวมชุดราตรีสั้นสีดำ ก็ไม่ได้ทำให้เธอหมองหม่นลงแม้แต่น้อย กลับสามารถสวมสีดำโทนเข้มขนาดนี้ได้เปล่งประกายสะดุดตา ถึงขั้นว่าสวยจนไม่อาจควบคุม

หลังผ่านไปหลายวินาที ในที่สุดงานเลี้ยงก็กลับมามีเสียงอีกครั้ง คนไม่น้อยเริ่มสอบถามวิพากษ์วิจารณ์

“ผู้หญิงข้างๆ เยี่ยมู่ฝานคือใคร คนในวงการเหรอ เหมือนไม่เคยเห็นมาก่อนนะ?”

“หรือว่าเป็นหน้าใหม่ของจูเสินสือไต้ ความหน้าตาดีนี่จะแหกกฎธรรมชาติแล้วมั้ง!”

“แค่กๆ ทำไมนักแสดงแต่ละคนของจูเสินสือไต้ถึงได้มีระดับความหน้าตาดีสูงขนาดนี้กันหมด? อย่าบอกนะว่าคุณสมบัติหลักในการเข้าจูเสินสือไต้คือต้องหน้าตาดีมาก?”

“อย่าเดามั่วเลย ดูจากท่าทางคร่ำเคร่งระมัดระวังของเยี่ยมู่ฝาน เหมือนไม่น่าจะเป็นนักแสดงทั่วๆ ไปของบริษัทมั้ง? เป็นคนรักหรือเปล่านะ”

“คนรัก? แต่ก็ไม่เหมือนคู่รักกันเท่าไร…”

…….

เวลานี้ กงซวี่จ้องหญิงสาวที่อยู่ด้านข้างเยี่ยมู่ฝาน ทั้งตัวราวกับรูปปั้นผุกร่อน ยืนอึ้งค้างอยู่ตรงนั้น

“ตายห่า! สาว…สาวสวยละ! น้อง…น้องสาวคนนี้สวยเกินไปแล้วมั้ง!” ถังซิงหั่วที่เมื่อครู่นี้ยังแขวะกงซวี่ว่าไม่มีการศึกษาพบเป็นครั้งแรกว่าภาษาของตัวเองก็ด้อยเช่นกัน นอกจากสวย เขาก็หาคำอื่นๆ มาบรรยายไม่ออกแล้ว

ถังซิงหั่วดวงตาวับวาว รีบซักถามลั่วเฉินกับกงซวี่ “เฮ้ๆๆ น้องสาวข้างๆ เฟลิกซ์คนนั้นคือใครเหรอ ทำไมไม่เคยเห็นมาก่อน ช่วยแนะนำแล้วก็ขอเบอร์โทรทีสิ!”

ถังซิงหั่วเพิ่งพูดจบ กงซวี่ที่ยืนตะลึงงันก็หันขวับมาถลึงตาใส่เขาอย่างดุร้ายทันที “ถังซิงหั่ว แกอยากตายเหรอ”

ถังซิงหั่วเจอท่าท่างประหนึ่งลูกหมาป่าหวงอาหารของกงซวี่ ก็พลันมีสีหน้าหมดคำพูด “จะเดือดขนาดนั้นทำไม ฉันไม่ได้แย่งเมียนายซะหน่อย!”

กงซวี่ถมึงมองอีกฝ่าย “เธอคือเสี่ยวมี่เจี้ยนของฉัน!”

ถังซิงหั่วตกใจทันที “ว่าไงนะ เธอ…เธอก็คือเสี่ยวมี่เจี้ยน? ”

เยี่ยมู่ฝานพาเยี่ยหวันหวั่นเดินมาทางกงซวี่อย่างไม่เต็มใจ

ทุกหนึ่งก้าวที่หญิงสาวเข้ามาใกล้ หัวใจของกงซวี่ก็เต้นเร็วขึ้นหนึ่งจังหวะ รอจนถึงตอนที่หญิงสาวกับเยี่ยมู่ฝานเดินมาถึงตรงหน้าเขาด้วยกันแล้ว เขารู้สึกว่าหัวใจตัวเองกำลังจะกระเด็นออกมาจากหน้าอก แล้วบินไปเธอโดยตรง…

ทั้งที่…ทั้งที่นึกว่าเฉยชากับเสี่ยวมี่เจี้ยนแล้วแท้ๆ …

แต่พอได้เจอหน้ากันอีกครั้ง กลับพบว่าความรู้สึกไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปแม้แต่น้อย

เยี่ยมู่ฝานพาเยี่ยหวันหวั่นมาด้านหน้ากงซวี่ จากนั้นเอ่ยปากด้วยสีหน้ารำคาญ “นายได้เห็นตัวคนแล้ว จากนี้นายควรทำอะไรก็ควรทำซะ!”

กงซวี่กำลังเค้นสมองคิดอารัมภบท แต่ในพริบตาก็ถูกเยี่ยมู่ฝานตัดบท จึงพลันโกรธเคืองขึ้นมา “เยี่ยมู่ฝาน! พี่อยากหาเรื่องเหรอ”

เยี่ยมู่ฝานเหยียดยิ้ม บิดข้อมือเล็กน้อย “หึๆ ตอนแรกไม่สนใจ แต่ถ้านายต้องการ ฉันเอาด้วยก็ได้”

เยี่ยหวันหวั่นชำเลืองมองเยี่ยมู่ฝานหนึ่งที สีหน้าจนปัญญาเล็กน้อย “พี่!”

เยี่ยมู่ฝานที่ถูกน้องสาวตักเตือนเก็บอาการทันที “เจ้าเด็กนี่จะสู้กับฉันเองนะ…”

เมื่อกงซวี่ที่โวยวายจะต่อยตีกับเยี่ยมู่ฝานอยู่ด้านข้างได้ยินคำว่า ‘พี่’ ของหญิงสาว ก็ราวกับถูกฟ้าผ่าทันที เขาจ้องเธอตาค้าง “มะ…เมื่อกี้…คุณ…คุณเรียกเยี่ยมู่ฝานว่าอะไรนะ พี่งั้นเหรอ”

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยปาก “อืม เขาเป็นพี่ชายฉันเอง”

———————————————————————————–

บทที่ 1184 ไม่ได้เปลี่ยนสมอง

เมื่อได้ยินคำพูดของหญิงสาว ทั้งตัวกงซวี่เหมือนถูกสายฟ้าฟาดใส่ สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ