แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1243

บทที่ 1243 ไม่ใช่ว่าเขาอยากฟังสักหน่อย

กงซวี่แอบเขยิบเข้าไปกระซิบงึมงำข้างหูลั่วเฉิน “เจ้าโง่ นายรู้สึกว่าพี่เยี่ยมีตรงไหนต่างไปหรือเปล่า”

ลั่วเฉินเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง “ไม่มี”

พี่เยี่ยก็คือพี่เยี่ยจะมีตรงไหนต่างไปได้

กงซวี่เอ่ย “บุคลิกเปลี่ยนไปชัดๆ เลย! เสี่ยวมี่เจี้ยนตอนแรกอ่อนหวานนุ่มนวล แต่พี่เยี่ยตอนนี้…พี่เยี่ยตอนนี้มีกลิ่นอายเข้มแข็งเด็ดเดี่ยวเพิ่มขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด…ยังกับผนึกค่อยๆ ปลดออก…อย่าบอกนะว่านายดูไม่ออก”

ลั่วเฉินตอบ “ไม่เห็นรู้สึก”

กงซวี่มีสีหน้าดูถูก “ช่างเถอะ ผู้ชายเหล็กกล้าทั้งแท่งอย่างนายดูออกถึงจะแปลก!”

ลั่วเฉินนิ่งเงียบ

เขาแน่ใจนะว่าคำพูดนี้ไม่มีปัญหา

กงซวี่ไม่สนใจลั่วเฉินอีก วิ่งเหยาะๆ ไปตรงหน้าเยี่ยหวันหวั่น “พี่เยี่ยๆ คืนนี้พวกเราสองคนร้องเพลงด้วยกันสักเพลงไหม เพลงลักยิ้มเล็กๆ เป็นไง หรือเพลงไม่รักไม่ได้ ความรักของคนลากเรือ วันนี้คุณต้องแต่งให้ผม?”

เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้าระอาเล็กน้อย เธอนั่งบนโซฟาที่ด้านข้าง “พวกนายร้องเถอะ”

กงซวี่ขมวดคิ้ว “พี่เยี่ย พี่ไม่สบายเหรอ หรือว่าเจอเรื่องอะไรมา”

เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้าอ่อนลง มองกงซวี่แวบหนึ่ง “ขอแค่นายเป็นเด็กดีเชื่อฟัง ฉันก็สบายดีแล้ว”

กงซวี่พลันหูแดง “โอ้…”

คงเพราะเห็นเยี่ยหวันหวั่นอารมณ์ไม่ดี กงซวี่จึงสงบเสงี่ยมมาก ใจเย็นลงอย่างยากจะเห็น

ไม่นาน หานเซี่ยนอวี่ก็รีบเข้ามาทักทาย “เยี่ยไป๋ เธอมาแล้ว ขอโทษที วันนี้งานยุ่งมาก”

เยี่ยหวันหวั่นมองชายหนุ่มมีสง่าราศีตรงหน้า “ไม่เป็นไร นายยุ่งงานของนายไป ไม่ต้องสนฉัน จริงสิ ลืมแสดงความยินดีเลย ยินดีด้วยที่เดบิวต์ครบห้าปี”

วันนี้หานเซี่ยนอวี่เดบิวต์ครบรอบห้าปี เขาเลือกใช้วิธีจัดงานคอนเสิร์ตมารำลึกและตอบแทนแฟนคลับ

หานเซี่ยนอวี่มองหญิงสาวตรงหน้าอย่างอ่อนโยน “ขอบคุณนะ”

ครึ่งชั่วโมงต่อมา คอนเสิร์ตเริ่มอย่างเป็นทางการ เยี่ยหวันหวั่นก็นั่งในที่นั่งแขก VIP แล้ว

สนามกีฬาแบบเปิดใหญ่โต เต็มไปด้วยผู้ชม แท่งไฟนับไม่หวาดไม่ไหวโบกทั่วทิศทางในความมืด ส่องสว่างทั่วทั้งราตรี

ผ่านไปชั่วระยะ ในที่สุดหานเซี่ยนอวี่ก็ขึ้นเวที

“ขอบคุณทุกคนที่มาในวันนี้ครับ…” มุมปากหานเซี่ยนอวี่สวมรอยยิ้มบางๆ ดวงตากวาดมองทั่วทั้งสนาม

ผู้ชมในสนามกีฬาเดือดพล่าน ระเบิดเสียงกรี๊ดและเสียงเรียกร้อง

“กรี๊ดดด! เซี่ยนอวี่ๆ!”

“เซี่ยนอวี่ฉันรักคุณ!”

“วันนี้ ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้เชิญสหายสนิทมา และทุกๆ คนต่างก็เป็นสหายที่สนิทสนมกันมาก…”

เลนส์กล้องจับไปที่กงซวี่ ลั่วเฉินและเยี่ยหวันหวั่นบนที่นั่งแขกรับเชิญพิเศษตามเสียงพูดของหานเซี่ยนอวี่

ด้านล่างเวทีมีเสียงกรีดร้องดังเกือบจะทะลวงฟ้าดังขึ้นในทันที

ขณะเดียวกัน นอกสนามกีฬา

เนี่ยอู๋หมิงกับพวกอี้จือฮวาเดินไปมาอยู่นอกสนาม ด้อมๆ มองๆ

“หัวหน้า พรุ่งนี้พวกเราก็กลับกันแล้ว…คืนนี้ไม่มีธุระแล้วมาทำอะไรที่นี่เหรอ” นักพรตใจบริสุทธิ์ยื่นหัว สีหน้าไม่เข้าใจ

“แน่นอนว่ามาฟังคอนเสิร์ตน่ะสิ” เนี่ยอู๋หมิงเหลือบมองนักพรตใจบริสุทธิ์

“คอนเสิร์ต?” ได้ยินแบบนั้นอี้จือฮวาก็ชะงักเล็กน้อย ค้นกระเป๋ากางเกงโดยไม่รู้ตัว “หัวหน้า…ตั๋ว…ไม่น่าถูกมั้ง ไม่ใช่ว่าหัวหน้ารีดไถเงินเจ้าติดอ่างหมดแล้วเหรอ”

“จริงด้วย หัวหน้า ไม่มีเงินดูคอนเสิร์ต พวกเรายืนอยู่ตรงนี้ก็ได้ยินเสียงนะ…ไม่งั้นผมเข้าเน็ตฯ โหลดเพลงให้หัวหน้าสักสองสามเพลง?” นักพรตใจบริสุทธิ์มองเนี่ยอู๋หมิง ไม่เข้าใจหัวหน้าจริงๆ ว่าทำไมจู่ๆ มีงานอดิเรกไล่ตามดาราแล้ว

“พวกนายจะไปรู้อะไร…” เนี่ยอู๋หมิงกลอกตาใส่พวกนั้น

ไม่ใช่ว่าเขาอยากฟังซะหน่อย…

แต่เพราะวิดีโอคอลเมื่อตอนเย็นนี้ จอมมารน้อยบอกว่าอยากฟังแม่ร้องเพลงต่างหาก…