แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1267

บทที่ 1267 การเดินทางครั้งใหม่

รัฐอิสระที่เยี่ยหวันหวั่นได้รู้จากปากของคุณมู่นั้นโดดเด่นไม่เหมือนใคร เป็นโลกที่ใกล้เคียงกับความฝัน แน่นอนว่าสำหรับคนส่วนใหญ่ มันไม่ต่างอะไรจากนรกอสุรา

จะเป็นสวรรค์หรือนรก ขึ้นอยู่กับว่าสุดท้ายแล้วคุณมีตัวตนแบบไหน

ความจริง สำหรับเยี่ยหวันหวั่นแล้ว ถึงแม้ไม่ได้ไปเพื่อตามหาซือเยี่ยหาน เธอก็อยากไปเปิดหูเปิดตาที่ดินแดนลึกลับแห่งนั้นมาก

หลังตัดสินใจว่าจะไปรัฐอิสระ ตอนแรกเธอก็อยากให้พวกเนี่ยอู๋หมิงช่วย

แต่ว่าโทรศัพท์ของพวกนั้นกลายเป็นเบอร์โทรเปล่าโดยสมบูรณ์แล้ว นอกจากเนี่ยอู๋หมิง โทรศัพท์ของอี้จือฮวากับนักพรตใจบริสุทธิ์ก็เป็นเหมือนกัน วีแชตเองก็ยกเลิกการใช้งาน เยี่ยหวันหวั่นส่งข้อความไปหลายข้อความ แต่ไร้คนตอบกลับ

เยี่ยหวันหวั่นจนปัญญาเล็กน้อย เนี่ยอู๋หมิงกับพวกอี้จือฮวาก็กลับได้ถูกจังหวะไปแล้ว ถ้ากลับช้าอีกหน่อย บางทีอาจจะพาเธอไปได้

ถ้าเดินทางร่วมกับเนี่ยอู๋หมิงอี้จือฮวาไม่ได้ สำหรับเธอแล้ว การจะไปรัฐอิสระก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

อันดับแรก เธอไม่รู้เส้นทางไปรัฐอิสระแม้แต่น้อย รัฐอิสระไม่ใช่ประเทศเปิด คนทั่วไปอยากไปที่นั่นก็ยากเย็นเหมือนไต่ขึ้นฟ้า และยิ่งไม่รู้ว่าตัวเองควรจะนั่งเที่ยวบินไหน

นอกจากนี้ เยี่ยหวันหวั่นเคยได้ยินว่า ตอนอยู่ที่รัฐอิสระต้องมีเอกสารรับรองการผ่านทาง ไม่อย่างนั้นถ้าถูกหน่วยตรวจค้นของสหพันธ์วิทยายุทธ์เจอว่าไม่มีเอกสารรับรอง ผลที่ตามมายากจะคิดได้…

เป็นธรรมดาสำหรับสภาพการณ์ในตอนนี้ เธอก็ไม่มีวิธีที่ดีกว่านี้แล้ว มีแค่ต้องเสี่ยงไปรัฐอิสระ ยิ่งเวลายืดยาว ตัวเธอก็ดี เยี่ยเส่าถิงกับเยี่ยมู่ฝานก็ดี ล้วนแต่จะเสียประโยชน์

ฝั่งของซือหมิงหลี่กับฉินรั่วซี ถ้าหากควบคุมตระกูลซือได้สมบูรณ์ จะต้องคิดบัญชีแค้นกับเธอแน่นอน การประจันหน้ากับพวกเขาไม่มีข้อดีใดๆ

หลังจากไตร่ตรองเนิ่นนาน ในที่สุดเยี่ยหวันหวั่นก็กดเบอร์โทรของคุณมู่

“คุณหนูเยี่ย…คุณอยากได้วิธีไปรัฐอิสระทำไม” ที่ปลายสาย มู่สุยเฟิงมีน้ำเสียงตกตะลึง

“ขอโทษด้วยค่ะ ตอนนี้ฉันยังพูดไม่ได้ หวังว่าคุณจะช่วยฉันนะคะ”

ความจริงเส้นทางของรัฐอิสระไม่ใช่ความลับใหญ่อะไร คนที่ตั้งใจไปอยากรู้ก็ไม่ใช่ไร้วิธี แค่ว่าไม่มีคนนอกกล้าลักลอบเข้าไปเท่านั้น

สำหรับมู่สุยเฟิง บอกวิธีไปรัฐอิสระให้เยี่ยหวันหวั่นไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

สุดท้ายภายใต้คำขอร้องของเยี่ยหวันหวั่น มู่สุยเฟิงจึงบอกเส้นทางซับซ้อนกับเธอ ทั้งยังย้ำซ้ำๆ หลายรอบว่า เยี่ยหวันหวั่นต้องไม่ไปเที่ยวเล่นที่รัฐอิสระเพราะความใคร่รู้แค่ชั่วขณะ

หลังวางสาย เยี่ยหวันหวั่นมองแผนที่เส้นทางบนสมุดบันทึก ปวดหัวอยู่ครู่หนึ่ง นอกจากต้องเปลี่ยนเครื่องหลายรอบ ยังต้องนั่งเรือจากประเทศจีนไปยังรัฐอิสระอีก อย่างน้อยต้องใช้เวลาหลายวัน…

แต่เมื่อนึกถึงว่าเนี่ยอู๋หมิงกับคนที่ตัวเองคุ้นเคยยังอยู่ในรัฐอิสระ โดยเฉพาะเมื่อนึกถึงถังถัง เธอก็ไม่กังวลกับสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยแห่งนี้ขนาดนั้นแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ซือเยี่ยหานก็ต้องอยู่ที่มุมหนึ่งของรัฐอิสระ…

หลายวันต่อมา เยี่ยหวันหวั่นจัดการงานสักหนึ่งรอบ สะสางเรื่องทางฝั่งประเทศจีน

บริษัทเข้าที่เข้าทางแล้ว มีหานเซี่ยนอวี่กับเฟ่ยหยางดูแล จะไม่เกิดเรื่องวุ่นวายในตอนนี้

ทางฝั่งเหลียงหวั่นจวิน เธอจงใจอยู่เป็นเพื่อนด้วยหลายวัน เพื่อเลี่ยงไม่ให้เหลียงหวั่นจวินกังวลใจ เธอบอกแม่ว่าตัวเองต้องออกไปทำงานนอกสถานที่สักระยะ ให้แม่ดูแลสุขภาพ ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องของเยี่ยมู่ฝานกับเยี่ยเส่าถิง และรอเธอกลับมา

หลังจากสะสางเรื่องทั้งหมดแล้ว เยี่ยหวันหวั่นออกจากคฤหาสน์ไปอย่างไม่ลังเล ก่อนมุ่งหน้าไปยังสนามบิน

————————————————————

บทที่ 1268 ไม่เจอกันนาน

ระหว่างทางมุ่งหน้าไปสนามบิน เยี่ยหวันหวั่นกำลังมองทิวทัศน์นอกหน้าต่าง เธอพลันรู้สึกผิดปกติ อดขมวดคิ้วน้อยๆ ไม่ได้ “คุณคะ นี่ไม่ใช่ทางไปสนามบินนี่?”

ไม่นาน รถแท็กซี่ขับเลี้ยวเข้าป่าที่ด้านข้าง คนขับรถเอ่ยด้วยรอยยิ้มบางว่า “ไม่ใช่ทางไปสนามบิน แต่เป็นทางไปนรก”