แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1333

บทที่ 1333 ก็เป็นสัตว์เลี้ยงของคุณ

“ชีซิงนั่น เห็นชัดว่าไม่เชื่อตัวตนของคุณหนูหวันหวั่น ผมย่อมรู้ว่าควรพูดยังไง” หลิวอิ่งเอ่ยอธิบาย

เยี่ยหวันหวั่นได้ยินดังนั้นก็พยักหน้า ไม่ต้องพูดถึง ถึงแม้หลิวอิ่งจงรักภักดีแบบหน้ามืดตามัวตอนอยู่ตระกูลซือ ไม่แยกแยะถูกผิดบ่อยๆ แต่กำจัดจุดนี้ออกไป ความจริงหลิวอิ่งก็เป็นคนฉลาดคนหนึ่ง

ครั้งนี้ถ้าไม่มีหลิวอิ่ง เธอกับกลุ่มทหารรับจ้างห้าคนก็เกรงว่าต้องลำบากครั้งใหญ่แล้ว

“คุณหนูหวันหวั่น…ตอนนี้คุณเป็นผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย ขอคุณให้โอกาสผมสักครั้ง…ผมไม่อยากกลับประเทศจีนแล้ว” หลิวอิ่งพลันคุกเข่าข้างหนึ่งข้างตัวเยี่ยหวันหวั่น

ได้ยินแบบนั้นเยี่ยหวันหวั่นก็ตกอยู่ในภวังค์ความคิด

ถ้าเธอเก็บหลิวอิ่งไว้ เธอก็ไม่ต้องกังวลว่าหลิวอิ่งจะเปิดเผยตัวตนของตัวเองออกไป

ความเข้าใจที่เธอมีต่อหลิวอิ่งคือ ถ้าหลิวอิ่งสาบานจงรักภักดีจริงจัง ก็จะไม่มีทางหักหลังเด็ดขาด ถ้าหลิวอิ่งอยากทำร้ายเธอ ก่อนหน้านี้เขาก็ไม่จำเป็นต้องช่วยเธอแม้แต่น้อย

ถ้าเก็บหลิวอิ่งไว้ทำหน้าที่ตามหาซือเยี่ยหานที่รัฐอิสระ ก็ยังถือเป็นตัวเลือกที่ค่อนข้างดี

ครุ่นคิดสักพัก ในที่สุดเยี่ยหวันหวั่นก็ตัดสินใจ พยักหน้าเอ่ย “นายพาพวกเหล่าเจียงไปหาที่พักผ่อนก่อน ฉันจัดการเรื่องนี้เอง จำไว้ อย่าให้พวกเหล่าเจียงพูดถึงเดธโรสอีก แล้วก็ห้ามให้พวกนั้นเรียกฉันว่าเจ้านายด้วย”

“ขอบคุณคุณหนูหวันหวั่น…ผมเข้าใจว่าต้องทำยังไง” หลิวอิ่งมองเยี่ยหวันหวั่น ดวงตาผุดแววขอบคุณหนึ่งสาย

จากนั้นหลิวอิ่งก็ลุกขึ้นจากไป

…

หลังหลิวอิ่งจากไปแล้ว เสือดำบีรุสกลับเดินเข้ามาในห้องทำงานช้าๆ นั่งลงข้างเยี่ยหวันหวั่นอย่างสงบเงียบ ดวงตาที่ราวกับทองแดงหนึ่งคู่มองเธอเป็นพักๆ

เยี่ยหวันหวั่นเวลานี้ไม่หวาดกลัวบีรุสแล้ว

เธอลุกขึ้นไปนั่งยองข้างบีรุส ใช้มือเกาๆ คางของมัน

บีรุสเกยหัวบนแขนของเยี่ยหวันหวั่นอย่างพึงพอใจมาก เยี่ยหวันหวั่นหนักแขนทันที แค่ก ไม่พูดไม่ได้ว่า หัวนี้ไม่เบาเลย…

“ผู้นำ!”

เวลานี้เอง ชายชราคนหนึ่งก็พุ่งเข้ามาในห้องทำงานอย่างรีบร้อน

‘กรร!’

ดวงตาน่ากลัวของบีรุสพลันมองชราคนนั้นพร้อมส่งเสียงร้องคำราม

“เสี่ยวเฮยเด็กดี” เยี่ยหวันหวั่นรีบปลอมประโลมบีรุส

บีรุสหยีตาในทันควัน การปลอบของเยี่ยหวันหวั่นได้ผลชัดเจน

เวลานี้ชายชราจึงค่อยหันเอ่ยกับเยี่ยหวันหวั่น “ผู้นำ…จักรพรรดิจี่คนนั้นมาเยี่ยมครับ…ระบุว่าอยากเจอคุณ จะให้เขาเข้ามาไหมครับ”

ในพันธมิตรอู๋เว่ย คนที่รู้ว่าจักรพรรดิจี่คือคู่หมั้นของผู้นำพันธมิตรมีแค่ชิวสุ่ยคนเดียวเท่านั้น คนอื่นๆ ไม่รู้แม้แต่น้อย

ชายชราคนนี้เห็นจักรพรรดิจี่มาที่นี่จะตื่นตัวก็ไม่แปลก

“ไม่ต้องตระหนก พาจักรพรรดิจี่มา” เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้วเอ่ย พอดีเลย เธอก็กำลังอยากถามจี่ซิวหร่านว่าทำไมต้องพาพวกกลุ่มทหารรับจ้างห้าคนมาที่รัฐอิสระด้วย

ในเมื่อผู้นำพูดแบบนี้แล้ว ชายชราย่อมไม่พูดมากอีกแล้วหันตัวจากไป

ผ่านไปชั่วระยะ จี่ซิวหร่านก็สวมยิ้มบาง ปรากฏตัวตรงหน้าเยี่ยหวันหวั่น

ยังไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยปาก เธอก็กลับเห็นที่ด้านหลังจักรพรรดิจี่ ไม่น่าเชื่อว่าจะตามมาด้วยเสือขาวตัวใหญ่หนึ่งตัว

สะ…เสือขาวตัวนี้ เยี่ยหวันหวั่นย่อมคุ้นเคยดี นี่ไม่ใช่ต้าไป๋หรือไง

ต้าไป๋เดินตรงมาด้านหน้าเยี่ยหวันหวั่น ดวงตามองประเมินเยี่ยหวันหวั่นชั่วครู่หนึ่ง ภายในนั้นราวกับมีอารมณ์ซับซ้อนบางอย่าง

บีรุสยืนขึ้นมองต้าไป๋นั่งข้างเยี่ยหวันหวั่น ดวงตามันก็เผยแววดุร้ายอย่างบอกไม่ถูก

“เสือตัวนี้ก็น่าจะเป็นสัตว์เลี้ยงของคุณ” จี่ซิวหร่านมองเยี่ยหวันหวั่นพลางหัวเราะเบาๆ

“คุณรู้หมดแล้ว…” เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้วเอ่ยทันควัน