แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1401

บทที่ 1401 รนหาที่ตายชัดๆ

เยี่ยหวันหวั่นท่าทางใจเย็น อิริยาบถสง่างาม

“หัวหน้าไป๋…ปีนั้นคุณหายตัวไปจากพันธมิตร จากนั้นก็ไม่เคยได้ข่าวอีกเลย พวกเราอยากรู้ว่าหัวหน้าไป๋ไปไหนมา ทำไมถึงได้ทิ้งพันธมิตรไร้พ่ายที่คุณสร้างขึ้นมาเองกับมือไปอย่างนั้น”

นักข่าวคนหนึ่งถือไมค์ถามเยี่ยหวันหวั่น

แต่เยี่ยหวันหวั่นกลับไม่มีท่าทีสะทกสะท้าน เหลือบมองนักข่าวคนนั้นเล็กน้อย แล้วเอ่ยเสียงเรียบว่า “ไม่มีความเห็น”

นึกไม่ถึงว่ารัฐอิสระก็มีองค์กรข่าวซุบซิบด้วย แต่หลังจากได้ผ่านการแก่งแย่งอย่างมืดฟ้ามัวดินในอุตสาหกรรมบันเทิงและวงการสื่อของจีนมาแล้ว สถานการณ์อย่างนี้เรียกได้ว่าเป็นเรื่องเด็กๆ สำหรับเยี่ยหวันหวั่นไปเลย

“หัวหน้าไป๋…งั้น ครั้งนี้ที่คุณกลับมารัฐอิสระ แล้วก็กลับมาที่พันธมิตรอู๋เว่ยอีกครั้ง เหตุผลคืออะไรครับ? การหายตัวไปและการกลับมาของคุณได้กลายเป็นปริศนาที่แก้ไม่ได้ ไม่ทราบว่าพอจะบอกพวกเราหน่อยได้ไหมครับ?”

“ไม่มีความเห็น” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยเสียงเรียบ

เยี่ยหวันหวั่นยึดมั่นในหลักการพูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง คำว่าไม่มีความเห็นจึงเป็นคำตอบที่ดีที่สุด

“งั้น…หัวหน้าไป๋ ทุกคนต่างรู้ดีว่าในอดีตกลุ่มอำนาจขนาดใหญ่ต่างๆ ของรัฐอิสระเคยรุมโจมตีอาชูร่า ซึ่งพันธมิตรอู๋เว่ยของคุณเป็นแกนนำที่จู่โจมรุนแรงที่สุด ฉะนั้นที่คุณมาครั้งนี้ก็เพื่อขอโทษนายแห่งอาชูร่า จากนั้นก็มอบส่วยจำนวนมากให้เขาใช่ไหมครับ?” นักข่าวยังคงไม่ยอมแพ้ รีบเปลี่ยนประเด็นทันที

ได้ยินอย่างนั้นเยี่ยหวันหวั่นหันไปมองหน้าเขา เรื่องอื่นพูดไม่ได้ แต่เรื่องนี้พูดได้แน่นอน

ทุกอย่างที่เธอพูด จะถูกสมาคมสหพันธ์วิทยายุทธรับรู้ ตอนนี้คือเวลาที่เธอจะแสดงท่าทีแล้วไม่ใช่เหรอ…

“หึ…” เยี่ยหวันหวั่นกระตุกมุมปากเล็กน้อย เผยให้เห็นรอยยิ้มเยือกเย็นไปจนถึงกระดูก เธอหันไปมองนักข่าว แล้วกล่าวเสียงเย็นว่า “ฉันมา ก็เพราะอยากมา ฉันแค่อยากมาดูว่าการประชุมที่จัดขึ้นโดยนายแห่งอาชูร่าครั้งนี้จะล้มเหลวไม่เป็นท่าแค่ไหน ก็เท่านั้น…

พันธมิตรอู๋เว่ยของฉันไม่เคยส่งส่วยให้กลุ่มอำนาจไหนหรือใครหน้าไหนทั้งนั้น อาชูร่ากับนายแห่งอาชูร่าน่ะเหรอ ถ้าหากอยากส่งส่วยให้ฉัน ฉันจะพิจารณาดูก็ได้”

สิ้นเสียงของเยี่ยหวันหวั่น ทุกคนในงานต่างส่งเสียงฮือฮาแล้วจ้องเยี่ยหวันหวั่นด้วยสายตาเหลือเชื่อ

หัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยคนนี้ใจกล้าเกินไปรึเปล่า คำพูดอย่างนี้ก็ยังกล้าพูดออกมา ถึงจะคิดอย่างนี้จริงๆ แต่ก็ควรจะเก็บไว้ในใจไม่ใช่เหรอ ต้องบอกก่อนว่าที่นี่เป็นถิ่นของนายแห่งอาชูร่า พันธมิตรอู๋เว่ยมาเหยียบถิ่นของนายแห่งอาชูร่า ยังกล้าพูดจาแบบนี้ นี่มันรนหาที่ตายชัดๆ…

“หึๆ ไป๋เฟิ่ง ไม่เจอกันนาน ยิ่งอยู่เธอจะยิ่งใจกล้ามากขึ้นทุกวันแล้วนะ” ขณะเดียวกัน เสียงหัวเราะอันรื่นหูดังมาจากบริเวณใกล้ๆ

ไม่นาน หญิงสาวหน้าตางามละเอียด ท่าทางสูงสง่าคนหนึ่งเดินเยื้องย่างเข้ามา

ข้างหลังหญิงสาว มียอดฝีมือท่าทางดุดันแข็งแกร่งหลายคนเดินตามมา

พอเห็นหญิงสาว ทุกคนในงานอึ้งงันไปทันที ผู้มาคือคนจากตระกูลเยี่ยน

“ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร กล้าพูดจาอย่างงี้กับหัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ย?” นักข่าวคนหนึ่งทำหน้าสงสัย

“เธอชื่อเยี่ยนอวิ๋น เป็นลูกสาวแก้วตาดวงใจของผู้นำตระกูลเยี่ยน…”

“ไม่น่าล่ะ ที่แท้เธอก็คือเยี่ยนอวิ๋นนี่เอง…” ผู้คนที่มุงดูอยู่พยักหน้าแล้วพึมพำ

ตระกูลเยี่ยนในตอนนั้น กับพันธมิตรอู๋เว่ยที่เคยรุ่งเรืองถึงขีดสุดย่อมไม่มีทางเปรียบเทียบกันได้ แต่วันนี้ไม่เหมือนในอดีต เมื่อหัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยหายตัวไป พันธมิตรอู๋เว่ยก็แตกแยกและแบ่งฝักแบ่งฝ่าย ความขัดแย้งภายในเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในทางกลับกันตระกูลเยี่ยนกลับพัฒนาอย่างรวดเร็ว อำนาจของพวกเขาในตอนนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าพันธมิตรอู๋เว่ยในอดีตเลย