แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1439

บทที่ 1439 อย่าขี้ขลาดลงมือทำซะ

จากนั้นเยี่ยหวันหวั่นก็มองชีซิงอีก “ชีซิง นายคิดว่าไง”

“ไม่สู้” ชีซิงเอ่ยเสียงเรียบ “กองกำลังใต้สังกัดอาชูร่าพลังต่อสู้ไม่อ่อนด้อย อีกทั้งมีความสัมพันธ์ไม่เลว กับอาชูร่า ได้ยินว่าพวกเขากระทั่งเกี่ยวข้องกับผู้นำอาชูร่า ถ้าเปิดศึกอาชูร่าจะต้องลงมือแน่ พวกเราอาจตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายร้ายแรงได้ ละทิ้งสาขาเดียวไม่เสียหาย”

เมื่อชีซิงพูดจบ เยี่ยหวันหวั่นก็พยักหน้าน้อยๆ ก่อนกวาดตามองทุกคน แล้วเอ่ยประกาศโดยตรง “รวบรวมกำลังพลทันที ฉันจะนำทัพกำจัดกองกำลังใต้สังกัดอาชูร่าด้วยตัวเอง!”

ได้ยินคำพูดนี้ของเยี่ยหวันหวั่น ทั่วทั้งที่ประชุมเงียบกริบ นอกจากเป่ยโต่ว คนอื่นๆ ต่างมองเยี่ยหวันหวั่นด้วยความตกใจ ชีซิงเองก็ขมวดคิ้วมุ่น

แม้แต่เบื้องบนที่ก่อนหน้านี้ร้องปาวๆ ว่าจะแก้แค้นก็มีท่าทีเดียวกัน

ใครบ้างอวดเบ่งทางปากไม่เป็น แต่ถ้าต้องเคลื่อนไหวจริงๆ ขึ้นมา นั่นก็อีกเรื่อง…

“ผู้นำก่อเรื่องชัดๆ! ถ้าอาชูร่าลงมือพวกเราจะรับมือยังไง!” เบื้องบนบางคนมองเยี่ยหวันหวั่นด้วยสีหน้าตกใจ

“ถูกต้อง ด้วยกำลังของพันธมิตรอู๋เว่ยตอนนี้บวกกับที่เขตเหนืออยู่ค่อนข้างใกล้จากพวกเรา พวกเราจะเสียเปรียบอย่างมากในการเคลื่อนไหววงกว้าง ผู้นำต้องคิดให้ถี่ถ้วน อย่าใจเร็วด่วนได้…”

เบื้องบนทุกคนในห้องประชุมยามนี้พากันเอ่ยปาก คิดว่าเยี่ยหวันหวั่นเหมือนขี้หมูขี้หมา เอาอนาคตของพันธมิตรอู๋เว่ยมาล้อเล่น

“ทำไม” เยี่ยหวันหวั่นหัวเราะเยาะ “เมื่อกี้ฉันได้ยินพวกนายโวยวายซะดุเดือดขนาดนั้น มีไม่น้อยบอกว่าอยากล้างแค้น เปิดสงคราม ตอนนี้หันกลับมาคัดค้านแล้ว? บอกว่าจะล้างแค้น ขยับแค่ปากน่ะมันง่าย แต่พอให้พวกนายทำจริง แต่ละคนก็กลัวกันเหมือนหมาแก่แล้ว”

ทันทีที่เยี่ยหวันหวั่นพูดประโยคนี้ออกมา สีหน้าของเบื้อบนหลายคนพลันเปลี่ยนสี

ผู้หญิงคนนี้ถึงกับด่าพวกเขาทางอ้อมว่าเป็นหมาแก่เหรอ!

ไม่สิ นี่มันอ้อมตรงตรงไหน นี่มันชี้หน้าด่าพวกเขาแล้ว!

“หึ…ผู้นำ จากที่นี่ไปเขตเหนือไม่เหมาะระดมคนจำนวนมาก ไม่งั้นเรื่องจะไม่แพร่สะพัดไปทั่วหรอกเหรอ กองกำลังใต้สังกัดอาชูร่านั่นก็จะต้องเตรียมตัวแน่นอน ถ้าพวกเขาร่วมมือกับอาชูร่า ดักซุ่มโจมตี จะไม่เป็นการเดินตรงเข้าหากับดักหรือไง” เบื้องบนคนหนึ่งยิ้มหยันเอ่ย

ผู้หญิงสมควรตายนี่มองตัวเองเป็นผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยอยู่จริงๆ เหรอ!

ถ้าไม่ใช่เพราะก่อนหน้านี้เซ็นข้อตกลงแล้วและยังหาหลักฐานที่บ่งบอกว่าเธอคือผู้นำตัวปลอมไม่เจอ…เธอยังจะกระโดดโลดเต้นปรากฏตัวในห้องประชุมพูดตามใจปากได้เหรอไง!

เยี่ยหวันหวั่นเหลือบมองชายชราคนพูดแวบหนึ่งก่อนยิ้มเยาะเอ่ย “ที่นายพูดก็มีเหตุผล ศึกครั้งนี้ไม่เหมาะทำเอิกเกริก ฉันต้องการแค่หนึ่งร้อยคนเท่านั้น”

“หนึ่งร้อยคน!?”

ได้ยินคำพูดบ้าระห่ำของเยี่ยหวันหวั่น อย่าว่าแต่เบื้องบนในห้องประชุมเลย แม้แต่เป่ยโต่วกับชีซิงก็ตกตะลึงแล้ว

กับอีแค่หนึ่งร้อยคนก็จะไปล้างแค้นกองกำลังใต้สังกัดอาชูร่าเนี่ยนะ

ลำพังแค่สาขาย่อยพันธมิตรอู๋เว่ยที่ถูกทำลายนั้นก็มีมากกว่าพันคนแล้ว แม้แต่สาขาย่อยกว่าพันคนก็ยังถูกกำจัดหมด แต่เธอจะพาคนร้อยคนไปล้างแค้นงั้นเหรอ!

“ฮ่าๆๆ ดี ผู้นำสมเป็นผู้นำจริงๆ…พวกเราย่อมไม่อาจเทียบ…ในเมื่อผู้นำเอ่ยประกาศิตแล้ว งั้นก็เชิญผู้นำนำคนร้อยคนไปแก้แค้นเถอะ…”

ผู้อาวุโสบางคนหัวเราะติดต่อกันทันที

เขาจะดูซิว่าผู้หญิงคนนี้จะจ่ายราคายังไงกับความหยิ่งผยองเบาปัญญาของตัวเองนี้!

ถ้าเธอเป็นผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยไป๋เฟิงจริงๆ บางที่อาจยังพาคนร้อยคนไปกำจัดกองกำลังใต้สังกัดอาชูร่าได้…แต่ว่า เธอใช่เหรอ!

————————————————————————————–

บทที่ 1440 เคยกลัวใคร

ในโถงประชุม เยี่ยหวันหวั่นที่นั่งอยู่บนที่ประธานหันไปเอ่ยกับชีซิงและเป่ยโต่ว “พวกนายไปเลือกหัวกะทิที่สุดของพันธมิตรอู๋เว่ยมาเก้าสิบแปดคน”

ได้ยินแบบนั้นเป่ยโต่วตะลึงเล็กน้อย เอ่ยอย่างบอกไม่ถูก “พี่เฟิง…ไม่ใช่ว่าเลือกหนึ่งร้อยคนเหรอ…ทำไมเลือกแค่เก้าสิบแปดคนล่ะ”

เยี่ยหวันหวั่นชำเลืองมองเป่ยโต่ว “นายไม่ใช่คนเหรอ”

ไม่รอให้เป่ยโต่วเอ่ยปาก ชีซิงก็เอ่ย “นายกับฉันนับเป็นสองคน”

เป่ยโต่วปรากฏท่าทีครุ่นคิดแล้วจึงพยักหน้า “อย่างนี้นี่เอง…”

“เลิกประชุม”

เยี่ยหวันหวั่นลุกขึ้นจากที่นั่งประธานก่อนก้าวออกจากโถงประชุมไปอย่างไม่แม้แต่เหลียวหลังกลับ