แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1469

บทที่ 1469 ตายเหรอ ก็ไม่แน่

เป่ยโต่วได้แต่ทำหน้าเหวอกับคำถามของชิวสุ่ย “ฉันผิดอะไร…ฉันถึงขั้นเสียสละตัวเองแล้วไหม แต่พี่เฟิ่งไม่เอาเองเหอะ…”

ชิวสุ่ยหน้าบึ้ง “นายหุบปากไปเลย!”

อีกด้านหนึ่ง จี้หวงเพิ่งจะคุยกับชายชราผมหงอกเกี่ยวกับเรื่องการแก้พิษเสร็จ ก็หันมาบอกว่า “ทุกคนไม่ต้องกังวลมากไป เรื่องแก้พิษ ผู้อาวุโสชีจะหาทางช่วยอย่างเต็มที่”

ชีซิงประสานมือกล่าว “ขอบคุณมากครับ”

เพราะชีซิงกับเป่ยโต่วยังอยู่ จี้หวงเลยไม่สะดวกพูดอะไรมาก เขาหันไปพยักหน้าให้เยี่ยหวันหวั่นเล็กน้อย จากนั้นก็เดินออกไปพร้อมกับผู้อาวุโสชี

พอจี้หวงไป เป่ยโต่วก็รีบพุ่งตัวเข้าไปถาม “ชิวสุ่ย เธอเชิญจี้หวงมาได้ยังไง ทำไมเขาถึงช่วยพวกเราล่ะ?”

ยังไงก็ตามพันธมิตรอู๋เว่ยกับอำนาจของจี้หวงก็เคยมีปมขัดแย้งกันมาแล้ว ทำไมจี้หวงกลับหันมาช่วยพวกเขาล่ะ

ชิวสุ่ยกระแอมเบาๆ แล้วบอกว่า “หลายปีก่อนจี้หวงเคยติดหนี้บุญคุณเสี่ยวเฟิ่งครั้งหนึ่ง คราวนี้ก็ถือว่าชดใช้หนี้บุญคุณเท่านั้น”

“หา? มีเรื่องอย่างงั้นด้วยเหรอ? ทำไมฉันไม่เห็นรู้เลย…” เป่ยโต่วไม่ถามอะไรมาก เขาทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ “พี่เฟิ่ง แล้ว…จะทำยังไงดีล่ะ…คราวนี้ต้องตายแน่ๆ…”

เยี่ยหวันหวั่นมองไปทางที่นายแห่งอาชูร่าเดินจากไป

ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอหลุบตาลงมองแขนตัวเอง ตรงนั้นราวกับยังมีไออุ่นจากฝ่ามือของชายหนุ่มที่ประคองเธอเมื่อกี้เหลืออยู่

สายตาของหญิงสาวหม่นหมอง กล่าวอย่างแช่มช้าว่า “ตายเหรอ? ก็ไม่แน่…”

……

ขณะเดียวกัน ณ พันธมิตรอู๋เว่ย

ในห้องโถงใหญ่ สีหน้าของผู้อาวุโสสามหลี่ซือบูดบึ้งสุดขีด ผู้อาวุโสหลายคนที่ยืนอยู่อีกด้านก็มีสีหน้าเดือดดาลไม่ต่างกัน

เมื่อกี้ข่าวจากตระกูลหยวนถูกส่งมา ตอนแรกพวกเขาต่างคิดว่าผู้หญิงคนนั้นต้องไม่รอดกลับมาจากตระกูลหยวนแน่ๆ แต่นึกไม่ถึงว่าเยี่ยหวันหวั่นไม่เพียงฆ่าผู้นำตระกูลหยวนสำเร็จ แต่ยังยึดตระกูลหยวนทั้งตระกูลสำเร็จอีกด้วย…

“ผู้หญิงคนนั้น นึกไม่ถึงว่าจะมีปัญญาโค่นตระกูลหยวนได้จริงๆ…” ผู้อาวุโสคนหนึ่งกล่าวด้วยน้ำเสียงและใบหน้าอันบึ้งตึง

“ผมได้รับข่าวว่าเธอจ้างทหารรับจ้าง” ผู้อาวุโสสามหลี่ซือกล่าว

“ทหารรับจ้าง?!” ผู้อาวุโสหลายคนอึ้งเล็กน้อย สีหน้าดูประหลาดใจ หนึ่งในนั้นขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ทหารรับจ้างของที่ไหน?”

“ได้ยินว่าเกี่ยวข้องกับตระกูลเนี่ย…เหอะ ความสามารถของคุณชายใหญ่ของตระกูลเนี่ย ทุกท่านก็คงรู้ดี ลูกน้องในมือเขาแค่โค่นตระกูลหยวนถือเป็นเรื่องง่ายดายเหมือนยกฝ่ามือ…” ผู้อาวุโสสามหลี่ซือกล่าว

“อีกไม่นานพวกเวินจื่อหรานก็จะกลับมาแล้ว…ระหว่างนี้ถ้ายังหาหลักฐานที่ผู้หญิงคนนั้นสวมรอยเป็นหัวหน้าพันธมิตรไม่ได้ พวกเราต้องแย่แน่ๆ…” ผู้อาวุโสคนหนึ่งกัดฟันกล่าว

แต่ผู้อาวุโสสามหลี่ซือกลับยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดอย่างไม่เดือดเนื้อร้อนใจ “วางใจได้ ผู้หญิงคนนั้นกลับมาเมื่อไหร่ เธอต้องตายแน่”

ได้ยินผู้อาวุโสสามหลี่ซือพูดอย่างงั้น ผู้อาวุโสอีกสองคนอึ้งงัน ไม่เข้าใจว่าหลี่ซือหมายความว่ายังไง

“ผู้อาวุโสสาม คุณหมายความว่ายังไง…ถ้าหาหลักฐานที่ผู้หญิงคนนั้นปลอมตัวเป็นหัวหน้าพันธมิตรไม่เจอ…อย่าคิดจะทำอะไรเธอเชียวนะ อย่าลืมสิ ก่อนหน้านี้พวกเราเคยตกลงอะไรไว้กับค่ายอื่น…” ผู้อาวุโสผมหงอกคนหนึ่งขมวดคิ้วบอก

“แน่นอนว่าที่ผมพูดอย่างงี้ ก็เพราะหาหลักฐานได้แล้ว” ผู้อาวุโสสามยิ้มเล็กน้อย

สิ้นประโยคของหลี่ซือ ผู้อาวุโสผมหงอกก็ทำหน้าประหลาดใจ “ผู้อาวุโสสาม คุณพูดจริงเหรอ?!”

“แน่นอน” ผู้อาวุโสสามหลี่ซือตะโกนออกไปนอกห้อง “พาคนเข้ามา”