บทที่ 1485 กินยาอะไรผิด
แล้วไอ้ความเป็นห่วงนี่มันอะไรกัน?
“หะๆ…หัวหน้า คุณดื่มเหล้ามากไปแล้ว…หัวหน้าต้องรักษาสุขภาพ ดื่มแต่พอดี ไม่งั้นจะไม่ดีต่อร่างกายนะครับ” ผู้อาวุโสสามหลี่ซือก็รีบเดินเข้ามา แล้วยิ้มบอก
ผู้อาวุโสสามกับผู้อาวุโสสูงสุดอยู่คนละฝ่ายกัน แต่ละคนต่างอยากหาหลักฐานที่เธอสวมรอยเป็นพันธมิตรอู๋เว่ย แล้วขึ้นมานั่งตำแหน่งนั้นแทนเธอ
ที่ผ่านมาสองคนนี้แทบอยากให้เธอตายในเร็ววัน…
เยี่ยหวันหวั่นแอบสงสัย แต่แน่นอนว่าเธอไม่ได้พูดออกไป
“หัวหน้า…ผมผิดไปแล้วครับ!”
เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันพูดอะไร จู่ๆ ผู้อาวุโสสามหลี่ซือก็คุกเข่าลงต่อหน้าเยี่ยหวันหวั่น สีหน้าเหมือนสำนึกผิดเต็มประดา
เยี่ยหวันหวั่นอึ้งตาค้าง ผู้อาวุโสสามคนนี้ทำอะไรของเขา หรือว่าโดนกู่พิษเข้าแล้วเหมือนกัน?!
“หัวหน้า…ก่อนหน้านี้ผมตาบอดเอง เอาแต่สงสัยหัวหน้า แถมยังคิดจะหาหลักฐานที่คุณปลอมตัวเป็นหัวหน้าพันธมิตรของเรา…เพื่อจะได้ขึ้นตำแหน่งหัวหน้าแทน…
แต่ผมทำไปก็เพราะความภักดี คุณทุ่มเทแรงกายแรงใจขนาดไหนกว่าจะสร้างพันธมิตรอู๋เว่ยขึ้นมาได้ ผมรู้ดีกว่าใครทั้งสิ้น
แต่นอกจากหัวหน้า ผมคิดว่ามีแค่ผมที่จะแบกรับหน้าที่อันยิ่งใหญ่นี้ไว้ แล้วทำให้พันธมิตรอู๋เว่ยก้าวหน้าไปไกลกว่านี้ ผมไม่ได้คิดจะเอามือปิดฟ้า[1]เด็ดขาด แต่ทำไปเพื่อพันธมิตรอู๋เว่ยทั้งนั้น…” ผู้อาวุโสกล่าวด้วยอารมณ์อันพลุ่งพล่าน
เยี่ยหวันหวั่นเงียบ
“หึๆ…ผู้อาวุโสสาม คุณประเมินตัวเองสูงเกินไปรึเปล่า ถึงหัวหน้าจะหายตัวไปจริงๆ ด้วยนิสัยของคุณ ถ้าจะขึ้นตำแหน่งหัวหน้าพันธมิตรแทนก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจเท่าไหร่” ผู้อาวุโสสูงสุดจ้องหลี่ซือ แล้วพูด
หลี่ซือหันไปมองผู้อาวุโสสูงสุด แล้วแค่นยิ้ม “ก็ยังดีกว่าใครบางคนที่คิดแต่จะยึดตำแหน่งหัวหน้าพันธมิตรก็แล้วกัน”
สิ้นเสียงของหลี่ซือ ผู้อาวุโสสูงสุดหน้าเปลี่ยนสีทันที เขาชี้หน้าผู้อาวุโสสามแล้วพูดด้วยความโกรธว่า “หลี่ซือ คุณอย่าพูดจาเล่นลิ้นต่อหน้าหัวหน้านะ ผมภักดีต่อพันธมิตรอู๋เว่ยขนาดไหนฟ้าดินเป็นพยานได้ แค่คำพูดไม่กี่คำของคุณไม่อาจบิดเบือนความจริงได้หรอก!”
“ผู้อาวุโสสูงสุด ผมแค่บอกว่าใครบางคน ไม่ได้เอ่ยชื่อหรือบอกว่าผู้อาวุโสสูงสุดเลยซักนิด คุณจะร้อนตัวไปทำไม? ผมพูดชื่อคุณแล้วเหรอ หัวหน้าเป็นคนฉลาด ยังต้องให้ผมบิดเบือนความจริงด้วยเหรอ?” หลี่ซือยิ้มหยัน
พอเห็นผู้อาวุโสสูงสุดกับผู้อาวุโสสามทะเลาะกัน เยี่ยหวันหวั่นก็ยิ่งงง สองคนนี้กินยาอะไรผิดกันแน่?
พอมาตอนนี้เรียกเธอว่าหัวหน้าอย่างสนิทสนมยิ่งกว่าพ่อแท้ๆ ซะอีก…
“พอได้แล้ว” เยี่ยหวันหวั่นหงุดหงิด โบกมือแล้วบอกว่า “จะทะเลาะก็ออกไปทะเลาะข้างนอก”
ผู้อาวุโสสูงสุดกับผู้อาวุโสสามต่างชะงัก พวกเขาเงียบไม่พูดอะไรอีก
“หัวหน้า…ผมเข้าใจผิดว่าหัวหน้าเป็นตัวปลอม…ถึงได้ล่วงเกินไปหลายครั้ง แต่หวังว่าหัวหน้าจะเห็นแก่ที่ผมทำไปเพราะความภักดี…ยกโทษให้ผมซักครั้ง…” ผู้อาวุโสสามพูดกับเยี่ยหวันหวั่นอย่างระมัดระวัง
ถึงเยี่ยหวันหวั่นจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สองคนนี้ไปกินยาอะไรมาผิด แต่ยังไงเธอก็ยังต้องแสดงละครฉากนี้ต่อไป
เยี่ยหวันหวั่นกลอกตาไปมา แล้วหันไปมองผู้อาวุโสสาม กล่าวเสียงเย็นว่า “ฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณภักดีกับพันธมิตรอู๋เว่ย ฉันจากไปหลายปี กลับมาอีกครั้งก็ได้จังหวะเกินไป คุณถึงได้สงสัย นั่นก็ไม่แปลก อย่างที่เขาว่าไม่รู้ย่อมไม่ผิด แต่อย่าให้มีครั้งหน้าอีก”
“หา?” พอได้ยินคำว่าไม่รู้ย่อมไม่ผิด กับอย่าให้มีครั้งหน้าอีก ผู้อาวุโสสามก็อึ้ง
————————————————————————————-
บทที่ 1486 มีเรื่องกับผู้มีอิทธิพลคนไหน
แม้แต่ตัวหลี่ซือเองก็นึกไม่ถึงว่าหัวหน้า…จะไม่เอาผิดเขา?!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี