แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1553
สรุปบท บทที่ 1553 พาแกไปแต่งงานใหม่ / บทที่ 1554 ตัดใจซะดีกว่า: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
สรุปเนื้อหา บทที่ 1553 พาแกไปแต่งงานใหม่ / บทที่ 1554 ตัดใจซะดีกว่า – แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดย Internet
บท บทที่ 1553 พาแกไปแต่งงานใหม่ / บทที่ 1554 ตัดใจซะดีกว่า ของ แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี ในหมวดนิยายจีนปัจจุบัน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 1553 พาแกไปแต่งงานใหม่
พอสบสายตาเจ้าเล่ห์ของหญิงสาว ชายหนุ่มก็ได้สติทันที เขาหลงกลเธอแล้ว
แต่…ถ้าเขาไม่มา…ไม่แน่ว่าเธออาจจะนัดจี้ซิวหร่านจริงๆ ก็ได้!
เรื่องแบบนั้นเธอทำได้แน่ๆ!
ฉะนั้นไม่ว่ายังไง เขาก็มีแค่ตัวเลือกเดียวเท่านั้น
คิดมาถึงตรงนี้ ซือเยี่ยหานรู้สึกเหมือนมีไฟรุ่มร้อนสุมอก ไร้ที่ระบาย
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยปากอย่างอารมณ์ดี “นายแห่งอาชูร่าผู้ยิ่งใหญ่ เชิญข้างใน!”
ชายหนุ่มก้าวเข้ามา เสียงประตูบ้านถูกลมพัดปิดดัง “ปัง”
ปิดประตู ปล่อยต้าไป๋!
เพื่อความมั่นใจ เธอจงใจกันเสี่ยวเฮยออกไป
เยี่ยหวันหวั่นเหลือบมองต้าไป๋ที่นอนอยู่บนพรมด้วยความตื่นเต้น ต้าไป๋! ฝากด้วยนะ!
สัญชาตญาณสัตว์ป่าของต้าไป๋ไม่เคยเปลี่ยนไป นอกจากถังถัง และซือเยี่ยหานที่เป็นเจ้านาย มันจะระแวดระวังและต่อต้านคนอื่นมากกว่าปกติ ขนาดเยี่ยหวันหวั่นเองยังต้องเอาอกเอาใจมันอย่างยากลำบากอยู่นาน กว่าจะเข้าใกล้มันได้
ท่าทีที่ต้าไป๋มีต่อคนสนิทกับคนแปลกหน้า แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
เยี่ยหวันหวั่นพาซือเยี่ยหานเข้ามาในบ้าน พลางสังเกตท่าทางของต้าไป๋ไปด้วย
ถ้านายแห่งอาชูร่าคือซือเยี่ยหาน ถึงต้าไป๋จะไม่แสดงความสนิทสนม แต่อย่างน้อยร่างกายและอารมณ์ของมันจะอยู่ในสภาวะผ่อนคลายอย่างแน่นอน แต่ถ้าหากนายแห่งอาชูร่าเป็นคนอื่น ต้าไป๋ต้องคำรามขู่เขาด้วยความหวาดระแวงอย่างแน่นอน
“นายแห่งอาชูร่าเชิญนั่ง!” พอเห็นชายหนุ่มหันไปมองเสือขาว เยี่ยหวันหวั่นก็เอ่ยด้วยใบหน้าเรียบเฉย “นี่เป็นสัตว์เลี้ยงของฉันเอง ไม่ทราบว่านายแห่งอาชูร่าเคยเลี้ยงสัตว์บ้างไหมคะ?”
“ไม่เคย” ชายหนุ่มตอบด้วยใบหน้าไร้อารมณ์
ผู้ชายคนนี้ โกหกหน้าตายจริงๆ!
พอเห็นต้าไป๋ยังคงนอนอยู่บนพรมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามองด้วยซ้ำ เยี่ยหวันหวั่นจึงแสร้งยิ้มกล่าวว่า “น่าแปลกนะคะ เสือขาวของฉันตัวนี้ ถ้าเจอคนแปลกหน้าเมื่อไหร่จะขู่คำรามทันที วันนี้เจอนายแห่งอาชูร่า กลับไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย…”
“งั้นเหรอ?” ชายหนุ่มหันไปมองเสือขาวตัวใหญ่ที่นอนอยู่ข้างโซฟาแวบหนึ่ง
ต้าไป๋เงยหน้าเล็กน้อย นัยน์ตาสัตว์ป่าจ้องมองชายหนุ่มครู่หนึ่ง ท่าทางเหมือนไม่คิดจะจู่โจมชายหนุ่มจริงๆ
เยี่ยหวันหวั่นทำหน้าเหมือนคิดไว้อยู่แล้ว เธอแค่นยิ้มแล้วบอกว่า “แน่นอนค่ะ นอกจากจะอยู่กับคนที่สนิทมาก รวมถึง…เจ้าของของมัน ไม่งั้น เสือขาวตัวนี้ของฉันไม่มีทางมีปฏิกิริยาอย่างนี้แน่นอน ไม่ทราบว่า…นายแห่งอาชูร่ากับต้าไป๋ของฉัน รู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร่คะ ถึงได้สนิทกันขนาดนี้?”
เยี่ยหวันหวั่นเค้นถาม ขณะทำท่าจะเอ่ยต่อ จู่ๆ เสียงเสือคำรามสะท้านแก้วหูก็ดังขึ้น “กรร!!!”
“กรรซ์!!!”
จู่ๆ ต้าไป๋ก็ส่งเสียงคำรามอย่างดุร้ายแล้วย่างกรายเข้ามาหาซือเยี่ยหาน ถึงขั้นแยกเขี้ยวออกมาให้เห็น มันจ้องชายหนุ่มด้วยความระแวงและหวาดกลัว เหมือนพร้อมจะกระโจนใส่ทุกเมื่อ
ชายหนุ่มยกแก้วชาขึ้น แล้วหันไปมองหญิงสาวแวบหนึ่ง “สัตว์เลี้ยงของหัวหน้าไป๋…เหมือนจะความรู้สึกช้าไปหน่อยนะ”
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก ได้แต่ปากอ้าตาค้าง
ผ่านไปครู่หนึ่ง เยี่ยหวันหวั่นจ้องต้าไป๋ที่กำลังพองขนขู่คำรามและชายหนุ่มที่ทำหน้าสงบนิ่งด้วยความโมโหจนแทบระเบิด
ความรู้สึกช้าบ้านแม่นายน่ะสิ!
ให้ตายเถอะ!
ต้าไป๋ แกมันนักแสดงตัวพ่อจริงๆ!!
แม่เอ็งเถอะ เจ้าของเป็นยังไง สัตว์เลี้ยงก็เป็นอย่างงั้น!
ฉันมองนายผิดไปจริงๆ!
เยี่ยหวันหวั่นกัดฟันกล่าว “ดี ดีมาก นายแห่งอาชูร่าร้ายกาจจริงๆ ฉันขอยอมรับความพ่ายแพ้อย่างจริงใจ”
“ไม่ทราบว่าหัวหน้าไป๋พูดเรื่องอะไร”
ชั่วขณะนั้น ราวกับเวลาหมุนย้อนกลับไปยังอดีต…
เสียงใสๆ ของหญิงสาวเหมือนดังอยู่ข้างหู…
ตอนนั้นหญิงสาวยังหวาดกลัวเขาอยู่บ้าง พยายามเอาอกเอาใจเขาสารพัด แถมยังเคยบอกเขาว่ามีนักเรียนชายมาตามจีบเธอ แต่เธอกลับเป็นเด็กดีตอบเขาไปว่ามีแฟนอยู่แล้ว แถมยังพูดคำพูดพวกนั้นกับอีกฝ่ายด้วย…
แต่ว่าตอนนี้ คำพูดที่เหมือนกันทุกคำ เธอกลับใช้มันกับผู้ชายคนอื่น
จี้ซิวหร่าน…
สามคำนี้เหมือนคำสาปที่กัดกินเขา…
ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบ “งั้นเหรอ?”
เยี่ยหวันหวั่นไม่รู้ว่าตัวเองคิดไปเองรึเปล่า ชายหนุ่มตรงหน้ายังคงสงบนิ่งไม่สะทกสะท้าน แต่ก็เหมือนมีอะไรบางอย่างเปลี่ยนไป…
“แน่นอน…” เยี่ยหวันหวั่นตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ เธอทำท่าจะพูดต่อ แต่วินาทีต่อมา จู่ๆ ก็รู้สึกเจ็บริมฝีปาก
สัมผัสรุ่มร้อนบนริมฝีปาก กลิ่นอายที่คุกคามเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว รวมถึงจูบที่จู่โจมเข้ามายึดริมฝีปากเธออย่างรวดเร็ว ทำให้เยี่ยหวันหวั่นเบิกตากว้างจนลูกตาแทบถลนออกมา…
ตอนแรกเธอแค่โมโหมาก คิดแค่ว่าถึงจะทำให้เขาเผยพิรุธออกมาไม่ได้ ก็ต้องเอาคืนให้เขาโกรธบ้าง แต่นึกไม่ถึงว่าเรื่องจะกลายเป็นแบบนี้
สิ่งที่เหนือความคาดหมายยิ่งกว่าคือ พอจูบเสร็จ ชายหนุ่มกับบีบนิ้วมือเธอแน่น จากนั้นก็บังคับให้เธอใช้มือปลดกระดุมเขาทีละเม็ดๆ…
ไม่นาน กระดุมที่ปกปิดช่วงลำคอของชายหนุ่ม กระดูกไหปลาร้า และแผงอกกว้างก็ถูกปลดออกหมด…
เยี่ยหวันหวั่นรู้สึกเหมือนกำลังโดนไฟสุม เบิกตาด้วยความอึ้ง ทำได้เพียงถมึงตาจ้องชายหนุ่มตรงหน้าอย่างต่อว่า
ให้ตายเถอะ…
ทำเกินไปแล้ว!
ไม่คิดเลย…ว่าจะใช้แผนหนุ่มรูปงาม…
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี