แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1571

บทที่ 1571 นึกไม่ถึงว่าจะดูการ์ตูนอยู่

ผู้อาวุโสสูงสุดนั่งจิบชาในมืออย่างสบายใจ เขามองเยี่ยหวันหวั่นแล้วยิ้มบอกว่า “ท่านหัวหน้า วางใจเถอะครับ ผลการพิสูจน์จริงร้อยเปอร์เซ็นต์แน่นอน ไม่มีทางมีปัญหาอะไรแน่นอน”

เยี่ยหวันหวั่นไม่สงสัยคำพูดของผู้อาวุโสสูงสุดอยู่แล้ว แต่ไม่เคยนึกเลยว่าเนี่ยอู๋โยวที่อยู่ในตระกูลเนี่ยตอนนี้ จะเป็นตัวปลอมจริงๆ…

“โอเค ฉันเข้าใจแล้ว ห้ามบอกเรื่องนี้กับใครเด็ดขาด” เยี่ยหวันหวั่นมองผู้อาวุโสสูงสุดแล้วกำชับ

ผู้อาวุโสสูงสุดลุกขึ้นพยักหน้า “ท่านหัวหน้าสบายใจได้ครับ ผมรู้ดีว่าอะไรควรพูดไม่ควรพูด”

เอ่ยจบ ผู้อาวุโสสูงสุดก็หมุนตัวเดินออกจากห้องไป

พอผู้อาวุโสสูงสุดออกไป เยี่ยหวันหวั่นก็หยิบเอกสารฉบับนั้นขึ้นมา เธอขมวดคิ้วแน่น ไม่นึกเลยว่าคำไหว้วานของอี้สุ่ยหานจะก่อให้เกิดคลื่นลูกใหญ่อย่างนี้

ไม่นาน เยี่ยหวันหวั่นออกจากพันธมิตรอู๋เว่ย ขับรถมุ่งหน้าไปยังบ้านของอี้สุ่ยหาน

“อี้สุ่ยหาน…”

เยี่ยหวันหวั่นเคาะประตู ยืนตะโกนเรียกอยู่หน้าบ้าน

ครู่หนึ่ง ประตูบ้านถูกเปิดออก อี้สุ่ยหานใส่ชุดนอน มองเยี่ยหวันหวั่นด้วยท่าทางเหมือนคนเพิ่งตื่น

“จอมยุทธ์อี้ เรื่องที่คุณให้ฉันไปสืบคราวก่อน ได้เรื่องแล้วนะ” เยี่ยหวันหวั่นรีบเอ่ย

“อืม เข้ามาคุยข้างในสิ” อี้สุ่ยหานหันหลังเดินเข้าบ้าน “เข้ามาแล้วปิดประตูด้วย”

เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก

พอเดินเข้าไปในบ้าน อี้สุ่ยหานนั่งลงบนโซฟาแล้วเปิดโทรทัศน์ดู

เยี่ยหวันหวั่นหันไปมองจอโทรทัศน์ มุมปากกระตุกเล็กน้อย…กะ…การ์ตูน…

“ได้เรื่องว่ายังไงบ้าง” อี้สุ่ยหานเอ่ยถามโดยไม่ยอมละสายตาจากจอโทรทัศน์ซักนิด

“อืม จอมยุทธ์อี้ เกิดเรื่องแล้ว…คุณหนูรองตระกูลเนี่ยคนนั้น ไม่ใช่ตัวจริง เป็นตัวปลอม” เยี่ยหวันหวั่นรีบกล่าว

“อ้อ…”

อี้สุ่ยหายพยักหน้าอย่างไม่สะทกสะท้าน “อีกเดี๋ยวค่อยว่ากัน…ดูตอนนี้จบก่อน…”

เยี่ยหวันหวั่นอึ้ง ช่วยจริงจังหน่อยได้ไหมเนี่ย การ์ตูนมันสนุกขนาดนั้นเลยรึไง?!

ถึงในใจจะคิดอย่างงี้ แต่เยี่ยหวันหวั่นกลับไม่กล้าพูดอะไร ทำได้แค่รอให้อี้สุ่ยหานดูการ์ตูนจนจบตอน

รอไปรอมา เวลาก็ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว

อี้สุ่ยหานทำหน้าเหมือนผิดหวังเล็กน้อย จากนั้นก็ยกรีโมตขึ้นกดปิดโทรทัศน์

“ผลการตรวจสอบเป็นยังไงบ้าง เมื่อกี้เธอว่าไงนะ” อี้สุ่ยหานนั่งบนโซฟา มองเยี่ยหวันหวั่นขณะถาม

เยี่ยหวันหวั่นถึงกับพูดไม่ออก บิดาเอ็งเถอะ…

“จอมยุทธ์อี้ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ แล้วนะ คุณหนูรองตระกูลเนี่ย แม่ของถังถังเป็นตัวปลอม เธอไม่ใช่ตัวจริง” ท่ามกลางความจนใจ เยี่ยหวันหวั่นทำได้เพียงพูดทวนอีกครั้ง

“เธอรู้ได้ยังไง” อี้สุ่ยหานกล่าว

เยี่ยหวันหวั่นทำหน้างง “ก็คุณให้ฉันไปสืบไม่ใช่เหรอ?”

“อ้อ ตอนนั้นฉันแค่พูดไปอย่างงั้นเอง แล้วเธอมีหลักฐานไหม” อี้สุ่ยหานพูดด้วยใบหน้าไร้อารมณ์

“มี” เยี่ยหวันหวั่นเดินเข้ามา แล้วยื่นเอกสารฉบับนั้นให้อี้สุ่ยหาน

อี้สุ่ยหานรับเอกสารไป จ้องอยู่ครู่หนึ่งก็กล่าวว่า “อ่านไม่ออก เธอบอกมาเลยแล้วกัน”

“นี่เป็นรายงานผลการพิสูจน์ความเป็นแม่ลูกของถังถังกับเนี่ยอู๋โญว DNA ของทั้งสองไม่ตรงกัน พวกเขาไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางสายเลือดเลยซักนิด!” เยี่ยหวันหวั่นอธิบาย