แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1603

บทที่ 1603 มีมิตรภาพกับคุณชายใหญ่เสิ่น

“หึๆ…รุ่นน้องคนนี้ใจลอยไปหน่อยนะ” จางจั้วเหนียนจ้องเยี่ยหวันหวั่นพลางหัวเราะเยาะเอ่ย

“มีธุระอะไร” เยี่ยหวันหวั่นถามอย่างติดรำคาญ

“ไม่มีอะไร แค่อยากบอกหลักการรุ่นน้องสักข้อ” จางจั้วเหนียนเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง

“โอ้ หลักการอะไร รุ่นพี่ไม่ต้องเกรงใจลองบอกให้ฟังทีสิคะ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยอย่างไม่ใคร่สนใจนัก

จางจั้วเหนียนคนอย่างนี้ อาศัยว่าตัวเองมีประสบการณ์ในโรงเรียนชื่อเยี่ยนหน่อยก็รังแกนักเรียนใหม่ไปทั่ว ภารกิจที่โรงเรียนบังคับให้เขาทำ เขาไม่ทำให้สำเร็จแต่กลับปล่อยให้นักเรียนใหม่ทำสำเร็จแทนเขา

คนพรรค์นี้ เยี่ยหวันหวั่นไม่อยากแม้แต่สบตาพิจารณาโดยตรงจริงๆ

“ในโรงเรียนชื่อเยี่ยน ถ้าไม่แบ่งชนชั้นทางสังคม ไม่ฟังคำรุ่นพี่ ผลที่ตามมาจะร้ายแรงมาก…ร้ายแรงหน่อยก็ตายอนาถ เบาลงหน่อยก็ไม่สามารถอยู่ในโรงเรียนชื่อเยี่ยนได้อีกนะ” จางจั้วเหนียนจ้องเยี่ยหวันหวั่นพลางยกมุมปากน้อยๆ

“งั้นเหรอ งั้นฉันก็อยากลองเจอดูหน่อยค่ะ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยเสียงเย็น

ก็แค่ทหารรับจ้างระดับ C คนหนึ่ง ยังมองตัวเองเป็นหัวโจกโรงเรียนชื่อเยี่ยนจริงน่ะเหรอ!

“หึ…” จางจั้วเหนียนจ้องเยี่ยหวันหวั่น “ไม่เลว ฉันนับถือความใจกล้าอย่างนี้ของเธอ แต่คนคมเกินไปจะบาดตัวเองเอาได้นะ”

โจวฝูกับโจวเทายืนอยู่ด้านข้าง โจวฝูนึกว่าจางจั้วเหนียนจะระเบิดโทสะแล้วสั่งสอนเยี่ยหวันหวั่นหนักๆ สักยก

แต่ที่ทำให้โจวฝูนึกไม่ถึงคือ จางจั้วเหนียนไม่ลงมือใดๆ หลังพูดประโยคนั้นกับเยี่ยหวันหวั่นจบก็หันตัวพาทหารรับจ้างระดับ C คนอื่นๆ จากไป

หลังจางจั้วเหนียนจากไป ทหารรับจ้างเก่าที่ค่อนข้างมีประสบการณ์คนหนึ่งก็เดินมาข้างตัวเยี่ยหวันหวั่นแล้วขมวดคิ้วมุ่นเอ่ย “รุ่นน้องเยี่ย เธอหุนหันเกินไปจริงๆ…”

ได้ยินดังนั้นเยี่ยหวันหวั่นไม่เข้าใจอยู่บ้าง “หุนหัน?”

“ใช่ หุนหันเกินไปแล้ว…” ชายหนุ่มถอนหายใจ “รุ่นน้องเยี่ย เธอเพิ่งเข้ามาในประตูของโรงเรียนชื่อเยี่ยน ยังไม่เข้าใจโรงเรียนชื่อเยี่ยนดี จางจั้วเหนียนคนนั้นไม่ใช่คนที่จะแหย่ได้ง่ายๆ…”

“ทำไมเหรอ ก็แค่ทหารรับจ้างระดับ C นี่ มีอะไรเจ๋งกัน เดี๋ยวผ่านไปบิดาก็ขึ้นระดับ C ได้เหมือนกัน”

จู่ๆ หลี่ซินก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าไม่พอใจ

“รุ่นน้องเนี่ยอย่ากลัวไป จางจั้วเหนียนไม่กล้าทำอะไรเธอหรอกก็แค่ขี้คุยเก่ง ฉันละอยากดูว่าเขาจะทำให้เธออยู่ไม่ได้ยังไง” หลี่ซินเอ่ยกับเยี่ยหวันหวั่น

“หลี่ซิน นายเพิ่งมาโรงเรียนชื่อเยี่ยนนานเท่าไร แค่สามเดือนจะไปรู้อะไร…” ชายหนุ่มเหล่มองหลี่ซิน “ถ้าจางจั้วเหนียนเป็นทหารับจ้างระดับ C นั่นยังจัดการง่าย แต่จางจั้วเหนียนนิสัยเจ้าเล่ห์มาก หัวฉลาด อยู่ในกลุ่มทหารรับจ้างระดับสูงได้ เรียกพี่เรียกน้องกับทหารรับจ้างระดับสูงพวกนั้น ว่ากันว่าจ้างจั้วเหนียนมีมิตรภาพนิดหน่อยกับรุ่นพี่เทพแห่งความตายด้วย!”

เดิมทีเยี่ยหวันหวั่นไม่สนใจใดๆ แต่เมื่อได้ยินฉายาเทพแห่งความตายเธอก็ชะงักทันควัน

เทพแห่งความตาย…ฉายานี้ไม่ใช่ถูกนายทุนใหญ่ตระกูลเสิ่นซื้อไปแล้วหรอกเหรอ…

“เทพแห่งความตาย? เทพแห่งความตายไหน คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น?” เยี่ยหวันหวั่นถามโดยไม่รู้ตัว

ได้ยินเยี่ยหวันหวั่นพูดเช่นนี้ ชายหนุ่มพลันงงงัน เยี่ยหวันหวั่นเพิ่งมาโรงเรียนชื่อเยี่ยนได้แค่สองวันแต่กลับรู้ตัวตนของเทพแห่งความตายชัดเจนแจ่มแจ้ง…

“เชี่ย…คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่น…ตระกูลเสิ่นไหน อย่าบอกนะว่าเป็นตระกูลเสิ่นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของรัฐอิสระนั้น…” หลี่ซินมีสีหน้าเปี่ยมความตกใจ

สี่ตระกูลใหญ่ ตระกูลไหนไม่มีชื่อเสียงสะท้านสะเทือนรัฐอิสระบ้าง เนี่ย จี้ เสิ่น หลิง สี่สกุลนี้น่ากลัวเกินไปแล้ว

“ใช่น่ะสิ ตระกูลเสิ่นของรัฐอิสระนั่นแหละ!” ชายหนุ่มพยักหน้ารัว “ยิ่งไปกว่านั้นนะ ว่ากันว่าคุณชายใหญ่เสิ่นยังเป็นทหารรับจ้างระดับ S ขึ้นไปด้วย คฤหาสน์ของทหารรับจ้างระดับ S มากมายของโรงเรียนชื่อเยี่ยน ทั้งหมดนั้นก็เป็นผลงานชิ้นเอกของคุณชายใหญ่เสิ่น เขาสร้างให้โรงเรียน…” ชายหนุ่มพยักหน้าเอ่ย

————————————————————————————–

บทที่ 1604 จงใจทำให้ลำบาก

เยี่ยหวันหวั่นนิ่งเงียบ นึกไม่ถึงสักนิดเดียว คุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นใช้ได้นี่ นึกไม่ถึงว่าจะอยู่ในโรงเรียนชื่อเยี่ยนได้ดีทีเดียว

“รุ่นน้องเยี่ย…เมื่อกี้คิดซะว่าฉันไม่ได้พูดอะไรแล้วกัน ไอ้ลูกหมาอย่างจางจั้วเหนียนนั่น…ฉันแหย่ไม่ไหว…” หลี่ซินรีบเอ่ยกับเยี่ยหวันหวั่น