บทที่ 1817 ขอแต่งงานในที่สาธารณะ
มองเงาด้านหลังที่จากไปของชิวหลีควน ใบหน้าของโจวเทาก็ฉายแววดูถูกและเย็นชา
เล่นอะไรกัน รองประธานของบริษัทผุๆ ก็กล้ามาข่มขู่อวดอำนาจใส่เขาถึงที่นี่ ถ้าไม่เห็นแก่หน้าเถ้าแก่ใหญ่ ไม่ได้นัดหมายก็แจ้นมาแล้วละก็ แม้แต่หน้าเขาก็จะไม่ได้เจอด้วยซ้ำ
ตอนนี้เถ้าแก่ใหญ่ยังไม่ได้ยอมรับความสัมพันธ์กับกู้เยว่เจ๋อ ก็กล้าคิดว่าตัวเองเป็น ‘ลูกเขย’ แล้วเหรอ?
ขอให้เถ้าแก่ใหญ่อย่าเป็นเหมือนข่าวลือที่ว่าถูกใจกู้เยว่เจ๋อคนอย่างนั้นเข้าจริงๆ …
…
ในวันเดียวกันนั้น สำนักงานใหญ่ของซิงเฉินกรุ๊ป เยี่ยหวันหวั่นกำลังเปิดประชุมเบื้องบน
ซิงเฉินนี้เป็นอุตสาหกรรมภายใต้การบริหารของผู้อาวุโสรอง เดิมทีเยี่ยหวันหวั่นไม่อยากเข้ามายุ่งมากนักแต่ผู้อาวุโสรองก็โทรมาหาหลายครั้ง อยากให้เธอไปที่สำนักงานใหญ่ให้ได้ ต่อให้ไม่ทำอะไรแค่โผล่หน้าไปก็พอ ราวกับเธอไปซิงเฉินสักรอบ เขาก็เหมือนได้หน้ามากยังไงยังงั้น
เยี่ยหวันหวั่นหมดหนทางจึงจำต้องไปเปิดการประชุมที่สำนักงานใหญ่
ระหว่างการประชุมทุกอย่างปกติดี แต่สีหน้าของกรรมการผู้จัดการบางสาขากลับแปลกไปอยู่บ้าง พวกเขามองเธอและมีท่าทางเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ยังลังเล
“มีเรื่องอะไรก็พูดมาตรงๆ เถอะ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย
“แค่ก…” สุดท้ายก็เป็นกรรมการผู้จัดการโจวที่ก่อนหน้านี้รับหน้าที่ต้อนรับเยี่ยหวันหวั่นเรียบเรียงคำพูดก่อนที่จะเอ่ยว่า “เถ้าแก่ครับ ช่วงนี้ทางฝั่งของกู้กรุ๊ปคะยั้นคะยอจะติดต่อสานสัมพันธ์กับเรา เหมือนมีเจตนาจะร่วมมือ ไม่ทราบว่าเถ้าแก่คิดเห็นยังไงครับ”
ความจริงคือช่วงนี้มีข่าวลือแพร่สะพัดไปต่างๆ นานา พวกเขาก็ไม่รู้ว่าควรเชื่อใครดี
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย “หลายวันก่อนฉันไม่ได้ประกาศไปแล้วเหรอ หรือว่ายังต้องให้ฉันประกาศอีกรอบ?”
เหล่ากรรมการผู้จัดการที่นั่งอยู่ต่างมองหน้าสบตากัน หรือว่าแฟนของเถ้าแก่คือท่านนั้นของตระกูลซือจริงๆ?
ถึงแม้เยี่ยหวันหวั่นจะพูดไปแล้ว คนที่นั่งอยู่ก็ยังคงไม่กล้าแน่ใจนัก ยังไงเสียเรื่องของความรู้สึกก็ซับซ้อน ถึงแม้เถ้าแก่จะเป็นเถ้าแก่ของพวกเขา แต่ก็เป็นผู้หญิง ใครจะรู้ว่าเธอเป็นอย่างที่กู้เยว่เจ๋อพูดจริงหรือเปล่า กำลังงอนอยู่หรือเปล่า
ดังนั้นพวกเขายังคงต้องรอดูอีกหน่อยดีกว่า…
ไว้ทางฝั่งตระกูลกู้มั่นคงก่อนค่อยว่ากัน ไม่งั้นถ้าล่วงเกินไปแล้ว ผลลัพธ์สุดท้ายกลับกลายเป็นลูกเขยของพวกเขาจริงๆ งั้นก็ไม่ซวยแย่เหรอ
…
เยี่ยหวันหวั่นไม่สนใจความคิดในใจของคนพวกนั้น ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่อย่างใจลอย
สุดท้ายรอจนจบการประชุม เยี่ยหวันหวั่นก็ไปที่จูเสินสือไต้หนึ่งรอบ
เพิ่งมาถึงบริษัท กงซวี่ก็รีบร้อนพุ่งเข้ามาหาเธอ บอกว่าสืบถามได้ข่าวล่าสุดเกี่ยวกับกู้เยว่เจ๋อมา
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยถาม “ข่าวอะไร”
กงซวี่จึงเล่าอย่างเร็วปร๋อ “พี่เยี่ย ผมสืบถามได้ความว่าหลายวันมานี้กู้เยว่เจ๋อแอบลับๆ ล่อๆ ติดต่อกับบริษัทจัดงานแต่งแห่งหนึ่ง ผมยังสืบได้ว่าเขานัดพบกับเถ้าแก่ของโรงแรมแกรนด์ข่ายตี๋ แล้วก็ๆ ผมสืบได้ว่าเขาช่วงนี้เขาสั่งแหวนเพชรราคาแพงหูฉี่จาก CL ด้วย!”
เยี่ยหวันหวั่นตบไหล่กงซวี่เบาๆ แล้วเอ่ยอย่างเปี่ยมไปด้วยความจริงใจ “เบบี๋ซวี่ นายเปลี่ยนอาชีพไปเป็นปาปารัสซีได้แล้ว จริงๆ นะ ถ้านายเป็นศิลปินจะเสียความสามารถไปเปล่าๆ นะ”
กงซวี่ได้ยินดังนั้นกลับมีสีหน้าดีใจ “ของมันแหงอยู่แล้ว ผมเป็นคนที่มีความสามารถรอบด้านไง! พี่เยี่ยเซ็นสัญญากับผมได้กำไรก้อนโตแล้ว! เฮ้ย ไม่สิ พี่เยี่ยอย่านอกเรื่องสิ เดี๋ยวค่อยชมผมทีหลัง! คุยเรื่องหลักกับผมก่อนสิ!
ผมจะบอกพี่นะ ไม่ใช่แค่นั้น เจ้ากู้เยว่เจ๋อนั่นยังแอบนัดนักข่าวมีชื่อทั้งหมดในวงการ และเชิญพวกเขาไปที่โรงแรมแกรนด์ข่ายตี๋พรุ่งนี้ตอนเย็นเวลาสองทุ่มด้วย!”
เยี่ยหวันหวั่นอับจนคำพูดอยู่บ้าง “แล้วไง นายอยากจะพูดอะไรกันแน่”
กงซวี่เอ่ยอย่างตื่นเต้น “นี่ยังไม่ชัดเจนพออีกเหรอพี่เยี่ยของผม! เบาะแสต่างๆ บอกว่ากู้เยว่เจ๋อวางแผนมานานแล้วว่าจะขอพี่แต่งงานในที่สาธารณะพรุ่งนี้ตอนเย็นสองทุ่ม!”
————————————————————-
บทที่ 1818 น่าเบื่อจริงๆ
ในขณะเดียวกันกับที่กงซวี่กำลังเล่าข้ออนุมานเหล่านี้ของตัวเองกับเยี่ยหวันหวั่นอย่างน้ำไหลไฟดับนั้น ภายในคฤหาสน์แห่งหนึ่งในเมืองหลวง หลินเชวียก็กำลังพูดแบบเดียวกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี