แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1859
บทที่ 1859 นายลองไปถามที่วัดเส้าหลินดู
ผู้อาวุโสใหญ่มองสืออีแต่กลับพูดไม่ออก ชายคนนี้เป็นคนโง่งมหรือไม่ ทั้งก้าวทะยานคลื่น ทั้งเจ็ดสิบสองเคล็ดวิชาที่สาบสูญของเส้าหลิน…ระฆังทองอาภรณ์เหล็ก…เขาดูหนังมากไปหรือเปล่า?!
“อาจารย์…อาจารย์สอนผมเถอะ…ผมไปทำธุรกิจที่ต่างประเทศมาหลายปี แต่ตอนที่ได้พบอาจารย์ ผมก็รู้ว่าผมยังสนใจศิลปะการต่อสู้อยู่…” หลังจากที่ถูกผู้อาวุโสใหญ่โจมตีก็ไม่ท้อถอย แต่กลับมองมาที่เยี่ยหวันหวั่นแทน
เมื่อได้ยินสืออีพูดจบ เยี่ยหวันหวั่นก็ขมวดคิ้ว “ก้าวทะยานคลื่น…ระฆังทอง…อาภรณ์เหล็ก…”
“ใช่ๆๆ…” สืออีพยักหน้ารัวๆ
“นายจะทำได้เหรอ…ฉันก็อยากเรียนเหมือนกัน” เยี่ยหวันหวั่นถอนหายใจ “ถ้ามันไม่ได้จริงๆ…ไม่งั้นนะ นายลองไปถามที่วัดเส้าหลินดูไหม…”
ไม่เพียงแต่ผู้อาวุโสใหญ่ที่ต้องการให้เขาออกไปให้พ้นๆ แม้แต่หญิงสาวเองก็คิดเช่นนั้น…หรือว่าสืออีหมกมุ่นอยู่กับนิยายกำลังภายในมากเกินไป ที่ไหนมีสอนเรื่องพวกนี้กัน ถ้ามีละก็เธอยินดีทุ่มเงินทั้งหมดเพื่อเรียนวิทยายุทธ์เหล่านี้…
เป่ยโต่วถูกซือป๋ออี้ซัดไปหนึ่งหมัดจนร่างกระแทกกับกำแพงที่อยู่ไม่ไกลนักจนพังทลาย แต่คนกลับไม่เป็นอะไร…เพราะเป่ยโต่วมีสมรรถภาพร่างกายที่ดีและทนต่อการต่อสู้ได้มาก...ระฆังทองอาภรณ์เหล็ก
หากนี่เป็นการฟันเป่ยโต่วด้วยอาวุธแล้วละก็ นั่นไม่ต้องเสียเลือดเนื้อกันเลยเหรอ
“ก็ได้ๆ…” สุดท้าย สืออีก็ยิ้มด้วยความเขินอาย แน่นอนว่าเทพนิยายล้วนเป็นเรื่องโกหก ยังคิดว่าอาจารย์เหล่านี้เหมือนกับในนิยายหรือในทีวีเลย…
ก่อนที่เยี่ยหวันหวั่นจะพูดอะไรต่อ ห่างไปไม่ไกลก็มีเสียงดังสนั่นลอยมา เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเป่ยโต่ว ชีซิง และผู้อาวุโสสามที่เข้าโจมตีพร้อมกัน ซือป๋ออี้ก็ไม่สามารถต้านทานได้จนต้องถอยห่างไปหลายสิบก้าว
“ศิษย์น้อง ฉันมีเรื่องต้องคุยกับเธอ” ซือป๋ออี้แหกปากดังลั่น
สิ้นเสียง เยี่ยหวันหวั่นก็ขอให้เป่ยโต่วกับชีซิงวางมือก่อน แล้วหันไปยิ้มเยาะซือป๋ออี้ “ว่ามา”
“เฮอะ…คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าเก้าจะเสน่ห์ร้ายไม่เบา…สามารถพาตัวผู้นำของพันธมิตรอู๋เว่ยชื่อดังจากรัฐอิสระกลับมาได้…” ซือป๋ออี้เอ่ยพลางจ้องเยี่ยหวันหวั่น
เมื่อฟังจบ เยี่ยหวันหวั่นก็ยกยิ้มเบาๆ คำพูดแบบนี้เธอชอบฟัง
ซือป๋ออี้มองเยี่ยหวันหวั่นแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย คราวนี้เขาคำนวณผิดพลาด…
แต่ไม่ว่าใครก็คิดไม่ถึงว่าเยี่ยหวันหวั่น แท้จริงแล้วคือไป๋เฟิงผู้นำแห่งพันธมิตรอู๋เว่ย...
แน่นอนว่าไป๋เฟิงหายตัวไปหลายปี เป็นเพราะถูกซือเยี่ยหานหรือเจ้าเก้าพาตัวกลับมา มิน่าล่ะ มิน่า…พันธมิตรอู๋เว่ยในตอนหลังจึงกลายเป็นเศษทรายที่กระจัดกระจาย…กองกำลังจำนวนมากที่เคยล่ำลือกันว่าไป๋เฟิงแห่งพันธมิตรอู๋เว่ยได้ตายไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงควบคุมสมาคมอู๋เทียนจากระยะไกล และเข้าโจมตีพันธมิตรอู๋เว่ย เดิมทีเขาต้องการที่จะรวบรวมกองกำลังจำนวนมาก เพื่อทำลายพันธมิตรอู๋เว่ยใครคราวเดียว แล้วดูดซับพลังการต่อสู้ของพันธมิตรอู๋เว่ยเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้ตัวเอง
แต่อูฐผอมตายยังตัวใหญ่กว่าม้า แม้ว่าพันธมิตรอู๋เว่ยจะสูญเสียผู้นำไป๋เฟิง แต่กลับแข็งแกร่งอย่างน่าสะพรึงกลัว และสมาคมอู๋เทียนก็ไม่สามารถเอาชนะได้…
เดิมทีแผนของเขานั้นไร้ที่ติ แค่หลอกใช้คนใกล้ตัวฆ่าเจ้าเก้าทิ้ง แต่ใครจะไปคิดว่าเจ้าเก้าจะพาผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยกลับมา และที่น่าหงุดหงิดยิ่งกว่านั้นก็คือกลัวว่าผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยคนนี้จะได้ความทรงจำกลับคืนมาแล้ว และกลับมาควบคุมพันธมิตรอู๋เว่ยอีกครั้ง…เรื่องนี้ค่อนข้างยุ่งยากแล้ว
“เหอะๆ…เยี่ยหวันหวั่น…ไม่ใช่สิ ควรจะเป็นไป๋เฟิง...ผู้นำไป๋…ฉันว่าหนทางระหว่างเรายังอีกยาวไกลนะ” ซือป๋ออี้กล่าวยิ้มๆ
“จริงเหรอ ไหนลองพูดให้ฟังหน่อย” เยี่ยหวันหวั่นตอบ
เธออยากเห็นนักว่า พี่ใหญ่ซือป๋ออี้แห่งตระกูลซือจะมาไม้ไหนอีก
——————————————————
บทที่ 1860 ฉันตกใจหนักมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี