แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 2113
สรุปบท บทที่ 2113 ทรงเสน่ห์ล่มแคว้นมิปรุงแต่ง ยอดชายเป็นหนึ่งเลิศล้ำ / บทที่ 2114 นายแห่งอาชูร่ามาแล้ว: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
อ่านสรุป บทที่ 2113 ทรงเสน่ห์ล่มแคว้นมิปรุงแต่ง ยอดชายเป็นหนึ่งเลิศล้ำ / บทที่ 2114 นายแห่งอาชูร่ามาแล้ว จาก แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดย Internet
บทที่ บทที่ 2113 ทรงเสน่ห์ล่มแคว้นมิปรุงแต่ง ยอดชายเป็นหนึ่งเลิศล้ำ / บทที่ 2114 นายแห่งอาชูร่ามาแล้ว คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายจีนปัจจุบัน แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
บทที่ 2113 ทรงเสน่ห์ล่มแคว้นมิปรุงแต่ง ยอดชายเป็นหนึ่งเลิศล้ำ
เวลานี้ เยี่ยหวันหวั่นรู้สึกมึนงงแล้ว เธอไม่คาดคิดเลยว่าตัวเองกับเป่ยโต่วและชีซิงจะรู้จักกันแบบนี้
อีกอย่าง ความโง่ของเป่ยโต่วไม่ใช่การเสแสร้งจริงๆ เขาโง่แบบนั้นมาตั้งแต่เด็กแล้ว โง่ขนานแท้
….
ฉากสลับสับเปลี่ยนไปอีกครั้ง
สถานการณ์น้อยใหญ่มากมาย ความทรงจำเล็กๆ น้อยๆ หลั่งไหลเข้าสู่ส่วนลึกในสมองของเยี่ยหวันหวั่น
ความทรงจำบางส่วน ชัดเจนแจ่มแจ้ง แต่ความทรงจำบางส่วน กลับเลือนรางมาก ราวกับตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย
เธอเข้ากับพ่อแม่ไม่ได้อยู่บ่อยครั้ง เคยทะเลาะต่อยตีกับเนี่ยอู๋หมิงผู้เป็นพี่ชาย ถูกสวะหมาซัดจนลงไปกองกับพื้น กระวนกระวายและร้อนรนตอนคลอดถังถัง ขัดแย้งและมีความลับเล็กๆ น้อยๆ กับซือเยี่ยหาน
ทันใดนั้น จู่ๆ เยี่ยหวันหวั่นก็มาโผล่ที่ห้องหนังสือห้องหนึ่ง
เด็กสาวสวยสะพรั่งขึ้นมาก นั่งอยู่ที่โต๊ะหนังสือด้านข้าง มือเท้าคาง มองดูชายหนุ่มที่เป็นหนึ่งไม่มีสองบนโลกหล้าคนนั้นด้วยความหลงใหล
“ทรงเสน่ห์ล่มแคว้นมิปรุงแต่ง ยอดชายเป็นหนึ่งเลิศล้ำ…”
ภายในดวงตาของเด็กสาวอัดแน่นไปด้วยความรัก ราวกับได้รับการเติมเต็มทุกอย่างจากชายหนุ่มคนนี้แล้ว
ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาไร้ที่ติ คมคายชัดเจน มุมปากฉาบรอยยิ้มราบเรียบเอาไว้ตลอด ภายในดวงตาที่ราวกับจะมอมเมาคนได้คู่นั้นเต็มไปด้วยความอ่อนโยงามสง่าโดยไม่เจตนา
“อู๋โยว”
ชายหนุ่มวางกระดาษกับปากกาในมือลง ดวงตาเจือรอยยิ้ม มองเด็กสาวด้วยความอ่อนโยน
จู่ๆ เหตุการณ์ก็หมุนสลับ ฟ้าดินพลิกผัน เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับจี้ซิวหร่านถูกฉีกกระชากออกเป็นชิ้นๆ ราวกับแผ่นกระดาษ
ในส่วนลึกของสมอง ชายหนุ่มเงียบงันไม่พูดจา เพียงดีดนิ้วเบาๆ ครั้งหนึ่ง มาถึงตรงนี้ ความทรงจำทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับจี้ซิวหร่าน ก็เลือนหายไปหมดแล้ว
“อ๋า!”
เยี่ยหวันหวั่นสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที เหงื่อชุ่มไปทั่วศีรษะแล้ว
ผู้อำนวยการโรงแรียนชื่อเยี่ยนที่อยู่ด้านข้างขมวดคิ้วแน่น จ้องมองเยี่ยหวันหวั่น ด้วยสีหน้าที่แปลกประหลาด
“ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ…” เยี่ยหวันหวั่นพึมพำ มองไปที่ผู้อำนวยการโรงเรียนชื่อเยี่ยนทันที
“เงียบก่อน” ผู้อำนวยการโรงเรียนชื่อเยี่ยนจ้องมองเยี่ยหวันหวั่น “เธอเห็นอะไรบ้าง”
“ดูเหมือนฉันจะลืมเลือนความทรงจำบางส่วนไป…” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยอย่างใช้ความคิด
“อันที่จริง เธอเสียความทรงจำทั้งหมดไป มีเหตุการณ์น้อยใหญ่มากมาย จะคลุมเครือหรือลืมไปบ้างก็เป็นเรื่องปกติ แต่ว่า…เรื่องราวส่วนใหญ่ นอกจากจะเป็นสิ่งที่จิตใต้สำนึกของเธอเลือกจะที่ไม่ยอมจดจำเองแล้ว ก็ไม่มีทางลืมลงหรอก” ผู้อำนวยการกล่าว
“ไม่ยอมจดจำเองงั้นเหรอ”
เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้ว อย่างเช่นเรื่องของกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์ คุณตา แถมยังมีเรื่องของผู้นำกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์คนปัจจุบันคนนั้นอีก เป็นเพราะเธอไม่อยากนึกถึงงั้นเหรอ
แล้วเกิดอะไรขึ้นกับจี้ซิวหร่าน เศษเสี้ยวทุกอย่างนั้น ทำให้เธออกสั่นขวัญแขวน
“ความทรงจำทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับจี้ซิวหร่านฉันนึกไม่ออกเลย…ถึงขั้นที่ว่ามีฉากหนึ่งโผล่ขึ้นมา เขาอยู่ในส่วนลึกของสมองฉัน ดีดนิ้วครั้งหนึ่ง จากนั้นความทรงจำทั้งหมดที่เกี่ยวกับเขาก็สลายหายไป…” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยออกไปตามจิตใต้สำนึก
พอเยี่ยหวันหวั่นพูดจบ ผู้อำนวยการโรงเรียนชื่อเยี่ยนก็ถึงบางอ้อแล้ว “มิน่าล่ะ…เคยมีคนสะกดจิตเธอก่อนที่จะมาถึงฉันจริงๆ น่าจะผนึกความทรงจำบางส่วนของเธอเอาไว้อย่างสิ้นเชิงแล้ว ถ้าเป็นอย่างที่เธอบอก น่าจะเป็นจี้ซิวหร่านที่ผนึกความทรงจำทั้งหมดระหว่างเธอกับเขาไว้ แม้แต่ฉัน…ก็น่ากลัวว่าจะไม่มีความสามารถพอจะทำให้เธอนึกออกได้”
จี้ซิวหร่าน นักเรียนที่เขาสุดแสนจะภาคภูมิใจ ความเข้าใจในวิชาสะกดจิต เหนือล้ำกว่าอำนวยการอย่างเขาไปไกลโขตั้งนานแล้ว
“จี้ซิวหร่านเคยสะกดจิตฉัน…ทำไมกันล่ะ เขาทำแบบนี้มีจุดประสงค์อะไร…” เยี่ยหวันหวั่นจิตใจว้าวุ่นอยู่บ้าง
“แค่ต้องใช้เวลาสินะ…”
เยี่ยหวันหวั่นพึมพำ
ผู้อำนวยการโรงเรียนชื่อเยี่ยนยืนยันด้วยสีหน้าหนักแน่น “เธอพูดถูกแล้ว แต่มีอยู่ข้อหนึ่ง ถ้าหากเป็นตัวเธอเองที่ไม่อยากจะนึกถึงความทรงจำบางอย่าง แบบนั้นถึงจะอาศัยความช่วยเหลือจากภายนอกยังไงก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะ”
จากคำพูดของผู้อำนวยการเฒ่า ดูเหมือนว่าความทรงจำส่วนที่เหลือ เธอต้องพึ่งพาตัวเองเพื่อที่จะได้นึกออกอย่างเดียวแล้ว
เยี่ยหวันหวั่นก็ไม่รีบร้อนเช่นกัน ความทรงจำส่วนใหญ่ก็นึกขึ้นได้พอสมควรแล้ว แต่ส่วนนั้นที่ยังนึกไม่ออก ก็ต้องเป็นไปตามที่ผู้อำนวยการโรงเรียนชื่อเยี่ยนบอก ทำได้แค่ใช้เวลาให้ค่อยๆ ฟื้นฟูกลับมา
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความสามารถคนแล้ว
“อู๋โยวเอ้ย เธอติดหนี้คะแนนเกียรติยศโรงเรียนชื่อเยี่ยนสามล้านกว่าแต้มนะ จำได้รึยัง” ทันใดนั้น ผู้อำนวยการโรงเรียนชื่อเยี่ยนก็พลันยิ้มละไมมองเยี่ยหวันหวั่นแล้วกล่าวขึ้นมา
พอสิ้นเสียงของผู้อำนวยการโรงเรียนชื่อเยี่ยน เยี่ยหวันหวั่นก็ตบหน้าผากอย่างแรง “เรื่องนี้ดูเหมือนจะนึกไม่ออกเลยจริงๆ…ท่านผู้อำนวยการคะ กลับไปแล้วฉันจะค่อยๆ นึกนะคะ ลาก่อน!”
ไม่รอให้ผู้อำนวยการโรงเรียนชื่อเยี่ยนได้อ้าปากพูด เยี่ยหวันหวั่นก็เผ่นหนีไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว
การสะกดจิตในครั้งที่สี่นี้ใช้พลังงานมากเหลือเกิน หลังจากออกมาจากโรงเรียนทหารรับจ้างชื่อเยี่ยนแล้ว ร่างกายของเยี่ยหวันหวั่นก็อ่อนล้ามาก ราวกับเรี่ยวแรงทั้งหมดถูกสูบจนกลวงโบ๋
ในเวลาเดียวกัน จู่ๆ ก็มีแขกมาเยือนพันธมิตรอู๋เว่ย
เมื่อเห็นนายแห่งอาชูร่าและบอดี้การ์ดหน้าดำที่ตามมาด้านหลังอยู่หน้าประตู เป่ยโต่วก็ตกใจจนขนลุกชันแล้ว
“ซวยแล้ว! นาย…นายแห่งอาชูร่า! นายแห่งอาชูร่ามาถึงบ้านแล้ว! พี่น้องทั้งหลาย หยิบอาวุธเร็ว!”
“ใช่ๆๆ หยิบอาวุธเร็ว! จัดการพวกเขาซะ!”
…………………………………………………
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี