บทที่ 2141 แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร
ณ ตรอกของกินเล่นแห่งหนึ่ง
เนี่ยอู๋หมิงพาเยี่ยหวันหวั่นเดินเตร่ไปเตร่มา ซื้อของกินเล่นเป็นระยะๆ มีทั้งคาบไว้ในปาก และถือไว้ในมือ
“ฉันขอถามหน่อยนะพี่ กินพอรึยัง พวกเรายังมีงานสำคัญต้องไปสืบหาเบาะแสของพ่อกับแม่อยู่นะ” เยี่ยหวันหวั่นมองเนี่ยอู๋หมิงแล้วเอ่ยขึ้น
พอเนี่ยอู๋หมิงได้ยิน จึงเหลือบมองเยี่ยหวันหวั่นแวบหนึ่ง “เหลวไหลน่า แกไม่รู้สินะ คนคือเหล็กข้าวคือเหล็กกล้า ถ้าไม่กินฉันจะหิวจนงุ่นง่าน เพราะฉะนั้นต้องกินให้อิ่มก่อนแล้วค่อยไปสืบข่าว”
“งั้นพี่รีบกินสิ…”
เยี่ยหวันหวั่นถอนหายใจ
“รอก่อน ฉันจะไปต่อคิวที่มุมถนน แป้งยัดไส้เนื้อของร้านนั้นขึ้นชื่อมาก เดี๋ยวฉันจะเอามาให้ด้วยแกชิ้นหนึ่ง” พอเนี่ยอู๋หมิงพูดจบ ก็หันหลังวิ่งหายไปเลย
เยี่ยหวันหวั่นมองแผ่นหลังของเนี่ยอู๋หมิงที่ห่างออกไปแล้ว มุมปากพลางกระตุกนิดๆ พ่อแม่ไม่ยกตำแหน่งหัวหน้าตระกูลเนี่ยให้เขา นั่นเป็นการตัดสินใจที่ฉลาดที่สุดแล้วจริงๆ
….
ขณะที่เยี่ยหวันหวั่นเตรียมจะโทรหาซือเยี่ยหาน บอกเล่าสถานการณ์ในตอนนี้ให้ชัดเจนสักหน่อย รอบข้างพลันมียอดฝีมือที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีปรากฏตัวขึ้นมากลุ่มใหญ่ เข้าล้อมตัวเยี่ยหวันหวั่นไว้ทันที
คนที่เป็นผู้นำทีมก็คือเนี่ยหลิงหลง
“พี่คะ พี่ไปไหนมา ปล่อยให้น้องสาวอย่างฉันตามหาเสียนานเลย”
เนี่ยหลิงหลงจ้องมองเยี่ยหวันหวั่น พลางเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
“โอ้ น้องสาวมาตามหาพี่มีธุระเร่งด่วนอะไรเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้าเรียบเฉย
“ก็ไม่มีธุระเร่งด่วนอะไรหรอก แต่ว่า พี่ก็รู้นี่คะ ฉันเพิ่งขึ้นเป็นหัวหน้าตระกูลตระกูลเนี่ย เลยต้องสร้างผลงานสักหน่อย เมื่อหลายปีก่อนพันธมิตรอู๋เว่ยเคยขโมยทรัพย์สินและข้อมูลลับส่วนใหญ่ของตระกูลเนี่ยเราไปพวกระดับสูงของตระกูลเนี่ยจึงตัดสินใจจะดำเนินการลงโทษผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย...พี่เคยเจอผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยบ้างไหมล่ะ” เนี่ยหลิงหลงมองเยี่ยหวันหวั่น มุมปากหยักขึ้นเป็นรอยยิ้มเยียบเย็นสายหนึ่ง
“บังเอิญจังนะ” เยี่ยหวันหวั่นจ้องเนี่ยหลิงหลง “พี่สาวอย่างฉันก็คือผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยที่เธอตามหา”
พอได้ยินคำพูดนี้ของเยี่ยหวันหวั่น เนี่ยหลิงหลงก็ผงกหัวนิดๆ “พี่คะ พี่ดูความจำของน้องสาวคนนี้สิ ลืมไปเลยว่าพี่มีฐานะเป็นผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย...เพียงแต่ หน้าที่ก็คือเรื่องหนึ่ง สายใยพี่น้องก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่เรื่องส่วนรวม ก็ยังต้องจัดการไปตามเสียงส่วนใหญ่”
“จัดการกับแม่เธอสิ!”
ทันใดนั้น น้ำเสียงเย็นชาสายหนึ่งก็แว่วดังมาจากด้านหลังของกลุ่มคน ยังไม่เห็นเลยว่าเนี่ยอู๋หมิงทำอะไร ก็มีคนกระเด็นออกไปเจ็ดแปดคนแล้ว
เวลานี้ เนี่ยอู๋หมิงเดินมาข้างๆ เยี่ยหวันหวั่น ปากยังคาบแป้งยัดไส้เนื้อชิ้นหนึ่งเอาไว้
เยี่ยหวันหวั่นนึกในใจ เวลาแบบนี้แล้ว ไว้ค่อยกินทีหลังได้ไหม
“เนี่ยอู๋หมิง ทีแรกเรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่ แต่พี่ไม่เคารพหัวหน้าตระกูลเนี่ย สมคบกับผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย มีความผิดร่วมกัน ยังไม่เตรียมตัวรับโทษอีกเหรอ”
เนี่ยหลิงหลงมองเนี่ยอู๋หมิง พลางเอ่ยเสียงเย็น
“เนี่ยหลิงหลง…” สายตาเยียบเย็นเข้าไปถึงกระดูกของเนี่ยอู๋หมิง ค่อยๆ มองไปที่ร่างของเนี่ยหลิงหลง “แก…เข้าใจอะไรผิดไปรึเปล่า…แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร”
“ฉันชักจะตื่นเต้นแล้วสิ บอกฉันมาสิว่าพี่คือใคร” เนี่ยหลิงหลงเอ่ยพร้อมรอยยิ้มหยัน
“ฉันก็คือ…เนี่ยอู๋หมิงไง”
ทันทีที่พูดจบ เนี่ยอู๋หมิงก็ซัดหมัดออกไปด้วยท่าทางสบายๆ และทันใดนั้น ยอดฝีมือหลายคนที่อยู่รอบตัวเนี่ยหลิงหลง ก็ลอยหวือออกไปราวกับว่าวสายป่านขาด
เยี่ยหวันหวั่นมองเนี่ยอู๋หมิงที่อยู่ตรงหน้า ด้วยหัวใจที่เต้นแรงนิดๆ เนี่ยอู๋หมิงในตอนนี้ ทำให้เธอรู้สึกว่า…เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงเลย…
แบบนี้คือพี่ชายเอาจริงขึ้นมาแล้วใช่ไหม…
ดูแตกต่างไปจากเนี่ยอู๋หมิงในภาพจำของเยี่ยหวันหวั่น
“ฮึ่ม จับตัวมา!”
เนี่ยหลิงหลงออกคำสั่งทันที
วินาทีนั้น ยอดฝีมือมากมายก็เข้าล้อมเนี่ยอู๋หมิงเอาไว้ตรงกลาง
เนี่ยอู๋หมิงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม มองไม่เห็นเลยว่าเขาลงมือยังไง
แต่ชั่วระยะเวลาไม่กี่ลมหายใจ ก็ล้มคนไปสิบกว่าคนแล้ว
—————————————————————————————
บทที่ 2142 เชื่อฉันเถอะ แกหนีไปก่อน
สีหน้าของเนี่ยหลิงหลงอึมครึมเป็นพิเศษ โชคดีที่เนี่ยอู๋หมิงโง่เง่า ไม่อย่างนั้นแล้ว คงกลายเป็นฝันร้ายฉากหนึ่งจริงๆ ตอนนี้เธออยากจะดูว่าเนี่ยอู๋หมิงจะกระโดดโลดเต้นไปได้อีกนานแค่ไหน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี