แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 2247
สรุปบท บทที่ 2247 นี่เป็นภาพปลอม / บทที่ 2248 ฉันรับปากนาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
ตอน บทที่ 2247 นี่เป็นภาพปลอม / บทที่ 2248 ฉันรับปากนาย จาก แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 2247 นี่เป็นภาพปลอม / บทที่ 2248 ฉันรับปากนาย คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายจีนปัจจุบัน แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
บทที่ 2247 นี่เป็นภาพปลอม
เมื่อเสียงของซือเซี่ยเปล่งออกมา ม่านตาของเนี่ยอู๋หมิงก็พลันหดตัวลง
อย่าว่าแต่เนี่ยอู๋หมิงเลย กระทั่งเยี่ยหวันหวั่นเองก็มีสีหน้าแปลกใจ
ประโยคนี้ของซือเซี่ยหมายความว่ายังไงกันแน่ เอาชีวิตหลิงเหมี่ยวมาเดิมพันงั้นเหรอ…
หลิงเหมี่ยว ไม่ใช่ว่าเธอตายไปเมื่อหลายปีก่อนแล้วเหรอ?!
รอยยิ้มบนใบหน้าเนี่ยอู๋หมิงสลายไป ผ่านไปพักใหญ่ ถึงได้อ้าปากพูดกับซือเซี่ย “คำพูดนี้ของนาย หมายความว่ายังไงกันแน่ หลิงเหมี่ยวตายไปแล้ว”
ซือเซี่ยฟังแล้วยกมุมปากขึ้นนิดๆ ก่อตัวเป็นรอยยิ้มประหลาด “ตายแล้วจริงไหมนะ เอาละ ตกลงจะเดิมพันไหม”
“ซือเซี่ย นายพูดจาไร้สาระให้น้อยๆ หน่อย นายจะเล่นลูกไม้อะไรกันแน่!” เยี่ยหวันหวั่นตวาดซือเซี่ย
หลิงเหมี่ยวตายไปแล้วจริงๆ แต่ตอนนี้ ซือเซี่ยกลับเอาชีวิตของหลิงเหมี่ยวมาล้อเล่น
“ร้อนใจอะไรกัน” ซือเซี่ยจ้องเนี่ยอู๋หมิง “ในใจนาย หลิงเหมี่ยวตายไปแล้ว แต่ว่า…ถ้านายยอมมาช่วยฉัน เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน ฉันจะช่วยทวงหลิงเหมี่ยวกลับมาจากปรโลก ให้นายได้อยู่ข้างกายเธอตลอดไปได้นะ ว่ายังไงล่ะ”
เวลานี้ หัวหน้าตระกูลและนายหญิงตระกูลเนี่ยมองหน้ากัน หลิงเหมี่ยว…ยังไม่ตายจริงๆ ใช่ไหม?!
ถ้ายังไม่ตาย ถ้างั้นชีวิตของเนี่ยอู๋หมิงก็ไม่ต้องจมอยู่กับความแค้นและความเสียใจแล้ว…
“ดังนั้น ความหมายของนายคือ หลิงเหมี่ยวยังไม่ตาย และนายรู้ว่าเธออยู่ไหน” เนี่ยอู๋หมิงสงบอารมณ์ลง
“ใช่แล้ว ข้อแลกเปลี่ยนนี้ ฉันคิดว่าตัวนายเนี่ยอู๋หมิงน่าจะไม่ปฏิเสธนะ” ซือเซี่ยเอ่ย
“พี่ อย่าหลงกลเด็ดขาดนะ หลิงเหมี่ยวจากไปตั้งนานแล้ว!” เยี่ยหวันหวั่นบอกเนี่ยอู๋หมิง
เนี่ยอู๋หมิงพยักหน้า และไม่ได้พูดอะไรมาก
“ซือเซี่ย นายบอกว่าหลิงเหมี่ยวยังไม่ตาย นายมีหลักฐานไหมล่ะ เอาออกมาสิ เอามาให้ทุกคนดู” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยพร้อมรอยยิ้มเยียบเย็น
“อยากดูหลักฐานงั้นเหรอ” ซือเซี่ยยกยิ้มแวบหนึ่ง ล้วงมือถือออกมาจากอกเสื้อ แล้วโยนให้เยี่ยหวันหวั่นทันที
เยี่ยหวันหวั่นรับมือถือไว้ จากนั้นก็พิจารณาดูภาพในมือ
เป็นห้องพักผู้ป่วยแห่งหนึ่ง แต่มองไม่ออกว่าเป็นโรงพยาบาลไหน หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง…ใบหน้าซีดขาว สองตาปิดสนิท เป็นหลิงเหมี่ยวอย่างไม่ต้องสงสัยเลยจริงๆ
“หลิงเหมี่ยว…!”
เนี่ยอู๋หมิงขมวดคิ้วแน่น
“เป็นไงล่ะ” ซือเซี่ยที่อยู่ด้านข้างเอ่ยขึ้น
“หลักฐานกับผีน่ะสิ” เยี่ยหวันหวั่นเบ้ปาก แล้วบอกเนี่ยอู๋หมิงว่า “พี่ นี่เป็นภาพปลอม”
“ปลอมเหรอ” เนี่ยอู๋หมิงผงะไป
“ใช่แล้ว ชัดเจนมากว่าเป็นการตัดต่อ เป็นภาพปลอมแน่นอน” เยี่ยหวันหวั่นกล่าว
“อือ ถ้าอู๋โยวพูดแบบนี้ ฉันว่าก็คงเป็นของปลอมจริงๆ” ไม่นาน เนี่ยอู๋หมิงก็พยักหน้าเห็นด้วย แววตาเย็นยะเยือกเคลื่อนไปที่ร่างของซือเซี่ย “แกหลอกฉัน…”
“อะไรกัน ภาพแบบนี้ แม้แต่ของจริงของปลอมก็แยกไม่ออกงั้นเหรอ ไม่เป็นไร ในนั้นมีวิดีโอด้วย ดูเอาเองเถอะ” ซือเซี่ยเอ่ย
พอสิ้นเสียงของซือเซี่ย เยี่ยหวันหวั่นก็เปิดวิดีโอทันที
ยังคงเป็นโรงพยาบาลที่อยู่ในภาพ หลิงเหมี่ยวนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย ต่อสายน้ำเกลือ สองตาปิดสนิท ลมหายใจมั่นคง เหมือนนอนหลับตามปกติ
“ถ้าภาพใช้โฟโต้ช็อปได้ งั้นวิดีโอน่าจะพอยืนยันได้แล้ว” ซือเซี่ยกล่าว
เนี่ยอู๋หมิงยังไม่ได้อ้าปากพูด เยี่ยหวันหวั่นก็รีบพูดแล้ว “ของปลอม!”
ซือเซี่ยฟังแล้วขมวดคิ้วนิดๆ
“นี่เป็นวิดีโอที่ตัดต่อขึ้น เซ็ตฉากถ่ายทำทั้งนั้น ปลอมเกินไปแล้ว ตอนฉันอยู่ที่จีน จะดีร้ายยังไงก็เป็นถึงผู้จัดการดารานะ วิดีโอประเภทนี้ เป็นเทคนิคพื้นๆ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย
“รองผู้นำ ให้พวกเขาดูหลิงเหมี่ยวสิ” ซือเซี่ยเอ่ยเสียงดัง
จากนั้น รองผู้นำก็แพนกล้องไปทางหญิงสาวที่อยู่บนเตียงผู้ป่วย
“หลิงเหมี่ยว…”
เวลานี้ เนี่ยอู๋หมิงตัวสั่นนิดๆ
“ที่รัก นี่…น่าจะปลอมเหมือนกันสินะ ฉากวิดีโอก็สามารถปรับแต่งได้…” เยี่ยหวันหวั่นมองซือเยี่ยหานแล้วเอ่ยออกมา
ซือเยี่ยหานเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วจึงพยักหน้า “อืม”
“พวกนายอยากให้ฉันพาตัวหลิงเหมี่ยวมา คิดว่าจะเป็นไปได้รึไง” ซือเซี่ยจ้องเยี่ยหวันหวั่น พลางหัวเราะเยาะ “ฉันไม่ใช่เด็กเล็กๆ นะ”
ดูเหมือนเยี่ยหวันหวั่นอยากจะพูดอะไรต่อ แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถพูดออกมาได้ สิ่งที่ขัดต่อมโนธรรมแบบนี้ พูดไม่ออกเลยจริงๆ
เดิมทีเธอคิดจะหลอกล่อซือเซี่ย ให้ซือเซี่ยพาหลิงเหมี่ยวมา แต่มองจากรูปการณ์ในตอนนี้แล้ว ดูเหมือนจะหลอกล่อเขาไม่ค่อยได้ เจ้าหมอนี่ฉลาด ถ้าเป็นแบบเป่ยโต่ว แบบนั้นคงง่ายขึ้นมาก…
“ปีนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมหลิงเหมี่ยวยังมีชีวิตอยู่” ไม่รอให้เนี่ยอู๋หมิงได้อ้าปาก เยี่ยหวันหวั่นก็ชิงถามก่อนแล้ว
“ความจริงก็ง่ายมาก” ซือเซี่ยเอ่ย “สภาตุลาการกดดันคุณตา ให้คุณตากำจัดหลิงเหมี่ยว คุณตาเอาชีวิตเนี่ยอู๋หมิงมาข่มขู่หลิงเหมี่ยว ให้หลิงเหมี่ยวมาตามนัดคนเดียว จากนั้นก็ติดต่อไปหากลุ่มอำนาจน้อยใหญ่ทั่วรัฐอิสระ ดำเนินการโจมตีถล่มหลิงเหมี่ยว อันที่จริง หลังจากเสร็จภารกิจ ทุกคนต่างก็คิดว่าหลิงเหมี่ยวตายแล้ว เพียงแต่ ถึงยังไงหลิงเหมี่ยวก็เป็นผู้หญิงที่เนี่ยอู๋หมิงรักสุดหัวใจ เพราะงั้น สุดท้ายคุณตาก็เลยใจอ่อน ช่วยชีวิตหลิงเหมี่ยวไว้”
พอเล่ามาถึงตรงนี้ สีหน้าของเนี่ยอู๋หมิงก็แปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย
“แต่น่าเสียดาย หลิงเหมี่ยวบาดเจ็บสาหัส ต่อให้ยื้อชีวิตได้ แต่ยังคงนอนติดเตียงมาจนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่ได้สติเลย” ซือเซี่ยเล่าต่อ
“พาฉันไปหาเธอ” เนี่ยอู๋หมิงมองซือเซี่ย
“อย่ารีบร้อนสิ ฉันเคยบอกแล้วไง ขอแค่นายยอมมาช่วยฉัน ฉันจะให้พวกนายได้เจอกัน ตอนนี้สถานการณ์ของเธอมั่นคงดี” ซือเซี่ยเอ่ย
“ได้ ฉันรับปากนาย” เนี่ยอู๋หมิงก็ไม่พูดอ้อมค้อมเลย
—————————————————————————————
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี