แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 2251
สรุปบท บทที่ 2251 ความจริง / บทที่ 2252 หมกมุ่นงมงาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
อ่านสรุป บทที่ 2251 ความจริง / บทที่ 2252 หมกมุ่นงมงาย จาก แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดย Internet
บทที่ บทที่ 2251 ความจริง / บทที่ 2252 หมกมุ่นงมงาย คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายจีนปัจจุบัน แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
บทที่ 2251 ความจริง
“คุณตา ความจริงแล้วมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นครับ…คุณตา…คุณตาไม่ได้ถูกเนี่ยอู๋โยวฆ่าตายงั้นเหรอ?!”
ซือเซี่ยมองชายชราที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
“ถูกอู๋โยวฆ่าเหรอ…”
พอสิ้นเสียงของซือเซี่ย สีหน้าของหัวหน้าตระกูลและนายหญิงตระกูลเนี่ยก็เปลี่ยนไปทันที เรื่องนี้จะเป็นไปได้ยังไง คุณพ่อหายตัวไปตั้งหลายปีชัดๆ แต่ทำไมพอออกจากปากคนอื่น กลับกลายเป็นถูกอู๋โยวฆ่าล่ะ…
“พ่อคะ นี่มันเรื่องอะไรกันแน่!” ใบหน้าของนายหญิงเนี่ยเต็มไปด้วยความร้อนรน
พอได้ยินคำถามนี้ ชายชราจึงเหลือบมองหนุ่มน้ำแข็งที่อยู่ด้านหลังแวบหนึ่ง แล้วเอ่ยขึ้นว่า “จิ่งมู่ นายเล่าสิ”
หนุ่มภูเขาน้ำแข็ง “…”
พอเห็นแบบนี้ ชายชราค่อนข้างละอายอยู่บ้าง “ช่างเถอะ ฉันเล่าเองแล้วกัน”
“ตอนนั้น ฉันกับอู๋โยวทะเลาะกันนิดหน่อย ดังนั้นจึงประลองตัดสิน ถ้าอู๋โยวชนะ ฉันจะฟังเธอ ถ้าเธอแพ้ ก็ต้องฟังฉัน” ชายชราเรียบเรียงความคิด แล้วเล่าต่อไปว่า “เพียงแต่ ระหว่างที่ฉันกับอู๋โยวประลองกันอยู่ เพราะเหตุผลหลายอย่าง อู๋โยวเลยพลั้งมือทำร้ายฉันเข้า”
พอเล่ามาถึงตรงนี้ สายตาของชายชราก็เคลื่อนไปที่เนี่ยอู๋หมิงโดยไม่ได้ตั้งใจ
“หลังจากฉันบาดเจ็บ ชายชุดดำคนหนึ่งก็บุกเข้ามา คิดจะเอาชีวิตฉัน เพียงแต่ สุดท้ายกลับหยุดมือไว้ แค่ทำร้ายฉันจนบาดเจ็บสาหัส” ชายชราถอนหายใจ
“พ่อ เป็นฝีมือใครกันคะ!” นายหญิงเนี่ยรีบถาม
เวลานี้ เยี่ยหวันหวั่นมองเนี่ยอู๋หมิงที่อยู่ด้านข้างอย่างเงียบงัน ชายชุดดำคนนั้น…น่าจะเป็นพี่ชายคนนี้ของตัวเองสินะ…
แต่ว่า สุดท้ายแล้ว ยังคงหักใจไม่ลงอยู่ดี
“ผมเอง”
ชายชรายังไม่ทันได้พูด เนี่ยอู๋หมิงกลับเอ่ยขึ้นมาแล้ว “เป็นผม”
“อะไรนะ?!”
หัวหน้าตระกูลและนายหญิงตระกูลเนี่ยต่างก็ผงะไปพร้อมกัน จากนั้นก็มองเนี่ยอู๋หมิงด้วยสีหน้าตื่นตะลึง
“ไม่ใช่เนี่ยอู๋โยว เป็นเนี่ยอู๋หมิง…เป็นไปได้ยังไง…”
ซือเซี่ยขมวดคิ้วแน่น ยากที่จะเชื่อได้
ปีนั้น คุณตาหายตัวไป ในที่เกิดเหตุเหลือแค่รอยเลือดมากมายกับร่องรอยการต่อสู้ หลังจากตรวจสอบกล้องวงจรปิด จึงพบว่าคุณตาถูกเนี่ยอู๋โยวใช้กริชแทงเข้าที่ร่าง…
หลังจากนั้น ซือเซี่ยสืบพบเบาะแสของเยี่ยหวันหวั่น จึงย้อนกลับไปที่จีน ได้พบว่าเยี่ยหวันหวั่นทนรับความทรงจำบางอย่างไม่ได้ เลือกที่จะสะกดความทรงจำลงไป
ด้วยเหตุนี้ ซือเซี่ยจึงคิดมาตลอดว่า เยี่ยหวันหวั่นเป็นคนฆ่าคุณตา ไม่เคยคิดเลยว่า คนร้ายจะเป็นเนี่ยอู๋หมิง!
“ลูกทำได้ยังไง…ลงมือกับคุณตาอย่างโหดเหี้ยมได้ยังไง!” นายหญิงเนี่ยมองเนี่ยอู๋หมิง พลางเอ่ยด้วยความปวดใจ
“เพราะเขาฆ่าหลิงเหมี่ยว” เนี่ยอู๋หมิงเงียบอยู่ครู่หนึ่ง แล้วถึงเอ่ยออกมา
ต่อให้เป็นแบบนี้ เนี่ยอู๋หมิงก็ยังหักใจฆ่าคุณตาไม่ลง แค่ทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัสแล้วหนีไป
“อู๋หมิง ตาก็ไม่มีทางเลือกเหมือนกัน” ชายชรามองไปที่เนี่ยอู๋หมิง หลับตาลง แล้วกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “สภาตุลาการลงใบสั่งตาย ถ้าตาไม่ฆ่า ผลที่ตามาจะร้ายแรงมาก อีกอย่าง ตาไม่ได้ฆ่าหลิงเหมี่ยว แต่พาเธอกลับไปที่สหพันธ์ และทำการรักษามาโดยตลอด”
ย้อนกลับไปในปีนั้น คุณตายังไม่มีความกล้าพอจะต่อต้านสภาตุลาการ จนกระทั่งเยี่ยหวันหวั่นได้รับช่วงต่อแหวนวงนั้นจากหลิงเหมี่ยว เมื่อสภาตุลาการคิดจะลงมือกับเยี่ยหวันหวั่น คุณตาถึงได้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาด ต้องการต่อต้านสภาตุลาการ ปิดผลึกสิบสองเขตรัฐอิสระ และตั้งตนเป็นราชา
….
“ผมรู้ ตาช่วยหลิงเหมี่ยวเอาไว้” เนี่ยอู๋หมิงพูด
คนที่คุณตาส่งไปคอยช่วยเหลือพี่ชายคือเจ้าคนตาย ส่วนข้างเธอมีเวินจื่อหราน...ถ้าคุณตาไม่บอก ชาตินี้เธอก็คงไม่มีทางรู้
“อู๋หมิง ความจริงเขาเคยบอกตาแล้ว บอกว่าหลานน่าจะรู้แล้วว่าเขาคือคนที่ตาส่งไป” ชายชรามองเนี่ยอู๋หมิง “ดังนั้น หลานก็น่าจะรู้ว่าเขาช่วยตาไหว ใช้กู่ช่วยรักษาและฟื้นฟูตา”
“รู้ครับ” เนี่ยอู๋หมิงตอบ
คุณตาคนนี้ของตัวเอง ถึงแม้จะออกจากตระกูลเนี่ยไปตั้งแต่เขายังเด็ก เจอหน้ากันไม่บ่อยนัก และไม่ได้ผูกพันกันสักเท่าไร แต่ยังคงห่วงใยเขากับน้องสาวอยู่ตลอด ถึงขั้นที่แอบจัดวางคนสองคนเข้ามาอยู่ข้างกายเขากับเนี่ยอู๋โยว คอยให้ความช่วยเหลือพวกเขา
และเป็นเพราะเยื่อใยเสี้ยวสุดท้ายนี้ ในปีนั้นเนี่ยอู๋หมิงถึงไม่ได้เอาชีวิตของคุณตา เหลือลมหายใจของเขาไว้
“แต่น่าเสียดาย ตอนนั้นหลานไม่ให้โอกาสตาได้อธิบายเลย ในใจหลานมีความเคียดแค้นชิงชังตามากเกินไป แม้แต่โอกาสที่ตาจะได้บอกหลานว่าหลิงเหมี่ยวยังมีชีวิตอยู่ก็ไม่มีเลย” ชายชราถอนหายใจเบาๆ
เนี่ยอู๋หมิงมองชายชรา คล้ายอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็เอ่ยไม่ออกสักคำ
“คุณตา คุณตายังมีชีวิตอยู่…ดีเหลือเกิน…คุณตาครับ คุณตารู้ไหม ความปรารถนาในตอนนั้นของคุณตา อีกไม่นานผมจะทำให้สำเร็จแล้ว คุณตา พวกเราลงมือด้วยกันเถอะครับ!”
ซือเซี่ยจ้องมองชายชรา พลางเอ่ยด้วยสีหน้าตื่นเต้น
“ซือเซี่ย ตอนนี้นายยังจะหมกมุ่นงมงายอยู่อีกเหรอ!!” เยี่ยหวันหวั่นตวาดใส่ซือเซี่ยดัวยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว
“หมกมุ่นงมงายเหรอ?!” ซือเซี่ยได้ยินก็มองไปที่เยี่ยหวันหวั่น “พี่ครับ…ผมเข้าใจพี่ผิดไป…ผมขอโทษพี่ด้วย แต่ว่า ตอนนี้คุณตายังอยู่ หรือว่า พี่คิดจะทรยศพวกเราอีกครั้งงั้นเหรอ พี่ดูเอาเองเถอะ ขอแค่พวกเราร่วมมือกัน ก็มีความหวังที่จะเข้าแทนที่สภาตุลาการได้แน่”
เยี่ยหวันหวั่นส่ายหน้า
สภาตุลาการ เป็นแค่คำนามคำหนึ่งเท่านั้น สิ่งที่พวกเขาต้องเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่สภาตุลาการ แต่เป็นกฎเกณฑ์และข้อบังคับที่สืบทอดกันมานับร้อยนับพันปีของรัฐอิสระต่างหาก
อีกอย่าง คนที่ต้องการฆ่าตัวเอง หรือคนที่ลงคำสั่งฆ่าหลิงเหมี่ยว ล้วนแต่เป็นคำสั่งจากสภาตุลาการรุ่นก่อน ผ่านมานานหลายปีขนาดนี้ ประธานสภาและคณะตุลาการไม่รู้ว่าเปลี่ยนตัวไปกี่คนต่อกี่คนแล้ว
—————————————————————————————
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี