แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 2269
สรุปบท บทที่ 2269 คู่หมั้นของผมอยู่ที่นั่น / บทที่ 2270 สัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดแน่วแน่มาก: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี
สรุปเนื้อหา บทที่ 2269 คู่หมั้นของผมอยู่ที่นั่น / บทที่ 2270 สัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดแน่วแน่มาก – แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดย Internet
บท บทที่ 2269 คู่หมั้นของผมอยู่ที่นั่น / บทที่ 2270 สัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดแน่วแน่มาก ของ แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี ในหมวดนิยายจีนปัจจุบัน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 2269 คู่หมั้นของผมอยู่ที่นั่น
ระหว่างที่กินเลี้ยง ฉินจงกับซือเยี่ยหานคุยเรื่องงานที่ไม่สลักสำคัญบางส่วน เมื่อเห็นว่าบรรยากาศได้ที่แล้ว ก็ตั้งใจชักนำหัวข้อสนทนาไปหาฉินซีย่วน
“ก่อนหน้านี้ย่วนย่วนของฉันเคยเดินทางไปตามที่ต่างๆ อยู่ตลอด” ฉินจงเอ่ยขึ้น
เวลานี้ ฉินซีย่วนก็แสร้งเอ่ยถามเหมือนไม่ได้ตั้งใจว่า “ใช่แล้ว คุณชายซือ ในเมื่อคุณเป็นคนเมืองเทียนสุ่ย ทำไมถึงไปอยู่ที่เมืองอวิ๋นตลอดเลยล่ะคะ”
ซือเยี่ยหานวางนิ้วลงบนแก้วเหล้าพอร์ซเลนเบาๆ แล้วเอ่ยอย่างไม่เร็วไม่ช้า “ตัวผมอยู่ที่ไหนก็ไม่สำคัญหรอก แต่ว่าคู่หมั้นของผมอยู่ที่เมืองอวิ๋น”
เวลานี้หลินเชวียเกาะขอบประตูด้วยความอยากรู้อยากเห็นสุดๆ แล้ว พอได้ยินประโยคนี้ ในใจก็อดไม่ได้ที่เกิดความนับถือขึ้นมา พี่เก้าสุดยอดเลย
รอยยิ้มน้อยๆ บนใบหน้าของฉินซีย่วนแข็งทื่อไปหลายส่วนจริงๆ แต่ก็กลับมาเป็นธรรมชาติอย่างรวดเร็ว หันเหหัวข้อสนทนาแล้วพูดคุยต่อไป “งั้นเหรอคะ ฉันเพิ่งกลับมาที่เมืองเทียนสุ่ย มีเพื่อนที่คุ้นเคยอยู่ไม่มาก ปกติแล้วงานอดิเรกที่ทำบ่อยที่สุดก็คือฝึกฝนวรยุทธ์ ยิงธนู แล้วก็ศึกษาวิชาแพทย์บ้างนิดหน่อย
ไม่ทราบว่าคุณชายซือมีงานอดิเรกอะไรบ้างคะ วิชาแพทย์ของคุณน้าอินร้ายกาจขนาดนี้ เดาว่าคุณชายซือก็ย่อมเป็นสีน้ำเงินที่เกิดจากต้นครามแต่เข้มกว่าครามแน่นอน ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมีเวลาว่างมาเรียนรู้ด้วยกันนะคะ”
หลินเชวียที่กำลังแอบฟังอยู่ตรงมุมร้องจุ๊ๆ เริ่มลงมือจากงานอดิเรกอีกครั้ง!
สีหน้าของซือเยี่ยหานไม่เปลี่ยนแปลงเลย “ไม่มีอะไรเป็นพิเศษครับ แค่ฝึกวรยุทธ์ ยิงธนู อ่านหนังสือเป็นเพื่อนลูกชาย”
ฉินซีย่วนเหวอไปแล้ว…
ฉินจงก็ชะงักไป…
น็อคเอ้าท์…
แค่สองประโยคสั้นๆ ซือเยี่ยหานก็ตัดวงจรสนทนาได้แล้ว
สุดท้าย มื้ออาหารก็สิ้นสุดลงด้วยบรรยากาศที่แปลกประหลาด
ฉินจงเอ่ยด้วยสีหน้าหงุดหงิด “ไอ้หนุ่มนี่ ไม่คิดเลยว่าจะไม่ดีรู้ชั่วแบบนี้!”
เขาไม่เชื่อหรอกว่าซือเยี่ยหานไม่รู้ว่าวันนี้ที่เชิญมาเป็นแขกมีความหมายว่ายังไง
แต่ฉินซีย่วนกลับไม่มีท่าทีโกรธเคืองเลย ทำเพียงเอ่ยยิ้มๆ ว่า “หนูกลับชอบยิ่งกว่าเดิมอีก! พวกชอบเกาะติดแบบนั้นหนูเคยเจอมาเยอะ เห็นจนอยากอาเจียนแล้ว! แต่คนนี้กลับไม่เหมือนใคร!”
“แต่ไอ้หนุ่มคนนี้ แม้แต่ครอบครัวก็มีแล้ว พูดจาเฉยเมย มองจากนิสัยคงไม่มีทางเอาใจใครแน่นอน ลูกแน่ใจเหรอว่าถูกใจไอ้หนุ่มคนนี้”
ฉินซีย่วนพยักหน้า “แต่ ได้ยินว่าคู่หมั้นคนนั้นของเขาจัดการไม่ง่ายเลยนะคะ…”
ฉินจงเผยท่าทีดูแคลน “ขอแค่ลูกสาวสุดที่รักของพ่อชอบ ต่อให้ดาวบนฟ้าพ่อก็เด็ดลงมาให้ลูกได้ นับประสาอะไรกับตระกูลจากเขตชายขอบเล็กๆ ในสิบสองเขตรัฐอิสระนี้ ไม่ว่าลูกจะชอบผู้ชายแบบไหน พ่อก็สามารถทำให้เขาว่านอนสอนง่ายได้!”
ถึงยังไงก็มีใครหน้าไหนกล้าแย่งลูกเขยของรองประธานสภาตุลาการอย่างเขาอยู่แล้ว
“ขอบคุณค่ะพ่อ รู้อยู่แล้วว่าพ่อดีที่สุดเลย! อย่าลืมช่วยสร้างโอกาสให้หนูด้วยนะคะ!”
“ลูกนี่นะ ถ้ามีแฟนอย่าลืมพ่อคนนี้แล้วกัน!”
“ไม่มีทางอยู่แล้วค่ะ!”
….
หลังออกจากภัตตาคาร ซือเยี่ยหานเพิ่งขึ้นรถ ยังไม่ทันนั่งให้ดี จู่ๆ ริงโทนมือถือก็ดังขึ้นแล้ว เป็นสายจากเยี่ยหวันหวั่น
สีหน้าของซือเยี่ยหานวูบไหวนิดๆ ชะงักไปเล็กน้อยก่อน ผ่านไปสองสามวินาที ถึงได้กดรับสาย ทักทายด้วยน้ำเสียงปกติ “ฮัลโหล หวันหวั่น!”
“ที่รัก ทางคุณราบรื่นดีไหม” น้ำเสียงมีชีวิตชีวาของเยี่ยหวันหวั่นแว่วดังมาจากปลายสาย
ซือเยี่ยหานตอบพลางพยักหน้าไปด้วย “ทุกอย่างราบรื่นดี ไม่ต้องห่วง”
นอกหน้าต่างรถคือคลื่นการจราจร มีเสียงแตรรถหลายคันแว่วมาในเวลานี้
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยด้วยความฉงน “เอ๊ะ ดึกขนาดนี้แล้ว คุณยังอยู่ข้างนอกเหรอ”
ซือเยี่ยหานตอบสั้นๆ “มีนัดมื้อค่ำน่ะ”
“นัดกินข้าวเหรอ กับใครล่ะ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ลากสูงแล้ว
ซือเยี่ยหานตอบไปตามตรง “คนของสภาตุลาการ”
เยี่ยหวันหวั่นถามต่อไป “ผู้ชายหรือผู้หญิง”
—————————————————————————————
บทที่ 2270 สัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดแน่วแน่มาก
ทุกคำตอบนั้นไม่มีปัญหา แต่ทุกคำตอบต่างก็ผ่อนหนักเป็นเบา
ที่เด็ดที่สุดคือการบอกว่าฉินซีย่วนอายุเกือบสี่สิบแล้ว
แต่ซือเยี่ยหานก็บอกว่าไม่ได้สนใจชาวบ้านเท่าไร ดังนั้นถ้าอายุไม่ชัดเจนคุณก็โทษเขาไม่ได้…
คำหวานประโยคสุดท้ายยิ่งปิดท้ายได้อย่างงดงาม…
หลินเชวียอดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ นับตั้งแต่มีความรักในบางด้านพี่เก้าก็พัฒนาไปอย่างก้าวกระโดดเลยจริงๆ
รอจนวางสายแล้ว ซือเยี่ยหานก็นวดหว่างคิ้ว ดูโล่งใจอย่างเห็นได้ชัด
ไม่ง่ายเลยกว่าทางเขาจะเกลี้ยกล่อมเยี่ยหวันหวั่น ให้เธอเป็นเด็กดีรอฟังข่าวจากเขาอยู่ทางนั้น จึงไม่อาจบอกเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนี้กับเธอได้…
มรสุมเล็กๆ นี้จบลงอย่างรวดเร็ว เชื่อว่าหลังจากที่เขาแสดงท่าทีออกไปฉินจงน่าจะล้มเลิกความคิดแล้ว
เขาแน่ใจว่าการตัดสินใจนี้ของตัวเองจะทำให้เรื่องราวหลังจากนี้ของเขาทวีความยากขึ้นไปอีก แต่เขาก็ไม่คิดจะก้าวเดินไปตามทางเดินของฉินจงตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
แต่ว่า…
ครั้งนี้ ซือเยี่ยหานคิดไม่ถึงเลยว่าจะปรากฏสถานการณ์ที่ทำให้เขาตึงมือขึ้นในภายหลัง
รุ่งเช้าวันต่อมา
ณ ตึกสำนักงานใหญ่ของสภาตุลาการ ฉินจงพาฉินซีย่วนมาศึกษาดูงาน
ฉินซีย่วนไม่เพียงแต่ศึกษากฎหมายของสิบสองเขตรัฐอิสระอย่าทะลุปรุโปร่ง แต่ยังแตกฉานในกฎหมายของทั่วโลกด้วย ดังนั้นจึงมีตำแหน่งเป็นที่ปรึกษาอาวุโสของสภาตุลาการ
เห็นได้ชัดว่าฉินจงก็ต้องการผลักดันให้เธอได้ขึ้นเป็นตุลาการด้วย
บนทางเดิน ฉินซีย่วนถูกบรรดาพนักงานกลุ่มหนึ่งห้อมล้อมไว้ตรงกลางเหมือนดาวล้อมเดือน
เพียงแต่ เวลานี้ซือเยี่ยหานกำลังอยู่ที่คลังเอกสารชั้นบนสุด แม้ว่าฉินซีย่วนจะเดินจนทั่วก็ไม่ได้เจอเขา
จนถึงตอนเย็น ฉินซีย่วนเลยใช้แผนเฝ้าโพรงดักกระต่าย ในที่สุดก็รออยู่ที่ประตูจนได้พบเขา
—————————————————————————————
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี