บทที่ 2295 บทบาทใหม่
“อีกอย่างด้วยทักษะการแสดงแต่งเติมของลูกสาวคนดีของพ่อแล้ว ยิ่งไม่มีอะไรน่ากังวลเลย พ่อเชื่อมั่นในตัวลูก!” เฮ่อเหลียนเจวี๋ยไม่ลืมที่จะเอ่ยกล่อมลูกสาว
เยี่ยหวันหวั่นยกมุมปากขึ้นนิดๆ คิดไปคิดมาแล้วเอ่ยว่า “ไม่ จะเป็นการแสดงไปได้ยังไง พ่อคะ นี่หนูไม่ได้แสดงอยู่นะ หนูเป็นคนซื่อสัตย์ พวกเราก็เป็นพ่อลูกกันอยู่แล้วนี่คะ!”
เฮ่อเหลียนเจวี๋ยตื้นตันจนน้ำตาไหลแล้ว จากนั้นก็เอ่ยด้วยท่าทีของพ่อลูกผูกพัน “ใช่ๆๆ ลูกสาวคนดีของพ่อพูดถูก! ลูกสาวคนดีวางใจเถอะ ต่อไปลูกสามารถเดินกร่างไปทั่วทั้งสิบสองเขตรัฐอิสระได้เลย อย่าว่าแต่ลูกอยากจะฉุดผู้ชายเลย ต่อให้ลูกอยากเปิดฮาเร็ม พ่อก็จะเติมเต็มความปรารถนาของลูก!”
เยี่ยหวันหวั่นชักจะปวดหัวแล้ว “ไม่ต้องหรอกค่ะพ่อ…”
เหอะๆ…ฮาเร็มเหรอ…จะตายเอาน่ะสิ…
เยี่ยหวันหวั่นคุยโทรศัพท์สายนี้อยู่ที่ระเบียง เป่ยโต่ว ฟู่หมิงซี ผู้อาวุโสใหญ่ และผู้อาวุโสสามได้ยินเยี่ยหวันหวั่นเอ่ยแค่คำว่าพ่อ ต่างก็นึกไปว่าเธอกำลังคุยกับหัวหน้าตระกูลเนี่ยอยู่ ใครก็คาดไม่ถึงว่า ปลายสายจะเป็นเฮ่อเหลียนเจวี๋ยไปได้
เฮ่อเหลียนเจวี๋ยเจื้อยแจ้วในสายอยู่นานสองนาน สุดท้ายก็ไม่ลืมเอ่ยกำชับเธอ “ใช่แล้ว ทางเจ้าหนุ่มบ้านซือน่ะ ลูกอย่าบอกเขาจะดีที่สุด แกล้งทำเป็นไม่รู้จักไปเลยก็ได้ ไม่งั้นถ้าโป๊ะแตกและจะไม่บรรลุผลสำเร็จเอานะ! เรื่องนี้สำคัญมาก!”
เยี่ยหวันหวั่นลูบคางคิดในใจ ทางคุณเก้า เธอจะต้องไม่อยากให้เขารู้เรื่องที่ตัวเองแอบย่องมาที่เมืองเทียนสุ่ย
แต่เขาจะจำเธอได้ไหม เธอรับประกันไม่ได้
เพียงแต่คิดๆ ดูแล้ว ตอนนั้นที่ซือเยี่ยหานแสร้งปลอมตัวเป็นคนแปลกหน้าในฐานะนายแห่งอาชูร่า ไม่ใช่ว่าเธอก็เกือบถูกหลอกเข้าซะแล้วหรอกเหรอ
ตอนนั้นที่พบนายแห่งอาชูร่า เธอเกือบจะนึกสงสัยในชีวิตตัวเองแล้ว…
จะยังไงทักษะการแสดงแบบมีอาชีพของเธอก็น่าจะเหนือกว่าเขารึเปล่า ยิ่งไปกว่านั้นยังมีตาเฒ่าเจ้าเล่ห์แบบเฮ่อเหลียนเจวี๋ยหนุนหลังด้วย ระดับของบทบาทใหม่อันน่ายินดีนี้ของเธอไม่ด้อยไปกว่าเกราะใยทองของเฮ่อเหลียนเจวี๋ยเลย
โอ้ จู่ๆ ก็รู้สึกตั้งตารอขึ้นมานิดๆ แล้ว
ถ้าตัวเองกลายเป็นหญิงสาวแปลกหน้า เข้าหาซือเยี่ยหานด้วยฐานะลูกสาวประธานสภา เขาจะมีปฏิกิริยายังไงกันนะ
….
ขณะเดียวกัน ณ ที่พักของซือเยี่ยหานในเมืองเทียนสุ่ย
ในที่สุดหลินเชวียก็ตะเพิดคนจากทางตระกูลอินรวมถึงหญิงสาวสามคนที่พวกเขาส่งมาไปได้แล้ว
หลังจัดการเรียบร้อย หลินเชวียก็กลับไปรายงานซือเยี่ยหานด้วยความเหนื่อยใจ “เวรเอ๊ย! ในที่สุดก็ไล่ไปได้สักที! ฉันว่าน้าหรงน่ะเหี้ยมเกินไปแล้ว! โชคดีที่ฟ้าอยู่สูงจักรพรรดิอยู่ไกล พี่เฟิงไม่มีทางรู้เรื่องพวกนี้ ไม่งั้นคงซวยแล้ว!”
ถึงแม้ซือเยี่ยหานจะไม่ได้พูด แต่ชัดเจนมากว่าเขาก็โล่งใจในจุดนี้มากเหมือนกัน
เมื่อเห็นใบหน้าของซือเยี่ยหานเผยสีหน้าตึงมืออย่างยิ่งออกมาอย่างยากที่จะได้เห็น หลินเชวียจึงเอ่ยเสียงอ่อยๆ “พี่เก้า วันนี้ที่พี่ไปหามารอบหนึ่ง ทางประธานสภามีท่าทียังไงบ้าง”
ซือเยี่ยหานมองหลินเชวียแวบหนึ่ง ไม่ได้ตอบ ผ่านไปพักหนึ่งถึงค่อยเอ่ยขึ้นมา “ประธานสภามีลูกสาวด้วยเหรอ”
หลินเชวียไม่รู้ว่าซือเยี่ยหานถามเรื่องนี้ด้วยเหตุผลอะไร จึงส่ายหน้าไปตามจิตใต้สำนึก “ไม่มีนะ! ประธานสภาไม่ได้แต่งงานไม่ใช่เหรอ”
ซือเยี่ยหานตอบนิ่งๆ “นี่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะไม่มีลูกสาว”
หลินเชวียมึนงงยิ่งกว่าเดิม “โอ้ ที่พี่พูดก็มีเหตุผลนะ เพียงแต่ จู่ๆ พี่เก้าถามเรื่องนี้ไปทำไม…”
ซือเยี่ยหานไม่ได้ให้หลินเชวียไปสืบเรื่องชีวิตส่วนตัวของอี้หลิงจวิน เรื่องแบบนี้ ในเมื่ออี้หลิงจวินออกปากพูด ต้องไม่ใช่เรื่องเท็จแน่นอน แต่เขารู้สึกว่ากะทันหันเกินไปหน่อย
แต่ค่อยยังชั่ว อี้หลิงจวินไม่ใช่ฉินจง ต่อให้วันนี้ตัวเองปฏิเสธเขาไป ด้วยปณิธานของอี้หลิงจวิน จะไม่มีทางสร้างความลำบากให้เขาเพราะเรื่องส่วนตัว
เพียงแต่ หลังจากนึกถึงการปฏิเสธของตัวเองในวันนี้ ท่าทางนั้นของอี้หลิงจวิน จู่ๆ เขาก็ชักไม่แน่ใจแล้ว…
เขาไม่มีเวลามาใส่ใจเรื่องอื่นเพราะเรื่องแต่งงานของลูกสาวจริงๆ หรือว่าตั้งใจสร้างความลำบากให้กันแน่
—————————————————————————————
บทที่ 2296 ผลักไสโอกาสที่ยอดเยี่ยมออกไป
วันเปิดประชุมสมัชชา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี