บทที่ 2357 แกคู่ควรรึไง
เวลากลางดึก ภายในที่พักที่อี้หลิงจวินจัดเตรียมไว้ให้เยี่ยหวันหวั่น
ในเวลานี้ เยี่ยหวันหวั่นลืมตาขึ้นมา ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงรู้สึกว่านอกบ้านมีความเคลื่อนไหวเล็กน้อย เรียกแม่บ้านอู๋อยู่หลายครั้ง แต่กลับไม่มีคนขานรับ
เยี่ยหวันหวั่นใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย แล้วเดินไปที่ห้องรับแขก
‘แป้ก’
เยี่ยหวันหวั่นกดเปิดสวิตช์ไฟห้องรับแขก แต่หลอดไฟในห้องรับแขกกลับไม่เปิดขึ้นมาราวกับค้างค่าไฟ
เยี่ยหวันหวั่นไม่ยอมแพ้ กดอยู่หลายครั้ง แต่ผลลัพธ์กลับเป็นเช่นเดิม
“ไฟดับเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้างุนงงอยู่บ้าง ตั้งแต่เธออยู่ที่รัฐอิสระมายังไม่เคยได้ยินเลยว่ามีไฟดับแบบนี้ด้วย
“คุณหนูอี้ อย่าเสียเวลาเลย ไฟฟ้าถูกตัดแล้ว ไฟในห้องนี้ คุณเปิดไปก็ไม่ติดหรอก”
ขณะที่เยี่ยหวันหวั่นกำลังงุนงงอยู่นั้น เสียงกระจ่างสายหนึ่งก็ดังมาจากตำแหน่งของโซฟา
“ใคร?!”
เสียงที่แว่วขึ้นมากะทันหันนี้ ทำให้เยี่ยหวันหวั่นแปลกใจทันที และไม่อยากจะเชื่ออยู่บ้าง
ที่นี่มันที่ไหนกันแล้ว บ้านพักที่อี้หลิงจวินประธานสภาตุลาการจัดไว้ให้ลูกสาวของเขาอี้อวิ๋นโม่ ถึงจะไม่มีการคุ้มกันอย่างหนาแน่น แต่ถ้าคิดจะเล็ดรอดผ่านสายตาของสายข่าวและบอดี้การ์ดทั้งหมดเข้ามาในสถานที่นี้ ก็เป็นเรื่องเพ้อฝันของคนโง่เท่านั้น
ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันแน่ เพียงแต่เสียงของผู้ชายคนนี้กลับค่อนข้างคุ้นหูอย่างน่าประหลาด เหมือนเคยเจอมาก่อน แต่เยี่ยหวันหวั่นกลับนึกไม่ออกไปชั่วขณะ
“ฮ่า…คุณหนูอี้ ฉันเป็นใคร เธอไม่จำเป็นต้องรู้หรอก และเธอก็ไม่มีคุณสมบัติจะได้รู้ด้วย” ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ แล้วพูดขึ้นมา
ขณะที่พูด ชายหนุ่มจุดบุหรี่มวนหนึ่ง แสงไฟอันน้อยนิดภายในห้องที่มืดมิดดูราวกับแสงตะวันกลางราตรี
อันที่จริง เยี่ยหวันหวั่นและอี้หลิงจวินเคยพูดคุยกันถึงสถานการณ์ในช่วงนี้แล้ว ความคิดของอี้หลิงจวินคือ การปรากฏตัวของเยี่ยหวันหวั่น จะส่งผลเสียต่อผลประโยชน์ของคนจำนวนมาก เป็นไปได้ว่าคนบางกลุ่มอาจจะลงมืออย่างลับๆ…
‘ฟิ้ว!’
แทบจะในชั่วพริบตานั้น ดวงตาของเยี่ยหวันหวั่นก็ฉายแววหนาวยะเยือก เข้าจู่โจมชายคนนั้นทันที
ไม่ว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นใคร และไม่ว่าเป้าหมายของเขาคืออะไร จะต้องจับมาไต่สวนให้ชัดเจนก่อน
ความเร็วของเยี่ยหวันหวั่นว่องไวสุดขีด แต่ถึงแม้จะเร็วแค่ไหน ก็ยังเป็นรองชายคนนั้นอยู่ดี
พอเยี่ยหวันหวั่นมาถึงตำแหน่งโซฟาในห้องรับแขก ชายคนนั้นก็หลบออกไปก่อนแล้ว ไปยืนอยู่ที่มุมห้องรับแขก
“ฮ่า มองไม่ออกเลยจริงๆ ว่าความสามารถของคุณหนูอี้จะบรรลุถึงขั้นนี้ด้วย” ชายคนนั้นดูดบุหรี่ หัวเราะพลางพูดกับเยี่ยหวันหวั่น
“เรื่องที่นายมองไม่ออก ยังมีอีกเยอะ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เยียบเย็นเข้าไปถึงในกระดูก
“คุณหนูอี้ สำหรับตอนนี้ คุณไม่จำเป็นต้องกังวลไปหรอก ผมมาเยือนในยามวิกาล ไม่ได้มีเจตนาอื่น แค่อยากมาทักทายคุณหนูอี้เท่านั้น แต่คุณหนูอี้ต้อนรับแขกที่มาเยี่ยมถึงบ้านแบบนี้เหรอ” ชายคนนั้นเอ่ยกลั้วหัวเราะ
“แขกเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นหัวเราะหยัน “แกคู่ควรรึไง”
“ฮ่าๆ ทุกคนพูดกันว่าคุณหนูอี้จองหองเข้าไปถึงในกระดูก สมกับที่ลือกันจริงๆ วันนี้ผมนับว่าได้เห็นแล้ว” ชายหนุ่มหัวเราะแล้วเอ่ยออกมา
เมื่อเห็นเยี่ยหวันหวั่นเงียบ ชายคนนั้นจึงเอ่ยต่อไป “คุณหนูอี้ไม่อยากรู้เหรอว่าวันนี้ผมมาเยือนด้วยจุดประสงค์อะไร”
“พูดมาสิ” เยี่ยหวันหวั่นตอบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี