บทที่ 2363 ทุกอย่างไม่เหมือนเดิม
“อันที่จริงไม่ใช่ฉันไม่อยากพูด แต่มันพูดไม่ได้” หยวนเซียวคิดดูแล้วจึงเอ่ยกับเยี่ยหวันหวั่น “ในสายงานของพวกเรา ใช่ว่าเธอจะไม่รู้นี่ ภารกิจล้มเหลวน่ะไม่เป็นไรหรอก แต่ฉันเปิดเผยข้อมูลและตัวตนของผู้ว่าจ้างไม่ได้…แบบนี้มันเกินไป แม้แต่ตัวฉันก็ทำไม่ได้หรอก”
พอได้ยินคำพูดนี้ของหยวนเซียว มุมปากของเยี่ยหวันหวั่นก็กระตุกนิดๆ หยวนเซียวคนนี้ ล้อตัวเองเล่นอยู่รึไง
“สรุปแล้วนายจะพูดไหม” เยี่ยหวันหวั่นถลึงตาใส่หยวนเซียวทีหนึ่ง
“ฉันก็อยากพูด แต่ไม่สามารถบอกเธอได้จริงๆ…แต่มีอยู่ข้อหนึ่ง จริงๆ แล้วคนฉลาดอย่างเธอน่าจะเข้าใจนะ ลองคิดทุกอย่างด้วยตัวเองสิ เอาไปวิเคราะห์ดูสักหน่อย ถ้าเกิดอี้อวิ๋นโม่ลูกสาวประธานสภาตุลาการตายไป ใครจะได้ประโยชน์ที่สุด” หยวนเซียวจ้องเยี่ยหวันหวั่น พลางเอ่ยเสียงเบา
พอหยวนเซียวพูดออกมา เยี่ยหวันหวั่นก็ขมวดคิ้วนิดๆ
ตอนแรกที่อี้หลิงจวินประกาศถึงการกลับมาของตัวเองอย่างเอิกเกริก และบอกกับทุกคนว่าจะให้ลูกสาวตัวเองเข้าทำงานในสภาตุลาการ นี่คือการบ่มเพาะให้ตัวเองกลายเป็นผู้รับช่วงต่อสภาตุลาการอย่างสมบูรณ์
ยังไม่ต้องพูดถึงปัจจัยอื่น ลำพังบ่มเพาะให้เป็นผู้รับช่วงต่อข้อนี้ ก็เพียงพอจะส่งผลกระทบต่อประโยชน์ของคนมากมายแล้ว และคนที่จะเสียผลประโยชน์มากที่สุดในบรรดาคนเหล่านี้ น่าจะเป็นรองประธานสภาตุลาการฉิน
ถ้าตัวเองไม่โผล่มา แบบนั้นหลังจากอี้หลิงจวินหมดวาระแล้ว ตำแหน่งประธานสภา ไม่ต้องพูดกันให้มากความเลย จะต้องตกเป็นของรองประธานสภาฉินแน่นอน แต่ด้วยการปรากฏตัวขึ้นของตัวเอง ทุกอย่างจึงไม่เหมือนเดิม
“ถ้างั้น…ความหมายของนายคือ รองฉินงั้นเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นจ้องหยวนเซียว แล้วถามออกมา
“เนี่ยอู๋โยว ฉันไม่ได้บอกเลยนะว่าเป็นรองฉิน” หยวนเซียวส่ายหน้า “เธอคิดว่ารองฉินเป็นคนโง่รึไง ต่อให้รองฉินมีความคิดแบบนี้อยู่ เขาก็ไม่มีทางออกหน้าด้วยตัวเองหรอก อย่าว่าแต่ตัวเขาเลย เกรงว่าคนของตระกูลฉินคงไม่มีทางออกหน้าเลยสักคน ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา ใครก็สาวไปไม่ถึงตระกูลฉิน สิ่งที่จะขาดไปไม่ได้เลยก็คือตัวตายตัวแทน”
“ดังนั้น ที่นายจะสื่อคือ…รองฉินหาตัวตายตัวแทนมาคนหนึ่ง ให้ตัวตายตัวแทนออกหน้าว่าจ้างนาย มอบหมายภารกิจนี้ ไม่ว่าภารกิจจะสำเร็จหรือไม่ ต่อให้สภาตุลาการสืบสวนยังไง อย่างมากก็สาวไปถึงตัวตายตัวแทนเท่านั้น ไม่เกี่ยวข้องกับรองฉินเลยสักนิดสินะ” หลังจากเยี่ยหวันหวั่นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงเอ่ยขึ้นมา
“ฮ่าๆ อู๋โยว ทุกอย่างเป็นเธอพูดออกมาเองนะ ฉันไม่ได้พูดอะไรเลย…อีกอย่าง ฉันก็ไม่ได้บอกเลยว่าเป็นรองฉิน ฉันแค่อนุมานไปตามความคิดของเธอเท่านั้น เธอพูดเองว่ามีตัวตายตัวแทน ฉันรู้มากสุดแค่ว่าตัวตายตัวแทนเป็นใคร จะไปรู้แน่ชัดได้ยังไงว่าคนที่อยู่เบื้องหลังเป็นคนไหน เธอยังคงต้องคิดด้วยตัวเองเถอะ”
เยี่ยหวันหวั่นฟังแล้วจึงใคร่ครวญดูอย่างลึกซึ้ง ตอนนี้ในใจเธอแทบจะแน่ใจแล้วว่า คนที่ต้องการชีวิตตัวเอง จะต้องไม่พ้นไปจากตระกูลฉินแน่นอน และตัวตายตัวแทนที่หยวนเซียวพูดถึง มีความเป็นไปได้สูงว่าจะเป็น…อินเหิง...
พอหยวนเซียวพูดจบ ก็จุดบุหรี่หนึ่งมวน หลังจากดูดเข้าไปสองครั้ง ก็จ้องมองเยี่ยหวันหวั่นที่กำลังใช้ความคิดอยู่ แล้วตบไหล่เธอเบาๆ พลางกล่าวว่า “เอาละ ชายโสดหญิงม่ายเหมือนไม้แห้งใกล้ไฟ อยู่ในห้องเดียวกันก็ไม่ค่อยเหมาะ ฉันไปก่อนแล้วกัน ไม่งั้นถ้าพี่ชายเธอรู้เข้าต้องมาท้าตีกับฉันสามวันสามคืนอีกแน่ มีอะไรก็ติดต่อมาแล้วกัน”
มุมปากของเยี่ยหวันหวั่นกระตุกนิดๆ “ไม้แห้งใกล้ไฟกับผีน่ะสิ…”
ก่อนหน้านี้เขาจะฆ่าเธออยู่เลยชัดๆ!
เยี่ยหวันหวั่นเพิ่งพูดจบ จู่ๆ ก็พลันมีเสียงฝีเท้าแว่วดังมาจากทางประตู ตามมาด้วยเสียงเปิดประตู ซือเยี่ยหานปรากฏตัวขึ้นตรงประตู ด้านหลังคือหลินเชวียที่กำลังจ้องเธอกับหยวนเซียวอย่างตกตะลึง…
—————————————————————————————
บทที่ 2364 ใครมีแฟนคนนั้นเป็นหมา
เยี่ยหวันหวั่นตัวแข็งทื่อ
นี่มัน…คราวซวย…อะไรของเธอ…
ทำไมซือเยี่ยหานถึงมาหาในเวลานี้ได้ล่ะ! แถมยังไม่มีใครมาบอกด้วย
ใช่ เธอนึกขึ้นได้แล้ว ก่อนหน้านี้เคยเธอบอกแม่บ้านไว้ ถ้าซือเยี่ยหานมา ไม่ต้องรายงาน ให้เขาเข้ามาได้เลย พอมาตอนนี้กลายเป็นยกหินทับเท้าตัวเองเข้าซะแล้ว
เยี่ยหวันหวั่นแทบจะดีดตัวขึ้นมาทันที “คือว่า…คุณเก้า คุณมาได้ยังไง…”
เธออยากตายชะมัด เธอดวงซวยอะไรขนาดนี้ ถูกที่รักของเธอมาเจอฉากแบบนี้เข้าตลอด
โชคร้ายจริงๆ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี