บทที่ 2375 ส่งตัวเขามา
อี้อวิ๋นโม่เห็นข้อความแล้วแน่นอน…ถ้าเธอเป็นเนี่ยอู๋โยวสวมรอยมาจริงๆ แบบนั้น ตอนนี้เธอก็น่าจะมาถึงแล้ว…
งานเลี้ยงในคืนนี้ ไม่ได้จัดขึ้นเพื่อสานสัมพันธ์กับเหล่าสมาชิกระดับสูงของสภาตุลาการเท่านั้น แน่นอนว่าเป็นกับดักที่จัดไว้เพื่อเนี่ยอู๋โยวด้วย
ในงานเลี้ยงมีการสังสรรค์เฮฮา
ในเวลานี้เอง พลันมีเสียงจอแจแว่วดังมาจากบริเวณทางเข้า
“คุณหนูอี้ คุณหนูอี้มีธุระเหรอครับ”
“คุณหนูอี้ ด้านในมีงานเลี้ยงอยู่ ให้ผมช่วยไปแจ้งให้คุณหนูสักหน่อยไหมครับ”
“คุณหนูอี้…”
“ไสหัวไป!”
….
มองเห็นหญิงสาวในชุดเดรสสีแดงเข้ารูปคนหนึ่ง ช่วงเอวห้อยดาบยาวเอาไว้ มุ่งหน้าตรงมายังห้องจัดเลี้ยงเสมือนลูกไฟลูกหนึ่ง
วินาทีนั้น คนที่ร่วมงานเลี้ยงอยู่ในห้องจัดเลี้ยงต่างก็มองไปทางประตูตามสัญชาตญาณ
“เอ๊ะ นั่น…นั่นใช่คุณหนูอี้ไหม”
“ทำไมคุณหนูอี้ก็มาด้วยล่ะ”
ทุกคนต่างก็ทราบกันดีว่าคุณหนูอี้ไม่เคยเข้าร่วมงานเลี้ยงประเภทนี้ ดังนั้นพอเธอปรากฏตัวขึ้นจึงตกใจกันถ้วนหน้า
ส่วนอินเหิงพอเห็นคนที่มา สีหน้าก็ตะลึงงันไปทันที จากนั้นคลื่นความยินดีก็ถาโถมอยู่ในใจอย่างบ้าคลั่ง
อี้อวิ๋นโม่มา! เธอมาจริงๆ!
ในใจของอินเหิงดีใจจนแทบคลั่งแล้ว แต่สีหน้ากลับสงบนิ่ง ลุกขึ้นอย่าไม่รีบไม่ร้อน แล้วเอ่ยกับหญิงสาวอย่างสุภาพมีมารยาท “ยินดีต้อนรับแขกผู้ทรงเกียรติ ทราบว่าคุณหนูอี้รักความสงบ ผมเลยไม่ได้ส่งบัตรเชิญให้ ไม่ทราบว่าที่คุณหนูอี้มาเยือนดึกดื่นค่ำคืนแบบนี้ มาด้วยธุระอะไรเหรอครับ”
อินเหิงจงใจเน้นเป็นพิเศษว่า เขาไม่ได้เชิญเธอมา เป็นเธอที่มาเอง
พอเห็นเยี่ยหวันหวั่นไม่พูดไม่จา อินเหิงเลยจงใจถามอีกครั้ง “วันนี้คุณหนูอี้มาหาผมมีธุระอะไรเหรอครับ”
เยี่ยหวันหวั่นยังคงไม่ปริปาก เดินตรงไปหยุดอยู่ตรงหน้าอินเหิง
อินเหิงกำลังจะพูดอีกครั้ง “คุณ…”
อินเหิงเพิ่งเปล่งเสียงได้คำเดียว วินาทีต่อมา ก็เกิดเสียง ‘พลั่ก’ ดังสนั่นขึ้น ร่างของอินเหิงถูกเยี่ยหวันหวั่นซัดปลิวออกไป
เก้าอี้ที่อยู่ด้านหลังของอินเหิงถูกชนจนแตกหักกองอยู่บนพื้น ส่วนร่างของอินเหิงก็ลอยฉิวเหมือนว่าวสายป่านขาดกระแทกเข้ากับแจกันดอกใหม่ใบใหญ่ที่สูงเท่าตัวคนอันหนึ่ง
‘แค่กๆๆๆ…’
ไม่รอให้อินเหิงได้ตั้งสติทัน เขาเพิ่งยกแขนยันร่างขึ้นมาเล็กน้อย ก็เกิดเสียงดัง ‘พลั่ก’ อีกครั้ง
เท้าของเยี่ยหวันหวั่นเหยียบลงที่อกเขา เสียงกระดูกหักร้าวชวนผวาแว่วดังขึ้น
‘พรูด...’ สุดท้ายอินเหิงก็ทนรับไม่ไหว ศีรษะเอียงพับ แล้วกระอักเลือดคำโตออกมา
ฉากตรงหน้าที่จู่ๆ ก็เกิดขึ้น ทำให้ทุกคนตาค้างอ้าปากหวอ เงียบสงัดไปทั้งงาน ทุกคนต่างก็ได้รับความตื่นตะลึงจนเกินไปจึงทึ่มทื่ออยู่ตรงนั้น ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองเลย
ในช่วงเวลานี้ เยี่ยหวันหวั่นเสมือนปีศาจจากขุมนรกที่มาเยือนโลกมนุษย์ ทั่วห้องจัดเลี้ยงที่ก่อนหน้ายังเฮฮาสนุกสนาน แต่ตอนนี้ราวกับกลายเป็นแดนชำระบาปไปแล้ว มีไอสังหารแผ่อบอวล
หญิงสาวเหยียบบนหน้าอกของอินเหิงเอาไว้แบบนั้น โน้มตัวเข้าไปหา แล้วเอ่ยออกมาทีละคำ “ฮ่าๆ ไม่รู้ว่าฉันมาเพราะอะไรงั้นเหรอ ถ้างั้นตอนนี้…รู้รึยังล่ะ”
“เธอ…เธอ…” อินเหิงเพิ่งจะอ้าปาก ก็กระอักเลือดออกมาอีก
เขาคิดไว้สารพัด แต่ไม่ได้คิดไว้เลยว่าเยี่ยหวันหวั่นจะกล้าลงมือกับเขาท่ามกลางสายตาของผู้คน แถมยังลงมืออย่างโหดเหี้ยมแบบนี้อีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี