บทที่ 2379 อย่าทำเท้าสกปรก
ฉินซีย่วนก็รีบเปิดปากพูด “เนี่ยอู๋โยว พ่อฉันเป็นรองประธานสภาตุลาการ เธอมาสาดโคลนใส่คนอื่นโดยไม่มีหลักฐานแบบนี้ รู้ผลลัพธ์ที่จะตามมาบ้างไหม”
ตุลาการคนอื่นๆ ได้ฟังแล้วต่างก็มีสีหน้าเหลือจะเชื่อ ตุลาการหลายคนที่อยู่ข้างฉินจงก็ช่วยพูดให้ฉินจงด้วย
ในตอนนี้เอง มีเสียงฝีเท้าแว่วดังมาจากด้านหลัง ซือเยี่ยหานในชุดเสื้อโค้ทสีดำ ในมือถือซองเอกสารสีน้ำตาลซองหนึ่งเดิมมุ่งตรงมาทางฝูงชนด้านนี้
พอเยี่ยหวันหวั่นมองเห็นซือเยี่ยหาน ลมหายใจที่ตึงเคร่งมาตลอด ในที่สุดก็ผ่อนคลายลง “คุณเก้า…”
มองเห็นเพียงว่าซือเยี่ยหานเดินตรงไปทางเยี่ยหวันหวั่น สายตาเยือกเย็นเหลือบมองอินเหิงที่ถูกเหยียบไว้ใต้เท้าเธอ ขมวดคิ้วแล้วกล่าวออกมา “หวันหวั่น ปล่อยซะ”
เยี่ยหวันหวั่นไม่ยินยอม “ฉันไม่ปล่อย! เขาจับถังถังไป!”
ซือเยี่ยหานเอ่ยสั้นๆ “อย่าทำเท้าสกปรกสิ”
เมื่อซือเยี่ยหานพูดจบ ก็ส่งสายตาให้หลินเชวียที่อยู่ด้านข้าง
หลินเชวียเบะปากอย่างยอมรับชะตากรรม แล้วเดินเข้าไป “โอเคๆๆ งานแบบนี้โยนมาให้ฉันซะ ซ้อเก้าเธอปล่อยเถอะ ฉันจะช่วยเหยียบไว้ให้เธอเอง ฉันไม่กลัวสกปรก!”
พอถูกซือเยี่ยหานโอบไว้หลวมๆ เยี่ยหวันหวั่นถึงได้ยอมยกเท้าออก แล้วไปอยู่ข้างกายซือเยี่ยหาน
“อึก…” อินเหิงครางออกมา หลังจากถูกหลินเชวียเหยียบกลับไปอีกครั้ง
ซือเยี่ยหานกล่อมเยี่ยหวันหวั่น จากนั้นก็ถือซองเอกสารสีน้ำตาลซองนั้น เดินเข้าไปหาอี้หลิงจวิน “ประธานสภาครับ ของที่ท่านต้องการครับ โชคดีที่ทำสำเร็จ”
เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในมือของซือเยี่ยหาน สีหน้าของฉินจงก็แปรเปลี่ยนเล็กน้อย สังหรณ์ใจไม่ค่อยดีขึ้นมาอย่างน่าประหลาด อินเหิงก็กลั้นหายใจแล้วเช่นกัน
“เยี่ยมมาก ลำบากเธอแล้ว” อี้หลิงจวินรับซองเอกสารมาจากมือของซือเยี่ยหาน พอพูดจบก็โยนลงที่ปลายเท้าฉินจงเสียงดัง ‘ตุบ’จากนั้นจึงเอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “คุณดูเอาเองเถอะ!”
ตอนนี้ฉินจงรู้สึกตระหนกขึ้นมาแล้วจริงๆ หยิบสิ่งที่กระจายอยู่บนพื้นขึ้นมาด้วยอาการสั่นเทา ตุลาการคนอื่นๆ ที่อยู่ข้างกายก็ก้มตัวลงหยิบเอกสารที่กระจายออกมาจากในซองขึ้นมา
ผลคือ มองแวบเดียวก็มีสีหน้าตื่นตะลึงกันไปหมด
ฉินจงคนนี้ ละโมบมากเกินไปแล้ว!
หลายปีมานี้ใช้อำนาจสภาตุลาการหาเงินมากมายขนาดนี้ ขนาดว่ามีตำแหน่งเป็นรองประธานสภาตุลาการอีกทั้งยังทราบข้อกฎหมายดี แต่ลับหลังกลับทำเรื่องน่าละอายเอาไว้ไม่รู้มากแค่ไหน
แต่ละเรื่องแต่ละคดีถูกซือเยี่ยหานขุดค้นออกมาทั้งหมด ซักไซ้จนกระจ่าง!
“ใครก็ได้ คุมตัวรองฉินไป และล็อกดาวน์ตระกูลฉินทันที” อี้หลิงจวินสั่งการ
จากนั้นก็มีคนหลั่งไหลเข้ามาจากด้านนอก คุมตัวรองฉินเอาไว้ทันที
ฉินซีย่วนก็ถูกควบคุมตัวด้วยเช่นกัน มองไปที่อี้หลิงจวินด้วยสีหน้ากระวนกระวาย “ประธานสภาคะ! เข้าใจผิดแล้ว! นี่ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดแน่นอน! ประธานสภาอย่าไปฟังคำปลุกปั่นของนังชั้นต่ำคนนี้นะคะ!”
อี้หลิงจวินตอบนิ่งๆ “คุณหนูฉิน ถ้ามีอะไรจะพูด รอให้ถึงเวลาตัดสินคดี จะให้โอกาสเธอได้แก้ต่างแน่นอน”
ฉินซีย่วนขาอ่อนทันที ใบหน้าเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง จบแล้ว ทุกอย่างจบสิ้นแล้ว…
“อินเหิง! เพราะแก! ทุกอย่างมันเป็นเพราะแก! แกมันสวะ! ไร้ประโยชน์! ต้องโทษแกคนเดียว!” ฉินซีย่วนพุ่งเข้าใส่อินเหิงด้วยความคุ้มคลั่ง เตะอินเหิงจนกระอักเลือดออกมาอีกหลายคำ
ถ้าไม่ใช่เพราะเขาลอบสังหารเนี่ยอู๋โยวล้มเหลว จะแหวกหญ้าให้งูตื่นได้ยังไง จะทำให้ตระกูลฉินของพวกเธอพินาศได้ยังไง!
เวลานี้ฉินซีย่วนนึกเสียใจจนลำไส้เขียวหมดแล้ว ความผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตนี้ของเธอก็คือเลือกคบหากับไอ้โง่อย่างอินเหิงคนนี้
ซือเยี่ยหาน…ถ้าตอนนั้นคนที่เธอคบหาคือซือเยี่ยหาน จะไม่มีทางเกิดเรื่องแบบตอนนี้ขึ้นเด็ดขาด…
แต่ว่า สายไปแล้ว ทุกอย่างสายไปแล้ว!
ฉินซีย่วนที่มีสีหน้ามืดครึ้มถูกบอดี้การ์ดลากออกไป พลางมองไปทางเยี่ยหวันหวั่นด้วยสีหน้าที่เปี่ยมด้วยความเคียดแค้นชิงชัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี