บทที่ 2469 ตอนพิเศษ : เนี่ยอู๋หมิง 3
“หลิงเหมี่ยว ทำไมเธอถึงแซ่หลิงล่ะ”
เนี่ยอู๋หมิงจ้องมองเด็กหญิง ใบหน้าเต็มไปด้วยความอยากรู้
“แล้วทำไมนายแซ่เนี่ยล่ะ” เด็กหญิงย้อนถาม
“พ่อฉันแซ่เนี่ยไง” เนี่ยอู๋หมิงตอบ
“แต่พ่อนายแซ่หลิงไม่ใช่เหรอ” หลิงเหมี่ยวเหลือบมองเนี่ยอู๋หมิงแวบหนึ่ง
“เอ่อ สถานการณ์ของพ่อฉันไม่เหมือนคนอื่น…เธอน่าจะเข้าใจนี่ว่าฉันใช้แซ่ตามแม่ฉัน” เนี่ยอู๋หมิงมีสีหน้าเก้อกระดากอยู่บ้าง
“ฉันก็ใช้แซ่ของแม่ฉันเหมือนกัน มีปัญหาเหรอ” หลิงเหมี่ยวเอ่ยนิ่งๆ
“ความหมายของฉันคือ…พ่อเธอไปไหน” เนี่ยอู๋หมิงเปิดประเด็นขึ้น
หลิงเหมี่ยวเงียบไปครู่หนึ่ง ดูจะไม่หลบเลี่ยงเลย “พ่อฉันทิ้งฉันกับแม่ฉันไว้ แล้วหนีไปกับผู้หญิงคนอื่น”
“หา”
เนี่ยอู๋หมิงมีสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย “ฉันนึกว่าพ่อเธอตายไปแล้ว แม่เธอเป็นแม่หม้าย ส่วนเธอก็เป็นลูกกำพร้าซะอีก…”
หลิงเหมี่ยวเงียบงัน…
“แต่ว่าย่าเล็กหลิงอี๋สวยขนาดนั้น ทำไมพ่อเธอยังหนีไปกับผู้หญิงอื่นอีกล่ะ หรือว่าผู้หญิงคนนั้นสวยกว่าย่าเล็กหลิงอี๋งั้นเหรอ” เนี่ยอู๋หมิงถามด้วยความอยากรู้
“ถ้านายพูดไม่เป็น ก็ไม่ต้องพูดจะดีที่สุด” หลิงเหมี่ยวขมวดคิ้วนิดๆ
“ได้ๆๆ ไม่พูดก็ได้…ใช่แล้ว ตอนฉันมาถึงเห็นว่าในตำบลมีชิงช้าสวรรค์เล็กๆ อันหนึ่ง พวกเราออกไปเล่นกันเถอะ” เนี่ยอู๋หมิงเอ่ยยิ้มๆ
หลิงเหมี่ยวฟังแล้วส่ายหน้า “แม่ฉันไม่ให้ฉันออกไปเล่น”
“ย่าเล็กหลิงอี๋ไม่ให้เธอออกไปเล่นงั้นเหรอ” เนี่ยอู๋หมิงตะลึงงัน “นี่ไม่เป็นการฝืนธรรมชาติของพวกเราหรอกเหรอ ไปเถอะ ฉันจะพาเธอไปเอง”
ว่าแล้วเนี่ยอู๋หมิงก็คว้ามือน้อยๆ ของหลิงเหมี่ยว แล้วทำท่าจะพาออกไป
อย่างไรก็ตาม ใช้เวลามากสุดเพียงสองชั่วลมหายใจ ก็เกิดเสียงดัง ‘พลั่ก’ ร่างของเนี่ยอู๋หมิงสูญเสียการทรงตัวไปทันที ถูกหลิงเหมี่ยวจับทุ่มลงพื้น
“โอ้ย…”
เนี่ยอู๋หมิงที่กองอยู่บนพื้นร้องโอดโอย
“นายไม่เป็นไรใช่ไหม…”
หลิงเหมี่ยวเห็นเนี่ยอู๋หมิงร้องครวญคราง ดวงตาของหลิงเหมี่ยวจึงฉายแววกังวลแวบหนึ่ง เธอยังไม่ได้ออกแรงเลยนะ
“จะไม่เป็นได้ยังไง ฉันจะบอกย่าเล็กหลิงอี๋ เธอตีฉัน!” ใบหน้าของเนี่ยอู๋หมิงเต็มไปด้วยความคับข้องใจ
“กระแทกตรงไหนรึเปล่า” เหลิงเหมี่ยวย่อตัวลง ดวงตาทอประกายคู่หนึ่งมองไปที่เนี่ยอู๋หมิง
“หัว! กระแทกหัวจนโนแล้ว! เธอมาลูบดูเองสิ!” เนี่ยอู๋หมิงนั่งอยู่บนพื้น ร้องฮึดฮัด
หลิงเหมี่ยวลูบหัวเนี่ยอู๋หมิงเบาๆ จากนั้นก็เอ่ยปลอบ “ไม่เป็นไรหรอก…เดี๋ยวก็ยุบแล้ว”
“จะไม่เป็นไรได้ยังไง ฉันจะบอกเธอให้นะ เมื่อกี้ฉันแค่ยอมให้เธอหรอก ควบคุมปฏิกิริยาตอบสนองตามสัญชาตญาณของฉันไว้ ไม่อย่างนั้น ตอนนี้เธอเจ็บหนักแน่นอน ไม่แน่ว่าอาจตายไปแล้วก็ได้…” เนี่ยอู๋หมิงด่าฉอดๆ
หลิงเหมี่ยวมองเนี่ยอู่หมิง พลางพยักหน้าด้วยความจนปัญญา “เอาเถอะ ฉันทำผิดกับนาย ต่อไปจะไม่ตีนายแล้ว ถ้านายไม่พอใจ นายตีฉันคืนก็ได้นะ”
“ใครจะตีเธอกัน ฉันไม่สนใจจะตีเธอหรอกนะ” เนี่ยอู่หมิงเอ่ย
“งั้น…นายอยากทำอะไร” หลิงเหมี่ยวถาม
เนี่ยอู๋หมิงปัดๆ ก้น แล้วลุกขึ้นยืน คว้ามือน้อยของหลิงเหมี่ยวมาอีกรอบ “งั้นเธอต้องพาฉันไปเล่นชิงช้าสวรรค์…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี