“พระเจ้า! มาดูเร็ว! ที่หน้าประตูใช่หานเซี่ยนอวี่หรือเปล่า?”
“หลังเกิดเรื่องเขาก็ไม่ได้ปรากฏตัวในแวดวงอีกเลย วันนี้ปรากฏตัวได้แล้ว! ฉันยังคิดว่าเขาจะออกจากวงการไปอยู่อย่างสันโดษที่ต่างประเทศซะอีก! ตกใจหมดเลย!”
“เป็นไปได้ยังไง โชคดีในโชคร้าย ตอนนี้เขาเป็นชายหนุ่มที่ดังเบอร์หนึ่งเลยนะ ดังเป็นประวัติการณ์! หลังจากเรื่องครั้งนี้สามารถดึงกระแสตำแหน่งในวงการและความนิยมไปจากหลิงเส่าเจ๋อและกงซวี่ได้เลย!”
ก่อนหน้านี้เรื่องของหานเซี่ยนอวี่ทำทั้งวงการบันเทิงสั่นสะเทือน ทุกคนต่างให้ความสนใจ เวลานี้หานเซี่ยนอวี่ที่ไม่ได้เห็นหน้ามาหลายวันกลับมาปรากฏตัวที่นี่ จึงดึงดูดสายตาของทุกคนในทันใด
ตอนแรกทั่วทั้งวงการบันเทิงต่างคิดว่าครั้งนี้หานเซี่ยนอวี่จะต้องจบเห่แล้วแน่นอน ได้ยินข่าวว่าแม้แต่โกลบอลเอ็นเตอร์เทนเมนท์ก็เตรียมจะลอยแพเขา ใครจะรู้ว่าสถานการณ์กลับตาลปัตร หานเซี่ยนอวี่ไม่เพียงแต่ไม่ตกลงมาจากแท่นสูง แต่ยังทำให้ที่ยืนเขายิ่งมั่นคงเพราะเรื่องครั้งนี้ ความนิยมและชื่อเสียงขึ้นไปถึงจุดสูงสุดแล้ว กลายเป็นตัวแทนพลังด้านบวกของวงการบันเทิง ก่อนหน้านี้มืดมนเพียงใด ตอนนี้ยิ่งกลับดังมากขึ้นเท่านั้น
วงการบันเทิงมีขึ้นและมีลงเสมอ บทที่หานเซี่ยนอวี่ประสบปัญหาทุกคนต่างหลีกหนีไปไกลกันหมด ตอนนี้เห็นเขากลับมาแล้ว ทุกคนก็ต่างอยากเข้าหาอยากเข้าใกล้
นอกจากนี้ ใบหน้าไม่คุ้นตาของคนข้างหานเซี่ยนอวี่ก็ดึงดูดความสนใจของผู้คนไม่น้อยเลย
“เดี๋ยวก่อน! คนข้างหานเซี่ยนอวี่คนนั้นคือใคร? หล่อจังเลย!”
“ไม่รู้ ไม่เคยเห็นเลย คนใหม่ของโกลบอลเรอะ?”
ท่ามกลางความสงสัย มีคนเดินเข้าไปถาม “เซี่ยนอวี่ คนนี้คือ?”
“เพื่อนผมเอง เยี่ยไป๋”
“โกลบอลมีคนใหม่หน้าตาดีขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร? ผมไม่รู้เลย!”
“เขาเป็นผู้จัดการน่ะ” หานเซี่ยนอวี่ตอบ
เยี่ยหวันหวั่นยื่นนามบัตรที่วันนี้เพิ่งทำเสร็จส่งให้ “สวัสดีครับ นี่นามบัตรผม”
“ผู้จัดการ?” อีกฝ่ายมองชายหนุ่มตรงหน้าที่มีออร่าในทุกความเคลื่อนไหวด้วยความประหลาดใจ
ถึงแม้ในวงการจะมีผู้จัดการที่รูปร่างหน้าตาดีเทียบเท่าศิลปิน แต่หนุ่มน้อยที่หล่อขนาดนี้กลับพบเห็นได้น้อย
ทำไมจู่ๆ หานเซี่ยนอวี่ถึงได้สนิทกับผู้จัดการที่เพิ่งเข้ามาในวงการได้? ไม่น่าจะเปลี่ยนผู้จัดการนะ…
เยี่ยหวันหวั่นก็ไม่ได้หวังว่าครึ่งหนึ่งจะได้สายสัมพันธ์อะไรมา แค่อยู่ข้างหานเซี่ยวอวี่ทำความรู้จักให้คุ้นหน้าคุ้นตากันเท่านั้น ในขณะเดียวกันก็จดจำคนทั้งหมดที่ตัวเองเจอ
สถานที่อย่างวงการบันเทิง ไม่แน่ว่าเมื่อไรอาจจะได้ใช้เส้นสายสัมพันธ์ไหนก็ได้
หลังจากหานเซี่ยนอวี่พาเยี่ยหวันหวั่นไปทักทายเพื่อนที่คุ้นเคยกันหลายคนแล้ว พวกเขาก็หามุมนั่งคุยกัน
มีบริกรเอาถาดใส่เหล้าหลายแก้วเข้ามาเสิร์ฟ หานเซี่ยนอวี่รับมาหนึ่งแก้ว บทที่บริกรเดินไปทางเยี่ยหวันหวั่น เขาพูดกับบริกร “เขาไม่ค่อยดื่มเท่าไร รบกวนเอาไวท์รัสเซียนแก้วหนึ่งให้เขาที”
เยี่ยหวันหวั่นเลิกคิ้วแปลกใจ คิดไม่ถึงว่าหานเซี่ยนอวี่จะละเอียดขนาดนี้ แค่ครั้งเดียวก็จำนิสัยเธอได้แล้ว
แต่ว่า…ไวท์รัสเซียน…?
ค็อกเทลชนิดนี้เติมวอดก้าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ส่วนใหญ่จะเป็นนม ถึงแม้จะดื่มง่าย แต่ส่วนใหญ่เหมาะกับผู้หญิงดื่มไม่ใช่หรือ?
ชาติที่แล้วเธอไม่ว่าง่ายเหมือนตอนนี้ เป็นปรปักษ์กับซือเยี่ยหาน ดื่มจนเมาแอ๋เป็นเรื่องธรรมดา ดังนั้นเธอเลยค่อนข้างรู้เรื่องเหล้าหลายชนิด
“ไม่ต้องยุ่งยากหรอก แก้วนี้แหละ!” เยี่ยหวันหวั่นบอก พูดจบก็หยิบวิสกี้แก้วหนึ่งมาจากถาด
หานเซี่ยนอวี่เห็นแล้วไม่เข้าใจ “แฟนไม่ให้ดื่มไม่ใช่เหรอ?”
เยี่ยหวันหวั่นเบะปาก นั่นเป็นเพราะครั้งที่แล้ว ‘แฟน’ นั่งอยู่ข้างๆ เธอเลยไม่กล้าไหมล่ะ?
ก่อนมาเธอสืบจากสวี่อี้มาแล้ว เมื่อคืนหลังจากซือเยี่ยหานรับโทรศัพท์ก็โดนเรียกบินไปทำงานต่างประเทศ วันนี้กลับมาไม่ทันแน่ เธอเลยใจกล้า
แน่นอน ที่สำคัญที่สุดคือเพื่อศักดิ์ศรีของลูกผู้ชาย!
………………………………………..
บทที่ 300 ไม่ลงไปว่ายสักรอบเหรอ?
เธอเป็นชายชาตรีจะให้ดื่มเหล้าตุ้งติ้งแบบนั้นได้ยังไงกัน! ภาพลักษณ์ของเธอพังกันหมดพอดี!
“สองวันนี้เขาไม่อยู่น่ะ!” เยี่ยหวันหวั่นทำท่าทางแอบใช้ชีวิตสบายลอยตัว แสดงภาพลักษณ์ของผู้ชายที่ในใจหวาดกลัวแต่ก็อยากแอบเถลไถลได้อย่างลื่นไหล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี