เหตุการณ์เปลี่ยนแปลงอย่างไม่ทันคาดคิด ทำเอาทุกคนในเหตุการณ์รวมถึงคนของพันธมิตรเลือดที่อยู่ด้านในต่างตกสู่สภาวะตกตะลึง…
เมื่อครู่นี้…
เกิดอะไรขึ้น…
เสียงเครื่องยนต์ของรถยนต์ดังขึ้น เมื่อครู่ฝูงชนต่างกำลังมุ่งความสนใจอยู่ที่ตัวของซ่งจิ้งและยูจีน ตอนนี้ก็พบว่าวงล้อมด้านนอกของพวกเขามีรถยนต์สีดำสองคันกำลังแล่นเข้ามาอย่างไม่ให้สุ่มให้เสียงตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้
“ใครกัน!!!” โจ๊กเกอร์พลันสบถเสียงกร้าวอย่างระแวดระวัง
เขาได้ปิดกั้นพื้นที่โดยรอบนี้ไว้หมดแล้ว แล้วคนพวกนี้เข้ามาได้อย่างไร?
ที่สำคัญคือ ใครกันที่กล้าบ้าบิ่นได้ขนาดนี้ บุกรุกเข้ามาในพื้นที่ของพันธมิตรเลือด? อยากตายหรือไง?
เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแปลกประหลาดเกินไป ทั้งยังไม่รู้ที่มาของอีกฝ่ายอย่างชัดเจนด้วย จึงไม่มีใครกล้าทำอะไรบุ่มบ่าม
สายตาของผู้คนต่างจดจ้องไปยังรถยนต์ที่ปรากฎออกมาอย่างแปลกประหลาดคันนั้น
พวกของหลิวอิ่งรีบช่วยซ่งจิ้งกลับมาโดยเร็ว และชำเลืองสายตาแห่งความสงสัยมองไปเช่นเดียวกัน
เสียงเมื่อครู่ฟังดูคล้ายกับเสียงผู้หญิง?
หลิวอิ่งและซ่งจิ้งออกโรงต่อสู้ตามติดกันยังไม่อาจเอาชนะยูจีนได้ แต่ผู้หญิงคนนั้นมาถึงก็ชี้จุดอ่อนของยูจีน แล้วช่วยให้ซ่งจิ้งหลุดพ้นจากการโจมตีหมายชีวิตนั่นไปได้!
นี่มัน…น่าเหลือเขื่อเกินไปแล้ว…
เป็นใครกันแน่?
ท่ามกลางสายตาของทุกคน ก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งสวมเสื้อโค้ท รูปร่างสูงเพรียว สวมหน้ากากสีเงินปกปิดใบหน้าครึ่งหนึ่งจากด้านในรถคันกลางคันนั้น แล้วเขาก็เดินลงมาจากที่นั่งคนขับ
ส่วนลูกน้องคนอื่นๆ ที่แต่งตัวเหมือนกับผู้ชายคนนี้อยู่ในรถอีกคันก็ทยอยลงจากรถตามกันมา
หลังจากชายหนุ่มลงจากรถแล้วก็อ้อมไปยังตำแหน่งที่นั่งเบาะหลัง เปิดประตูเบาะหลังด้วยท่าทีให้ความเคารพและระมัดระวังอย่างที่สุด ก่อนจะช่วยพยุงสตรีในชุดกระโปรงฟูฟ่องสีดำคนหนึ่งลงมาจากรถ
สตรีผู้นี้สวมกระโปรงสีดำ สวมหมวกสไตล์ย้อนยุคประดับอยู่บนศีรษะ ลูกไม้สีดำครึ่งด้านของหมวกได้ปกคลุมใบหน้าครึ่งหนึ่งไว้ เธอจับแขนของชายหนุ่มเบาๆ แล้วเดินลงจากรถด้วยท่วงท่างดงามคล้ายกับสตรีสูงส่งในกลางศตวรรษ
แม้ว่าจะมีตาข่ายผ้าโปร่งสีดำปกปิดใบหน้า อีกทั้งอยู่ห่างไกลจึงมองโฉมหน้าของสตรีผู้นั้นได้ไม่ชัดเจน แต่เฉพาะจากริมฝีปากสีแดงที่มีรูปร่างสวยงาม และคางเรียวละเอียดสมบูรณ์แบบก็ดูออกว่าเธอคือหญิงงามที่มีความงามโดดเด่นอย่างที่สุด…
“พวกนายมาจากไหน บอกชื่อมาสิ!” ยูจีนคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึงว่าตนเองจะเป็นเรือล่มในคลองระบายน้ำ[1] จ้องเขม็งไปยังคนพวกนั้น กดรอยแผลแผดเสียงเดือดดาล
“เฮอะ…” หญิงสาวหลุบตาไม่พูดอะไร เพียงแต่แค่นเสียงหัวเราะเบาๆ ทว่าก็ไม่ได้ตอบคำถามของยูจีน
และเสียงหัวเราะแผ่วเบานั้นเหมือนกับว่าสิ่งที่เธอเผชิญอยู่ตอนนี้เป็นเพียงมดหรือเศษผง กำลังสื่อความหมายชัดเจนว่าเขาไม่มีคุณสมบัติให้เธอสนทนาด้วย กระทั่งไม่มีคุณสมบัติจะมาอยู่ในสายตาของเธอได้
แน่นอนว่ายูจีนฟังออกถึงความไม่แยแสในเสียงหัวเราะเย้ยหยันนั่น เขากำลังจะโกรธ ใบหน้าของหญิงสาวได้หันไปยังทิศทางของหัวหน้า K พันธมิตรเลือด เสียงเกียจคร้านทว่าเย้ายวนค่อยๆ ไหลร่วงออกมาจากริมฝีปากแดง—
“โฉวหงไห่ อำนาจบาตรใหญ่เลยสินะ? สมัยก่อนก็เป็นแค่สุนัขไม่มีเจ้าของที่โดนกลุ่มทหารรับจ้างเปลวไฟขับไล่ออกมา เดี๋ยวนี้ได้กลายเป็นหัวหน้าพวกนักเลงเสเพลแล้ว…แม้แต่คนที่ฉันต้องการก็กล้าแย่ง!”
พูดถึงประโยคสุดท้าย น้ำเสียงเกียจคร้านของหญิงสาวพลันเปลี่ยนเป็นเย็นชาราวกับน้ำค้างแข็งในสถานที่อันหนาวเหน็บ ทำเอารู้สึกหนาวสั่นไปถึงไขกระดูก
และหัวหน้า K แห่งพันธมิตรเลือดผู้ที่ใบหน้าเรียบเฉยยืนนิ่งดั่งบรรพตอยู่ที่เดิม เมื่อได้ยินผู้หญิงคนนั้นเปิดโปงตัวตนที่แท้จริงตัวเองแล้ว การแสดงออกของใบหน้าพลันเปลี่ยนไปถนัดตา
จากนั้นเขาก็ได้จดจ้องการแต่งกายของผู้ติดตามสตรีคนนั้น พลางหันมองผ้าโปร่งสีดำที่ชุดของหญิงสาวคนนั้นคราหนึ่ง ใบหน้าพลันปรากฎความหวาดกลัวลึกเข้าไขกระดูกอย่างชัดเจน น้ำเสียงมีความสั่นเทาตวาดเสียงกร้าวบอกเจสันโจ๊กเกอร์และยูจีนที่ขวางทางอยู่ตรงหน้าสตรีคนนั้นอยู่ “เจสัน ยูจีน! ถอยออกมา! อย่าเสียมารยาท!”
…………………………………
บทที่ 402 ศัตรูมาเยือน
เห็นว่าหัวหน้า K แห่งพันธมิตรเลือดสั่งให้คนถอยออกไปจริงๆ อีกทั้งยังทำท่าทางเคารพเยี่ยหวันหวั่นเป็นอย่างมาก นัยน์ตาของบอดี้การ์ดหน้ากากเงินพลันวาบด้วยความประหลาดใจอย่างที่ไม่อาจสังเกตเห็น
สำเร็จแล้ว…จริงเหรอเนี่ย…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี