เพราะอาการบาดเจ็บของหลิวอิ่งและซ่งจิ้งสาหัสมาก หลังจากถึงประเทศจีนแล้ว จึงหาสถานที่ที่ใกล้ที่สุดทำการรักษาพวกเขาก่อนเป็นอันดับแรก
เมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว ในที่สุดทุกคนที่อยากรู้เรื่องราวจนอดไม่ไหวก็ได้ฟังสิบเอ็ดอธิบายความเป็นมาของเรื่องที่เกิดขึ้น
สิบเอ็ดสู้กับสายตาที่จับจ้องมาที่ตัวเองแล้วเริ่มเล่าตั้งแต่ต้น “ตอนนั้น พวกเราส่งคุณหนูหวันหวั่นไปถึงเขตปลอดภัยแล้วจริงๆ แต่ว่า พอถึงที่นั่น คุณหนูหวันหวั่นกลับปฏิเสธไม่ยอมหนีไป!”
“ไม่ยอมหนีไป?” สวี่อี้พึมพำ
“ใช่แล้ว ตอนนั้นพวกเราทุกคนโมโหมาก ก่อนหน้านี้ตอนอยู่ที่โรงแรม ในสถานการ์ณหนีตายแบบนี้ เธอยังจะเอากระเป๋าที่มีแต่เสื้อผ้าและเครื่องสำอางไปด้วยให้ได้ พวกเราเข้าใจผิดคิดว่าครั้งนี้เธอเอาแต่ใจขึ้นมาอีกแล้ว คิดไม่ถึงว่า…”
เมื่อย้อนนึกอีกครั้ง น้ำเสียงของสิบเอ็ดยังคงตื่นเต้น “กระเป๋าเดินทางใบนั้นที่เธอยืนกรานจะเอาไปด้วยให้ได้ ข้างในมีแต่อุปกรณ์ที่ใช้สำหรับการปลอมตัวเป็นกุหลาบแห่งความตาย…”
หลิวอิ่ง สวี่อี้และทีมบอดี้การ์ดทุกคนได้ยินดังนั้นต่างมองหน้ากันไปมา
ในกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่เยี่ยหวันหวั่นคอยทะนุถนอมยิ่งกว่าอะไร ที่แท้ใส่ของพวกนี้เอาไว้อย่างนั้นเหรอ?
หลิวอิ่งรีบถาม “แล้วจักจั่นไหมทอง อาวุธของหญิงหม้ายชุดดำล่ะ?”
สิบเอ็ดถูจมูก “เอ่อ คุณหนูหวันหวั่นบอกว่า ซื้อมาจากบนอินเตอร์เน็ตในราคาเก้าจุดเก้าหยวน…เสื้อผ้าพวกนั้นทั้งหมดก็สั่งทำจากร้านบนอินเตอร์เน็ต…เพราะว่าซื้อเยอะ…เลยเป็นราคาส่ง…ตัวหนึ่งไม่ถึงหนึ่งร้อยหยวน…”
สีหน้าทุกคนต่างนิ่งอึ้ง
อาศัยอุปกรณ์ราคาถูกที่ซื้อมาจากบนอินเตอร์เน็ต ไล่พันธมิตรเลือดที่ชื่อเสียงน่าหวาดกลัวเสียกระเจิง?
หากไม่ใช่เพราะว่าเมื่อกี้พวกเขาประสบกับเรื่องทั้งหมดนี้มาเอง…นี่คงเหมือนกำลังฟังนิทาน…
“แต่คำถามคือ ทำไมเธอถึงได้รู้เรื่องราวของกุหลาบแห่งความตายดีขนาดนี้ รู้แม้แต่ตัวตนที่แท้จริงของ K ? แล้วยังเตรียมของพวกนี้ไว้พร้อมล่วงหน้า?” สมาชิกทีมคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น
นี่เหมือนจะเป็นความสงสัยของทุกคน
สิบเอ็ดแบมือทั้งสองขึ้น “เรื่องนี้เหรอ…ฉันเองก็ไม่รู้แล้ว…”
เวลานี้เอง ซ่งจิ้งที่เปลือยกายท่อนบนอยู่ข้างๆ ทั้งตัวเต็มไปด้วยผ้าพันแผลไอขึ้นเบาๆ พึมพำว่า “เอ่อ…นั่นอะไรน่ะ คงไม่ใช่ว่าดูแม่นอีกแล้วหรอกนะ?”
พูดเรื่องนี้ขึ้นมา สีหน้าของทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์พลันยากจะอธิบาย
มาถึงวันแรก เยี่ยหวันหวั่นก็พูดถูกเรื่องหลิวอิ่งมีเคราะห์จะเสียเลือด มาถึงวันที่สาม เยี่ยหวันหวั่นทายทักว่าซ่งจิ้งจะมีเคราะห์ด้านความรัก แม้กระทั่งก่อนมา เธอยังมั่นใจมากว่าการเดินทางครั้งนี้ของนายท่านมีอันตราย…
ทุกเรื่องที่เธอทำนาย ทุกอย่าง ล้วนเกิดขึ้นจริงทั้งหมดแล้ว
“สุดยอดไปเลย! ฉันเพิ่งจะค้นพบว่า สิ่งที่คุณหนูหวันหวั่นเคยพูดไว้ เหมือนว่าจะเป็นจริงทั้งหมดเลย…”
“นี่มันแม่นเกินไปแล้วมั้ง?”
“เจ๊งเป้ง! ไม่เสียแรงที่เป็นผู้หญิงที่นายท่านชอบ! ไม่ธรรมดาจริงๆ ด้วย!”
ทุกคนพากันฮือฮา แต่ว่าย่อมมีคนที่ยังมีความสงสัยอยู่ในใจ มีคนดูดวงเป็นจริงๆ ที่ไหนกัน?
ผู้หญิงบอบบางธรรมดาๆ คนหนึ่งอย่างเธอ ไปรู้รายงานลับพวกนี้มาจากที่ไหน?
ฟังสิบเอ็ดเล่าจบ เห็นสีหน้าสงสัยของทุกคน สวี่อี้กวาดตามองทุกคนพลางเอ่ยว่า “ไม่ว่าคุณหนูหวันหวั่นจะรู้เรื่องพวกนี้ได้อย่างไร สิ่งที่สามารถมั่นใจได้คือ เธอช่วยพวกเรา ช่วยชีวิตพวกเราทุกคนเอาไว้ ไม่ได้มีเจตนาร้ายแน่นอน”
เป็นเช่นนี้จริง ถ้าหากไม่ใช่เพราะเธอ ป่านนี้พวกเขาเหล่านี้คงจะตายไปแล้ว…
ฟังประโยคนี้ของสวี่อี้ ความสงสัยในใจของทุกคนก็มลายหายไป
โดยเฉพาะบอดี้การ์ดลับกลุ่ม 1 ผู้ที่ได้ร่วมเป็นร่วมตายร่วมมือกับเยี่ยหวันหวั่นช่วยเหลือทุกคน ไม่ได้มีความคิดสงสัยเลย
เยี่ยหวันหวั่นสามารถที่จะหนีเอาตัวรอดไปได้แท้ๆ แต่กลับเลือกที่จะเสี่ยงอันตราย กลับมาช่วยคน
แค่จุดนี้ ก็คู่ควรกับความเคารพนับถือของพวกเขาแล้ว
สิ่งที่ทำให้พวกเขายอมรับคือ เธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ในสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานแบบนั้น กลับมีสติมากกว่าบอดี้การ์ดที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างพวกเขาเสียอีก นำพาพวกเขาควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดจนพ้นจากอันตราย…
………………………………………………………….
บทที่ 412 เธอกลายเป็นหมอดูไปตั้งแต่เมื่อไหร่?
สำหรับคำพูดของสวี่อี้ หลิวอิ่งไม่อาจคัดค้านได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี