แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 573

บทที่ 573 เป็นไปได้ยังไง

เวลานี้ตอนนี้ เหล่าบอดี้การ์ดด้านล่างแต่ละคนต่างยืนอึ้งค้างอยู่ตรงนั้น ไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียงดัง

ด้านล่างสังเวียน ไม่รู้ว่าใครส่งเสียงกลืนน้ำลาย

นี่…นี่มัน…นี่มันสถานการณ์อะไรกัน…

เรื่องราวทำไมถึงได้เหมือนหมาป่าหนีหัวซุกหัวซุน ดูไม่รู้เรื่องเลย…

‘พลั่ก’

ยี่สิบนาทีกว่าผ่านไป เสาต้นที่หกหักแล้ว

ศีรษะหยวนเซิงเหมือนเกี๊ยวแผ่นหนึ่ง โดนจัดจนเละไปทั้งตัวแล้ว ใบหน้ามีแต่ความหวาดกลัว มองดูเยี่ยหวันหวั่นที่มีกลิ่นอายชั่วร้ายเข้ามาหาเดินทีละก้าว เขาตะเกียกตะกายถอยไปข้างหลังอย่างควบคุมไม่ได้

เป็นไปได้ยังไง…

เป็นไปได้ยังไง!

ผู้หญิงคนนี้เป็นปีศาจชัดๆ ทำไมไม่ว่าเขาคิดจะออกท่าอะไร เธอก็รู้ทันว่าเขาเตรียมทำอะไรต่อ จากนั้นก็จะพบช่องโหว่ของเขาก่อน และที่น่ากลัวกว่านั้นคือความเร็วของเธอทำให้เขาไม่มีเวลาได้คิด ต่อจากนั้นแม้แต่การออกท่ายังมั่วซั่วไปหมด…

ดูจากการต่อสู้ของสืออี เธอน่าจะเป็นฝ่ายรับอย่างเดียวรุกไม่เป็นไม่ใช่หรือ ทำไมถึง…

“โอ้ย อั่ก!”

หยวนเซิงเพิ่งลึกขึ้นมาได้ครึ่งเดียว ทั้งร่างก็ลอยไปกระแทกกับเสาบนสังเวียน ปากกระอักเลือดออกมาพร้อมกับฟันหนึ่งซี่ ฟุบอยู่บนพื้นทั้งลมหายใจรวยริน หายใจออกมากกว่าหายใจเข้า…

เสาสังเวียนต้นที่เจ็ดด้านหลังเขาหักกระจายลงบนพื้น

“แม่เจ้า…เกิดอะไรขึ้น…ฉันมองผิดหรือเปล่า…หยวนเซิงโดน…โดน…โดนเล่นงานจนเลือดเลย…”

“นี่… นี่ไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ…” มีคนกลืนน้ำลาย

“แต่ว่านายท่านบอกเอง ให้ทำตามกฎ อยู่หรือตายแล้วแต่ชะตาลิขิต ถึงจะโดนตีจนตายบนสังเวียนก็ไม่ต้องรับผิดชอบ…”

“เอ่อ…”

ทุกคนพูดมาถึงตรงนี้ ต่างก็แสดงสีหน้ายากที่จะบรรยายออกมา

สวี่อี้ที่อยู่อีกด้านอ้าปากกว้าง คางแทบจะหลุดออกมาอยู่รอมร่อ ในที่สุดเขาก็เหมือนจะรู้แล้ว…ว่าทำไมเจ้านายถึงสั่งเป็นพิเศษว่าเป็นหรือตายแล้วแต่โชคชะตา…

แต่ว่า ถึงแม้กฎจะเป็นแบบนี้ แต่ตอนที่ทุกคนประลองจะสู้กันอย่างพอเหมาะสมแล้วหยุด ไม่เลยเถิดย่ำแย่จนถึงขั้นนี้ ถ้าวันนี้เกิดถึงขั้นเอาชีวิตคนขึ้นมาจริง ไม่ว่าอย่างไรก็มีผลกระทบไม่ดีต่อชื่อเสียงของคุณหนูหวันหวั่นด้วย!

ซ้อมบอดี้การ์ดจนตาย นี่ก็มากเกินไปหน่อย…

สวี่อี้ร้อนรนมาก มองไปที่เวลาไม่หยุด พอเห็นใกล้เวลาแล้วก็รีบประกาศเสียงดัง “คุณหนูหวันหวั่น หมดเวลาแล้ว! หมดเวลาแล้วครับ! หยุดลงมือเถอะ!”

เยี่ยหวันหวั่นมองไปทางนาฬิกาเรือนใหญ่เหนือศีรษะ ก่อนเหลือบมองทางสวี่อี้ที่ดูร้อนรนแล้วพูด “รีบอะไร? ยังมีเวลาเหลืออีกสามวินาทีไม่ใช่เหรอ”

แทบจะภายในวินาทีสุดท้าย เสียง ‘ผัวะ’ ดังขึ้นมา หยวนเซิงโดนถีบไปที่เสาต้นที่แปดตรงขอบสังเวียน

เสียงเสาร้าวตามมา

ครั้งนี้ร่างของหยวนเซิงกระแทกกับเสาอย่างแรงจนหัก แล้วล้มลงไปด้านล่างสังเวียน…

หมดเวลา การประลองสิ้นสุดลง

ทั้งที่นั้นเงียบกริบ

สวี่อี้กุมหน้าอย่างทนดูไม่ไหวแล้ว

ท่ามกลางกลุ่มคน หลิวอิ่งยืนเหม่ออยู่ตรงนั้น สีหน้าแข็งทื่อและซีดขาว

นี่…เป็นไปได้ยังไง…

ความสามารถของหยวนเซิงถึงขั้นเหนือกว่าเขาเลย แต่ผู้หญิงตรงหน้าคนนี้ทำไมถึงสู้ได้โดยไม่ปล่อยให้มีโอกาสโต้กลับเลย

ภายใต้สายตาอึ้งตะลึงงันของทุกคน เยี่ยหวันหวั่นเดินทีละก้าวไปที่ขอบสังเวียน

ทุกคนที่ขอบสังเวียนต่างถอยไปด้านหลังก้าวหนึ่งตามจิตใต้สำนึก พลางมองไปทางเยี่ยหวันหวั่นด้วยสีหน้าเหมือนเห็นสัตว์ประหลาดยุคโบราณ

นี่…นี่มันช่าง…ช่างโหดเกินไปแล้ว…

แค่เห็นก็เจ็บแล้ว…

อีกทั้งที่สำคัญคือ…ตั้งแต่ต้นจนจบ…เธอเป็นคนลงมืออยู่ฝ่ายเดียวจริงๆ…

รุนแรงขนาดนี้ คุณชายเก้าที่ป่วยอ่อนแอแบบนั้นทนไหวหรือ?

ภายใต้สายตาหวาดผวา เยี่ยหวันหวั่นเดินย่ำผ่านรอยเลือดบนพื้น กระโดดลงมาด้านล่าง จากนั้นมองไปทางสวี่อี้ “เชิญต่อได้”

พูดจบก็เดินไปโดยไม่หันหลังกลับมา

………………………………………………………………

บทที่ 574 ผลลัพธ์ที่เหนือความคาดหมาย

สวี่อี้จ้องมองแผ่นหลังนายหญิงของบ้านตนในอนาคต กลืนน้ำลายด้วยความยากลำบาก ผ่านไปนานกว่าจะปรับอารมณ์กลับมาเป็นปกติ กวาดตามองทุกคนแล้วประกาศ “อะแฮ่ม…การชิงตำแหน่งหัวหน้าใหญ่…ดำเนิน… ดำเนินการต่อ… ผลการประลองเมื่อกี้คือหยวนเซิงชนะสืออี ตอนนี้มีใครต้องการท้าประลองหยวนเซิงเพื่อชิงตำแหน่งหัวหน้าใหญ่ไหม?”

“ใช่แล้ว แบบนี้ชนะไปก็ไม่ได้มาเพราะความสามารถอยู่ดีนี่?”

….

เจ้าติดอ่างร้องฮึ กวาดตามองคนพวกนั้น “ทำ…ทำ…ทำไมฉันจะท้าชิงไม่ได้ บนสังเวียน…เดิม…เดิมทีจะเป็นหรือตายก็ตามฟ้าลิขิตอยู่แล้ว เขาโดนซ้อมจนเป็นแบบนี้ นั่น…นั่นก็เพราะตัวเขามีความสามารถไม่พอเอง ไม่เกี่ยวกับคนอื่น เกี่ยวอะไร…เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย อีกอย่างฉันเกลียด…เกลียดผู้ชายที่ทุบตีผู้หญิงที่สุด…”

หากยากที่เจ้าติดอ่างจะฝืนพูดจนคล่องแคล่วแบบนี้

แต่ว่า เมื่อได้ยินประโยคสุดท้ายที่เจ้าติดอ่างเอ่ย ทุกคนต่างพูดไม่ออก

ทุบตีผู้หญิง?

นายใช้ลูกตาข้างไหนมองเห็นว่าเขาตีผู้หญิง?

เห็นชัดๆ ว่าตั้งแต่ต้นจนจบเขาเป็นฝ่ายโดนตีไม่ใช่หรือ?

รังแกกันชัดๆ…

เจ้าติดอ่างพูดจบก็กระโดดขึ้นไปบนสังเวียนด้วยสีหน้าเปี่ยมความชอบธรรม

หลังได้ยินคำพูดมั่นใจของเจ้าติดอ่าง หยวนเซิงที่เดิมทีโดนซ้อมจนเละแล้วโมโหแทบตาย “นาย…”

ผลของการประลองครั้งนี้แทบจะไม่ต้องลุ้นกันเลย…

หยวนเซิงโดนซ้อมจนเกือบพิการ ให้ลุกขึ้นไปบนสังเวียนอีกครั้งก็เป็นเรื่องยากมากแล้ว ต่อสู้กันไม่เท่าไรก็โดนเจ้าติดอ่างถีบลงมา

สวี่อี้ปาดเหงื่อ ประกาศว่า “เจ้าติด…ไม่ใช่…เฟิงเสวียนอี้ชนะ! ยังมีใครอยากจะท้าประลองกับเฟิงเสวียนอี้ไหม?”

ด้านล่างสังเวียน ทุกคนต่างมองหน้ากัน ไม่มีใครคิดจะขึ้นไป

หลิวอิ่งแพ้ให้กับหยวนเซิง แม้แต่คุณสมบัติเป็นหัวหน้าทีมย่อยก็หมดไปแล้ว ไม่มีคุณสมบัติท้าประลองตำแหน่งหัวหน้าใหญ่อีก

สืออีแพ้ให้กับหยวนเซิง ถึงแม้จะยังเป็นหัวหน้าทีมย่อยอยู่ แต่เขาก็ไม่สามารถท้าประลองเจ้าติดอ่างได้

ส่วนหัวหน้าทีมย่อยคนอื่น คนที่ฝีมือดีที่สุดคือหัวหน้าทีมย่อย 3 ทว่าเขาเพิ่งแพ้ให้เจ้าติดอ่างไป หัวหน้าทีมย่อยคนอื่นเลยไม่สนใจที่จะขึ้นไปอยู่แล้ว…

ดังนั้นผลของการท้าชิงตำแหน่งหัวหน้าใหญ่บอดี้การ์ดลับครั้งนี้คือ…

สวี่อี้เห็นว่าไม่มีใครพูด ครั้งนี้เลยประกาศ “ในเมื่อไม่มีใครท้าชิง ถ้าอย่างนั้น หัวหน้าใหญ่คนใหม่ในการท้าชิงตำแหน่งครั้งนี้ก็คือ…เฟิงเสวียนอี้!”

เสียงของสวี่อี้สะท้อนก้องไปทั่วสนามฝึก ประกาศผลที่ทุกคนไม่มีใครคาดคิด

………………………………………………………………