แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 619

บทที่ 619 เรื่องทั้งหมดผมจัดการเอง

สามสายมาจากบ้านใหญ่ ส่วนที่เหลือคือพ่อแม่โทรมา

เยี่ยมู่ฝานสีหน้าเปลี่ยน ลากเก้าอี้มานั่ง

เวลานี้ บ้านใหญ่และพ่อแม่รีบร้อนโทรหาเขาแบบนี้…

เยี่ยมู่ฝานรู้ทันทีว่าน่าจะเกิดอะไรขึ้น

เรื่องที่ขโมยราคาประมูล… โดนจับได้แล้ว…

ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เห็นอยู่ว่าเขาหลบกล้องวงจรปิดได้…

เกรงว่าเขาไม่ได้เข้าไปบ้านใหญ่นานแล้ว ตำแหน่งกล้องวงจรปิดเปลี่ยนไปและมีมากขึ้น…

เยี่ยมู่ฝานนั่งหลังตรงแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น สีหน้ามืดมน

เขาจ้องมือถือนิ่ง ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไร เขากดปุ่มโทรสายด่วน โทรหาเฉินเมิ่งฉี

เวลานั้น เฉินเมิ่งฉีกำลังแต่งหน้าเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ เห็นเยี่ยมู่ฝานโทรมา สีหน้าหงุดหงิดรำคาญทันที

คิดว่าเขายังมีประโยชน์อยู่ สุดท้ายเลยอดทนฝืนรับสาย “ฮัลโหล พี่มู่ฝาน?”

“เมิ่งฉี…” เสียงเยี่ยมู่ฝานแหบแห้งเล็กน้อย

“พี่มู่ฝาน มีอะไรเหรอ เพิ่งแยกกันเองก็คิดถึงฉันแล้ว?”

ได้ยินเสียงอ่อนหวานของหญิงสาว ในใจที่หนักอึ้งของเยี่ยมู่ฝานค่อยเบาขึ้นมาหน่อย จากนั้นพูดต่อ “เมิ่งฉี เมื่อกี้ที่บ้านใหญ่โทรหาผม เรื่องที่ผมเปิดเผยราคาประมูลน่าจะถูกจับได้แล้ว…”

เฉินเมิ่งฉีต้องการจะประหยัดเงิน เลยตั้งใจลงเงินประมูลให้ห่างกันน้อยขนาดนี้ แน่นอนเดาได้อยู่แล้วว่าไม่นานเยี่ยมู่ฝานต้องถูกสงสัย เวลานี้กลับแกล้งทำตกใจ ทำน้ำเสียงไม่รู้เรื่อง “อะไรนะ ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ! แล้วจะทำยังไงดี พี่มู่ฝาน พี่จะไม่เป็นไรใช่ไหม”

“ไม่ต้องห่วง พวกเขาทำอะไรผมไม่ได้หรอก ผมแค่มาเตือนคุณ ถ้าตระกูลเยี่ยตามหาคุณถามอะไรคุณ คุณก็แค่บอกว่าคุณไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น อย่าไปโง่บอกว่าคุณขอร้องให้ผมช่วย ไม่อย่างนั้นจะเกิดเรื่อง!” เยี่ยมู่ฝานรีบบอก

เหลวไหล เธอต้องสลัดให้ตัวเองบริสุทธิ์อยู่แล้ว เขาคิดว่าเธอจะโง่เหมือนเขาหรือไง

เฉินเมิ่งฉีรับปากอย่างว่าง่าย “ได้ค่ะ… แต่ว่า พี่มู่ฝาน พี่จะไม่เป็นไรจริงๆ ใช่ไหม”

“ไม่เป็นไร คุณไปปาร์ตี้ให้สบายใจเถอะ เรื่องทั้งหมดผมจัดการเอง”

“งั้น… ก็ได้ค่ะ ถ้ามีเรื่องอะไร พี่มู่ฝานพี่ต้องบอกฉันนะ ฉันไม่อยากให้พี่ลำบากเพราะฉัน!”

เฉินเมิ่งฉีพูดจากังวลเป็นห่วงเป็นใยอยู่นาน แล้วค่อยวางสายไป

โยนมือถือไปข้างเตียง ระหว่างที่ฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี ก็เปลี่ยนใส่ชุดชั้นในสุดเซ็กซี่และชุดสูทตัดเย็บราคาสูง เตรียมไปออกเดท

ที่บ้านใหญ่ตระกูลเยี่ย

ห่างออกไปไม่ไกล มีรถแลนด์โรเวอร์สีดำคันหนึ่งจอดข้างๆ อย่างเงียบๆ

เยี่ยหวันหวั่นรูปร่างผอมเพรียวนั่งอยู่ตรงที่คนขับ รออยู่อย่างเงียบๆ

สักพักมือถือดังขึ้น เป็นสายของเกาเฟย

เยี่ยหวันหวั่นรับสาย “ฮัลโหล นี่ผู้อำนวยการเยี่ย เป็นยังไงบ้าง”

เกาเฟยตอบ “เฉินเมิ่งฉีออกจากบ้านแล้ว!”

เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า “OK โทรมาได้ตลอด”

เกาเฟยตอบ “ไม่มีปัญหาครับ”