บทที่ 631 น่าน้อยใจที่สุด
“นี่…” เหลียงหวั่นจวินส่ายหน้า “ดูไม่ค่อยเหมือน…”
เวลานี้เยี่ยเส่าถิงเชื่อหมดใจแล้วว่าลูกชายโดนใส่ร้าย จึงพูดด้วยความโกรธ “ฉันคิดว่าพวกเธอจะมีหลักฐานจริงๆ เสียอีก ปรากฏว่าไปหาใครไม่รู้มาปลอมตัวเป็นลูกชายฉัน?”
ไม่เปิดโอกาสให้เหลียงเหม่ยเซวียนกับเยี่ยเส่าอันได้พูด เยี่ยมู่ฝานถือคอมพิวเตอร์มาตรงหน้าถานอี้หลานและเยี่ยหงเหวย “คุณปู่ คุณย่า คุณปู่คุณย่าเห็นผมมาตั้งแต่เด็กจนโต คุณปู่คุณย่าดูคนในจอภาพ ใช่ผมเหรอ!”
ถานอี้หลานและเยี่ยหงเหวยยิ่งมองยิ่งรู้สึกสงสัย หลังจากพิจารณามองชายหนุ่มในจอภาพอย่างละเอียดแล้ว ก็มองหลานชายตัวเองตรงหน้า
ไม่รู้ทำไม พอเห็นสีหน้าที่หนักแน่นมั่นใจของเยี่ยมู่ฝาน สองผู้อาวุโสมองเทียบแล้วยิ่งรู้สึกว่าไม่ค่อยเหมือน…
เยี่ยเส่าอันข้างๆ เห็นสถานการณ์ก็ด่าด้วยความโกรธ “เยี่ยมู่ฝาน แกอย่ามาเล่นตลก ใครไม่รู้บ้างว่าแกโดนเฉินเมิ่งฉีคนนั้นหว่านเสน่ห์จนโงหัวไม่ขึ้น ถึงได้ไปทำงานที่บริษัทตระกูลเฉิน แล้วถึงกับขโมยความลับธุรกิจของตระกูลตัวเองเพื่อเอาใจผู้หญิงคนนั้น! เอกสารการประมูลไม่มีทางโดนเปิดเผยด้วยวิธีอื่น นอกจากแกแล้วจะยังมีใคร”
เยี่ยอีอีกลอกตาเล็กน้อย ขมวดคิ้วพูดขึ้นมา “อีกอย่างคนที่ชนะการประมูลคือตระกูลเฉิน นี่มันบังเอิญเกินไปแล้ว…”
“ดังนั้นพวกอาเลยหาคนมาปลอมตัวเป็นผมอยู่ในกล้องนี้ จุดประสงค์คือจะใส่ร้ายผมใช่ไหม” เยี่ยมู่ฝานพูดเสียงเย็นเยียบ
“อีกอย่าง…” มุมปากเยี่ยมู่ฝานหยักขึ้นเล็กน้อย พูดต่อว่า “หัวหน้าตระกูลเฉินนั่น ตอนแรกก็เป็นแค่คนขับรถของพ่อผมเท่านั้น ผมเยี่ยมู่ฝานจะไปชอบลูกสาวเขาลง? ฮ่าๆ อย่าโง่เลย ผมก็แค่เล่นๆ ผู้หญิงข้างนอกนั่นผมจะหาเท่าไรก็ได้ พวกคุณเอาเรื่องนี้มาใส่ร้ายผม นี่มันไร้สาระสิ้นดี!
ผมว่าที่ตั้งใจคือพวกอาคิดจะกำจัดเสี้ยนหนามอย่างพวกเราให้สิ้นซาก ทำให้คุณปู่คุณย่าผิดหวังกับครอบครัวเราจนถึงที่สุด จงใจแพ้การประมูลแล้วมาป้ายสีใส่ผม!”
เหลียงเหม่ยเซวียนโกรธจัด ทำเสียงจิ๊จ๊ะพูด “พ่อคะ แม่คะ เห็นแล้วใช่ไหม ถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่สำนึกผิด! หมดหนทางเยียวยาแล้วจริงๆ!”
“คุณปู่คุณย่า ไม่ยุติธรรมเลย รู้อยู่แก่ใจ พวกเขาหาหลักฐานอะไรไม่ได้ แต่กลับมาแว้งกัดผม คนในคลิปวิดีโอคือคนที่พวกเขาหามาปลอมตัวเป็นผม
หาว่าผมโดนผู้หญิงตระกูลเฉินหลอกให้หลงจนหัวปักหัวปำ นี่ก็ไม่จริง ถ้าคุณปู่คุณย่าไม่ชอบ ผมเตะผู้หญิงคนนั้นทิ้งไปได้เลย เรื่องนี้ผมแล้วแต่คุณปู่ สบายๆ ได้!” เยี่ยมู่ฝานเอ่ยสีหน้าเคร่งขรึม
ถานอี้หลานมองไปทางเยี่ยหงเหวยที่อยู่ข้างๆ “เรื่องนี้แล้วแต่คุณเถอะ”
ได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าเยี่ยหงเหวยเต็มไปด้วยความอึดอัด “แค่กๆ…นั่นมันเรื่องเมื่อก่อน…เรื่องผ่านไปแล้ว”
เยี่ยมู่ฝานพูดอีก “คุณปู่คุณย่าครับ ผมคือหลานแท้ๆ ของพวกท่าน คุณปู่คุณย่าเป็นคนเลี้ยงผมมากับมือ!
ตั้งแต่เล็กคุณย่าและคุณปู่สั่งสอนผม ให้เป็นคนซื่อสัตย์ หนักแน่นไม่ย่อท้อ ผมยอมรับว่าหลายปีมานี้ผมห่วงเที่ยวเล่นไปหน่อย แต่ผมไม่เคยทำเรื่องผิดจรรยาบรรณ ไม่มีสักนาทีที่จะลืมคำสั่งสอนที่พวกท่านสอนผม!
ไม่ว่าใครจะสงสัยผม ตำหนิผม ผมไม่สนใจ! คุณปู่คุณย่า! พวกท่านเป็นคนที่ผมเคารพนับถือมากที่สุด เป็นญาติที่ผมรักมากที่สุด ขอแค่พวกท่านไม่สงสัยผมก็พอแล้ว”
“ไม่ใช่ว่าปู่กับย่าไม่เชื่อหลาน เพียงแต่…” ถานอี้หลานเห็นท่าทางได้รับความไม่เป็นธรรมของหลานชาย ในใจก็รู้สึกเจ็บปวดอยู่บ้าง
ใบหน้าเยี่ยมู่ฝานเต็มไปด้วยความน้อยใจ “คุณปู่ คุณย่าครับ พวกท่านเชื่ออารอง…เชื่ออาสะใภ้รอง…เชื่อเยี่ยอีอี…เชื่อคำพูดของพวกเขาทุกคน…ทำไมไม่ฟังผมอธิบายบ้างล่ะ?”
………………………………………………………………
บทที่ 632 เล่นเองตามใจชอบเถอะ
“หลายปีนี้ที่ออกจากบ้านมา ผมจดจำคำสั่งสอนของคุณปู่คุณย่ามาตลอด อยากจะกลับตัวเป็นคนใหม่ เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ผมเข้าใจดีที่คุณปู่คุณย่าทำแบบนี้ก็เพื่อจะให้ผมมีประสบการณ์ และทำเพื่อผม ดังนั้นผมเลยเข้าไปทำงานบริษัทเล็กๆ อยากจะเริ่มทำตั้งแต่งานพื้นฐาน อยากมีวันที่ก้าวหน้า จะได้เป็นคนที่คุณปู่คุณย่าภูมิใจ! ผู้หญิงตระกูลเฉินอะไรนั่นก็แค่เล่นๆ เท่านั้น ยังไงเรื่องนี้ ผมแล้วแต่คุณปู่ครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี