แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 639

บทที่ 639 พี่ลำเอียง

กงซวี่ออกแรงตบโต๊ะ “เฮ้ย นายกล้าขู่ฉันเหรอ! คุณชายอย่างฉันชีวิตนี้ไม่กลัวการขู่มากที่สุด! เชื่อไหมว่าฉันพูดแค่ประโยคเดียวก็ไล่แกออกไปจากวงการบันเทิงได้เลย!”

เยี่ยมู่ฝานมองความไม่มีเหตุผลของกงซวี่จนถึงที่สุด มิน่าเจ้านี่ถึงเปลี่ยนผู้จัดการมาหลายคน ผู้จัดการคนไหนจะทนเขาได้

ขณะเดียวกัน มีเสียง ‘เอี๊ยด’ ดังขึ้น ประตูห้องทำงานโดนคนผลักเปิด หน้าประตูมีเสียงแหบต่ำดังกังวาน

“ทะเลาะอะไรกันอีก กงซวี่ ได้ยินเสียงนายมาแต่ไกลเลย!”

กงซวี่ที่เมื่อกี้ยังทะเลาะฉอดๆ อยู่มีสีหน้าอึ้งทันที มือที่ตบโต๊ะไหลไปอยู่ข้างตัว ยกถ้วยชาข้างๆ ขึ้นมา ยื่นส่งให้ลั่วเฉินด้วยรอยยิ้มเบิกบาน พูดจาสุภาพอ่อนน้อมว่า “รุ่นพี่ลั่วเฉิน ละครฉากเมื่อกี้พี่เล่นได้สมจริงมาก ผมได้ประโยชน์มากเลย! ได้ประโยชน์มากจริงๆ!”

พูดจบก็วิ่งตึงๆๆ ไปตรงหน้าเยี่ยหวันหวั่น “พี่เยี่ย เมื่อกี้ผมกำลังต่อบทกับรุ่นพี่ลั่วเฉินอยู่แหละ! สมจริงมากใช่ไหม เข้าถึงอารมณ์บทหรือเปล่า”

หลังจากเยี่ยมู่ฝานเห็นคนที่มา สีหน้าก็อึ้งไป คนคนนี้คือผู้อำนวยการเยี่ยไป๋แห่งกวงเย่าที่พูดถึงกันเหรอ

อายุน้อยขนาดนี้เลย!

อีกอย่าง… หน้าตาของผู้ชายคนนี้ ดูแล้วทำไมรู้สึกคุ้นตาอยู่

เยี่ยหวันหวั่นเหลือบมองไปทางเยี่ยมู่ฝาน “ขอโทษที รอผมสักครู่”

“ไม่เป็นไรๆ ผมไม่เป็นไรครับ เชิญคุณก่อนเลย!” เยี่ยมู่ฝานพูดทันที สลัดความคิดฟุ้งซ่านในหัวออกไป

เยี่ยหวันหวั่นวางกองหนังสือพิมพ์ลงตรงหน้ากงซวี่เสียงดัง “นายกับลั่วเฉินโดนสื่อถ่ายรูปมาสามครั้งแล้ว ถ้ายังเป็นอย่างนี้ต่อไป จะให้ทุกคนรู้ใช่ไหมว่าพวกนายไม่ลงรอยกัน”

“พี่เยี่ย ขอโทษ ผมผิดไปแล้ว” ลั่วเฉินรีบขอโทษ สีหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

“พอได้แล้ว ฉันรู้ไม่ใช่ความผิดของนาย”

พอกงซวี่ได้ยิน ก็ทำหน้าตาน่าสงสารเหมือนจะร้องไห้ “พี่เยี่ยพี่ลำเอียง! พี่ไปดูที่กองถ่ายลั่วเฉิน แต่ไม่ยอมไปรายการวาไรตี้เป็นเพื่อนผม! พี่ไม่รักผมแล้วใช่ไหม พี่ถึงได้ทิ้งผมไป!”

เยี่ยหวันหวั่นทำสีหน้าพูดไม่ออก “นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันไปดูลั่วเฉินที่กอง อีกอย่างฉากเขาหลายวันนี้สำคัญมากด้วย ถ้านายยังโวยวายไม่มีเหตุผลอีก เชื่อไหมว่าฉันจะให้นายไปดัดสันดานที่บ้านนอกซะ!”

ตอนที่พูดมาถึงประโยคสุดท้าย เยี่ยหวันหวั่นโกรธขึ้นมาจริงๆ แล้ว

กงซวี่รู้ ในเมื่ออีกฝ่ายพูดแบบนี้มาแล้วก็สามารถทำได้จริงๆ เขาไม่อยากไปบ้านนอกให้อาหารหมูกินขนมปังข้าวโพด!

กงซวี่ไม่กล้าโวยวายต่อทันที รีบออดอ้อนทำเป็นว่านอนสอนง่าย “พี่เยี่ย พี่อย่าโกรธเลย ไม่ไปก็ไม่ไป งานวาไรตี้โชว์ง่ายๆ แบบนั้น ผมจัดการเองได้ อีกอย่าง หลายวันนี้ผมทำตัวดีแล้ว ไม่ได้แอบกินขนม แล้วยังแอบออกกำลังกายด้วย พี่ดูสิกล้ามผมขึ้นแล้ว!”

เยี่ยมู่ฝานแทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง นี่คือจอมอันธพาลน้อยกงซวี่จริงๆ?

ถึงกับสามารถสยบกงซวี่ให้ราบคาบได้…

เยี่ยไป๋คนนี้…ไม่ใช่คนธรรมดาจริงด้วย…

กงซวี่พูดจบก็เลิกมุมเสื้อตัวเองขึ้นมา เผยให้เห็นลายเส้นกล้ามเนื้อหน้าท้องเล็กๆ ที่งดงาม

เยี่ยหวันหวั่นเหลือบมอง สีหน้าอ่อนโยนขึ้นมาหน่อย “ไม่แย่นี่ ให้ผู้ช่วยถ่ายรูปให้นาย นายเอาไปโพสต์ลงเวยป๋อซะ แล้วขอโทษแฟนคลับ!”

เธอไม่อยากคุมสื่อโซเชียลของศิลปินเคร่งครัดเกินไป ปรากฏว่าพอไม่สนใจหมอนี่ก็โพสต์เวยป๋อมั่วซั่ว เนื้อหามีแต่ดราม่าเรื่องเศร้า แล้วยังชอบฟลัดข้อมูลขึ้นไปเยอะๆ ทำเอาคนข้างนอกคาดเดากันไปต่างๆ นานา

“พี่เยี่ยพี่ถ่ายให้ผมสิ!” กงซวี่ขยิบตาใส่

เยี่ยหวันหวั่นยื่นมือออกไป “เอามือถือมา”

………………………………………………………………

บทที่ 640 ยินดีที่ได้ร่วมงาน