แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 649

บทที่ 649 ภูเขาทองนี่ขุดไม่ง่ายเลย!

เยี่ยหวันหวั่นเห็นสถานการณ์ก็กลืนน้ำลาย พูดด้วยความระมัดระวังว่า “เอ่อ…แต่ว่าตอนแรกคุณตกลงสัญญากับฉันแล้ว หนึ่งในข้อนั้นคือฉันมีอิสระได้ ไม่อนุญาตให้ขอความช่วยเหลือจากคุณไม่ใช่เหรอคะ?”

ตอนนั้นซือเยี่ยหานมั่นใจว่าเธอจะต้องหัวร้างข้างแตกอยู่ข้างนอกแน่ จากนั้นจะกลับมาขอร้องเขาอย่างว่านอนสอนง่าย…

แต่ผลลัพธ์ล่ะ…

จอมมารที่ขุดหลุมฝังตัวเองเงียบงัน

ริมฝีปากบางของซือเยี่ยหานเม้มจนเป็นเส้นตรง ผ่านไปนาน เขาพูดขึ้นด้วยสีหน้านิ่งเฉย “เธอลองพูดโน้มน้าวฉันดูได้”

พูดจบ ชายหนุ่มนั่งลงบนโซฟาช้างๆ เหลือบมองเธอแล้วพูดต่อ “บางทีฉันอาจจะเปลี่ยนใจ”

เยี่ยหวันหวั่นเงียบไป

ซือเยี่ยหานอาจจะเปลี่ยนคำพูดที่ตัวเองเคยพูดไว้?

ไม่ว่ายังไง เอาซือเยี่ยหานมาลองเป็นผู้ร่วมลงทุนดูก็ไม่แย่อะไร ถ้าแม้แต่ซือเยี่ยหานเธอยังโน้มน้าวได้ แบบนั้นอยากจะหานายทุนก็ไม่ใช่เรื่องยากแล้วนี่?

ดังนั้น เยี่ยหวันหวั่นกระแอมเสียงเบา “ได้ค่ะๆ งั้น…งั้นตอนนี้ฉันเริ่มแล้วนะ?”

ซือเยี่ยหานตอบ “ได้”

แผนการลงทุนนี้เยี่ยหวันหวั่นเตรียมไว้นานมากแล้ว ดังนั้นเลยพูดได้อย่างคล่องแคล่ว “ข้อแรก แบ็กกราวน์ กวงเย่ามีเดียเป็นบริษัทลูกของโกลบอลเอ็นเตอร์เทนเมนต์ มีความแข็งแกร่ง ทรัพยากร และเครือข่ายกว้างขวาง ฉันสามารถจัดการให้หนังเรื่องนี้เป็นหนังแนวหน้าได้…”

ซือเยี่ยหานเอียงหน้าเล็กน้อย เหมือนว่ายังไม่โดนใจ

เยี่ยหวันหวั่นไม่ท้อ ลองพูดต่อ “ข้อสอง นักแสดงมีฝีมือ นักแสดงนำชายตอนนี้คือกงซวี่ที่ฮอตฮิตที่สุดในปัจจุบัน ถึงแม้ฝีมือการแสดงของกงซวี่จะถูกวิจารณ์เป็นอย่างมาก แต่พักหลังนี้ฉันใช้เวลาฝึกฝนกับเขาโดยเฉพาะ ที่สำคัญที่สุดคือบทหนังเรื่องนี้เหมาะกับเขามาก ฉันมั่นใจว่าหนังเรื่องนี้เป็นผลงานชิ้นสำคัญที่จะกอบกู้ภาพลักษณ์ของกงซวี่ต่อหน้าสาธารณชนได้ ถึงตอนนั้นต้องเป็นที่กล่าวถึงมากพอแน่นอน…”

สีหน้าซือเยี่ยหานยังคงนิ่งเฉยเหมือนเดิม ถึงขั้นตอนที่ได้ยินชื่อกงซวี่ คิ้วเขาขมวดเล็กน้อย

ก็ได้ เธอพูดมาตั้งนาน ไม่เพียงแต่ช่วยเพิ่มคะแนน ซ้ำยังจะถูกหักคะแนนด้วย

เยี่ยหวันหวั่นไม่กล้าพูดถึงกงซวี่อีก ได้แต่รีบพูดเสริมว่า “ข้อสาม บทของหนัง นักลงทุนตอนนี้มองแต่ทีมงานผู้ผลิตและฝีมือของนักแสดง มีน้อยคนที่จะดูบทด้วย แต่ในความเป็นจริงแล้ว บทของหนังถือเป็นหัวใจสำคัญของหนังเลย การผลิตหนังและละครของประเทศ H และประเทศ M ถือเอาบทเป็นที่ตั้ง คนเขียนบทมีอำนาจในการออกเสียงมากที่สุดในกอง ดังนั้นเลยมีหนังคุณภาพสูงออกมามาก นำหน้าแวดวงบันเทิงในประเทศไปมาก…”

เยี่ยหวันหวั่นพูดจนปากแห้ง ปรากฏว่าซือเยี่ยหานดูไม่สนใจเลย

เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก วางแผนธุรกิจลง แล้วดื่มน้ำครึ่งแก้วใหญ่อึกๆๆ

หรือว่าแผนที่เธอเตรียมมานานขนาดนี้จะแย่มาก

แล้วเธอจะหาคนลงทุนยังไงดี!

สายตาซือเยี่ยหานมองตามไปที่เธอ ทำสีหน้าเร่งเร้า “ทำไมไม่พูดต่อ”

มุมปากเยี่ยหวันหวั่นกระตุกเล็กน้อย ให้ต่ออะไรล่ะคุณชาย! คุณไม่แสดงสีหน้าท่าทางอะไรเลยสักนิด!

เยี่ยหวันหวั่นสูดลมหายใจลึก พูดต่อว่า “ยังไงก็แล้วแต่ ฉันมั่นใจและสามารถรับประกันได้ด้วย สุดท้ายแล้วรายได้แต่ละด้านและความโด่งดังของหนัง จะเป็นหลายเท่าของที่คุณลงทุนเลย!”

ชาติที่แล้วบริษัทที่ลงทุนหนังเรื่องนี้ได้รายได้เป็นกอบเป็นกำเลยทีเดียว

ซือเยี่ยหานเอ่ย “ดังนั้น?”

เยี่ยหวันหวั่นเห็นซือเยี่ยหานทำท่าทีเป็นคุณชายใหญ่มีเงินเยอะ สีหน้าไม่ยี่หระราวกับว่าถึงแม้จะได้เงินเพิ่มเป็นร้อยเท่าแล้วยังไง เธอเลยเงียบพูดไม่ออก

ก็คุณเห็นเงินทองไร้มูลค่าไปแล้ว แล้วจะให้ฉันเรียกมาร่วมทุนยังไง

สุดท้าย เยี่ยหวันหวั่นหมดหนทางแล้วจริงๆ จึงพูดตรงๆ ขึ้นมา “แล้ว…แล้วถ้าไม่ให้น้ำปุ๋ยตัวเองไหลไปที่นาของคนอื่นล่ะ!”

ได้ยินประโยคว่า ‘แล้วถ้าไม่ให้น้ำปุ๋ยตัวเองไหลไปที่นาของคนอื่นล่ะ’ ในที่สุดใบหน้าอัมพาตของซือเยี่ยหานก็เปลี่ยนไป

“เธอโน้มน้าวฉันได้แล้ว”