บทที่ 655 คุณมานี่สิ ผมจะบอกให้
ดวงอาทิตย์ค่อยๆ ลดต่ำลง สีท้องฟ้ายิ่งมืดลง
ในพริบตาเวลาผ่านไปสองชั่วโมงกว่าแล้ว รอบๆ ด้านมืดมิด
สถานที่น่ากลัวนี่ไม่มีหมู่บ้านหรือร้านค้าเลย บนภูเขายังเป็นสุสานอีก ป่ามืดทึบ เย็นยะเยือก
เหอจวิ้นเฉิงถูๆ แขน สาปแช่งเสียงเบา โทรไปไม่รู้กี่สายแล้ว “คุณชายเยี่ย นายเรียกรถได้หรือยัง ไม่ใช่ว่าเสียกลางถนนอีกนะ หรือไม่อย่างนั้นฉันไปรับนายดีกว่า!”
“ใกล้แล้วๆ อีกห้านาทีได้!”
เมื่อกี้เขาก็บอกว่าห้านาที! ไอ้เด็กนี่เห็นได้ชัดว่าจงใจ!
เหอจวิ้นเฉิงโมโหจนเกือบจะด่าแม่แล้ว “รถฉันอยู่ตรงหน้าป้ายสัญลักษณ์ นายมาตรงนี้เลย!”
“ได้ รู้แล้ว!”
เยี่ยมู่ฝานวางสายไป ดื่มไวน์แดงไปครึ่งค่อนขวดแล้ว นิตยสารกับเอกสารเป็นกองก็อ่านจบ ในที่สุดถึงลุกขึ้นยืนช้าๆ เตรียมตัวออกไปข้างนอก
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ในที่สุดเยี่ยมู่ฝานก็นั่งรถแท็กซี่มา มาสายมาก
เหอจวิ้นเฉิงรอเยี่ยมู่ฝานมาสี่ชั่วโมงเต็ม ทั้งตัวเขาแทบจะระเบิดแล้ว
ปรากฏว่าตอนที่เห็นเยี่ยมู่ฝานก็ยังยิ้มตาหยี “โอ้ย คุณชายเยี่ย ในที่สุดนายก็มาแล้ว! วันนี้โชคไม่ดีเลย เกิดเรื่องตลอดทาง แต่ไม่เป็นไร เรื่องดีๆ ย่อมมีอุปสรรค เรื่องดีๆ ย่อมมีอุปสรรค!”
รู้อยู่แก่ใจว่าเยี่ยมู่ฝานจงใจ แต่เขาก็ยังพูดอะไรไม่ได้
บ้าชิบ รอเขาจัดการเรื่องสำคัญก่อน ดูซิว่าเขาจะเล่นงานมันยังไง!
“แต่ว่าคุณชายเยี่ย ทำไมนายถึงนัดเจอที่สถานที่แบบนี้ เปลี่ยนที่ดีไหม จะได้นั่งคุยแล้วดื่มอะไรไปพลาง?” เหอจวิ้นเฉิงรู้สึกว่าที่นี่น่ากลัวเกินไป
เยี่ยมู่ฝานจุดบุหรี่มวนหนึ่ง ค่อยๆ สูบ พ่นควันเป็นวงกลมออกมา “นี่ที่ดีออก เงียบสงบ ไม่มีคน”
“ได้ๆๆ ถ้านายชอบก็ได้ งั้นพวกเราคุยธุระกันเถอะ ขอแค่นายยอมทำงานให้ฉันต่อ ทุกเดือนฉันจะให้นายหนึ่งหมื่นหยวน ว่าไง พอใจไหม” เหอจวิ้นเฉิงรีบบอกจุดประสงค์ของตัวเอง
เยี่ยมู่ฝานสูบควันบุหรี่เข้าไป ปากบ่นพึมพำว่า “หนึ่งหมื่นเหรอ…”
เห็นเยี่ยมู่ฝานลังเล เหอจวิ้นเฉิงจึงพูดอย่างใจป้ำ “เอางี้ ฉันให้นายสองหมื่น! พนักงานบริษัทก็ราคานี้แล้ว!”
เยี่ยมู่ฝานได้ยินก็หัวเราะเสียงต่ำ
“งั้น…สามหมื่น? สามหมื่นนี่เกือบจะเท่าเงินเดือนฉันแล้วนะ!” เหอจวิ้นเฉิงพูดด้วยน้ำเสียงมีเมตตา
หึ เงินเดือนเขาสามหมื่น แต่รายได้ที่มาจากชื่อเสียงเขามากกว่าตัวเลขนี้เป็นร้อยเท่า นี่ดูถูกกันอยู่นะ…
เหอจวิ้นเฉิงพูดอย่างหนักแน่น “คุณชายเยี่ย ฉันรู้ว่าชีวิตนายตอนนี้ไม่ง่ายเลย ตัวนายเองก็รู้สถานการณ์ตัวเองดี อารองในตระกูลนายนั่นไม่ใช่คนที่ต่อกรด้วยง่ายๆ ไม่มีทางให้นายออกหน้าหรอก
พูดตามตรง นายไปที่ไหนก็ไม่ได้ราคานี้แล้ว ถึงขั้นอาจจะไม่ได้เข้าแม้แต่ประตูบริษัทด้วยซ้ำ พ่อนายก็ติดหนี้เป็นก้อน อยู่กับฉันอย่างน้อยนายก็ไม่ต้องกังวลเรื่องความเป็นอยู่ไม่ใช่เหรอ”
เยี่ยมู่ฝานเลิกคิ้ว “พูดจามีเหตุผล…”
พอเห็นมีหวัง เหอจวิ้นเฉิงมีสีหน้าดีใจทันที “นายยังต้องการอะไร พูดมาได้เลย!”
เยี่ยมู่ฝานยิ้มอ่อน ลากเสียงพูดว่า “ผมอยากได้อะไร… คุณมานี่สิ ผมจะบอกให้!”
เหอจวิ้นเฉิงรีบโน้มตัวเข้าไปอย่างกระตือรือร้น
เยี่ยมู่ฝานทิ้งบุหรี่ในมือ ใช้ฝ่าเท้าขยี้จนดับ จากนั้นยิ้มมุมปาก มองไปทางเหอจวิ้นเฉิง
วินาทีต่อมา ช่วงเวลาที่เหอจวิ้นเฉิงเดินมาตรงหน้าเขา มีเสียง ‘ผัวะ’ ดังมากขึ้นมา
“โอ้ย…” เหอจวิ้นเฉิงที่เพิ่งโน้มเข้ามาร้องโอดครวญน่าสมเพช โดนหมัดชกเข้าจนร่วงไปที่พื้น
…………………………………………………………….
บทที่ 656 น้องสาว เธอชนะแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี